داریوش کیانی از عکاسان صنعتی و تبلیغاتی در گفتگو با گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا در پاسخ به این سؤال که نقش عکاسی تبلیغاتی در ترویج فرهنگ تولید به چه میزان است؟ عنوان کرد: فکر می‌کنم بهتر است بگوییم ایجاد فرهنگ استفاده از صنعت و خدمات تولید؛ چون منعکس کننده اقداماتی است که در تولید می‌افتد و رابط میان تولیدگر و صنعتگر با عامه مردم است. درواقع بیشتر نقش فرهنگ سازی بر مخاطب دارد. به هر حال در امر فرهنگ سازی همیشه رابطه دوجانبه وجود دارد، اما بخش مولد در این ماجرا بیشتر تولید کننده است و انتقالش به واسطه عکاسی صنعتی به مخاطب رقم می‌خورد.
وی افزود: بحث عکاسی صنعتی یکی از ژانرهای عکاسی در دنیاست و اگر عکاسی فشن که به نوعی بحث تبلیغات است به آن اضافه کنیم، می‌توانیم بگوییم هیچ ژانری به اندازه عکاسی صنعتی دیده نمی‌شود. برای مثال صبح که چشم‌مان را باز می‌کنیم سر میز صبحانه حتما با عکس بسته بندی روی یک محصول روبه رو خواهیم شد و از آنجا به بعد وقتی از خانه بیرون می‌آییم روی بیلبوردها، تابلوهای سطح شهر و ... انواع عکس‌های تبلیغی را می‌بینیم. در یک مقایسه ما وقتی نشریه‌ای می‌خریم به قصد مطالعه و دریافت اطلاعات آن را تهیه می‌کنیم اما عکاسی صنعتی در یک مواجه غیر منتظره با مخاطب ارتباط می‌گیرد.
کیانی با بیان اینکه ویژگی‌های ذکر شده بیشتر معطوف به عکاسی تبلیغانی است و تفاوت‌هایی با عکاسی صنعتی دارد؛ ادامه داد: در عکاسی صنعتی وظیفه ما بازنمایی واقعی سوژه بدون هیچ دخل و تصرف یا کم گویی و اغراق است. در اینجا عکاس وظیفه داردسوژه را برای مخاطب ملموس کند. برای مثال وقتی از سایت‌های اینترنتی خرید می‌کنیم تمایل خریدار بر این است که با دیدن عکس، آن محصول را درک کند و همه مختصاتش را دقیق ببیند، به شکلی کهتصور کند جلو رویش قرار دارد. بنابراین وظیفه عکاسی صنعتی اطلاع رسانی به معنای واقعی کلمه است که هم در بحث محصولات وجود دارد هم در بحث خط تولید یا فضاهای صنعتی. از طرفی در عکاسی صنعتی علاوه بر مخاطب عام، مخاطب حرفه‌ای و خاص هم وجود دارد و بحث اطلاع رسانی قوی است اما در عکاسی تبلیغانی می‌توانیم روی نکات مثبت سوژه صحبت کنیم.
عضو هیات مؤسس انجمن عکاسان صنعتی و تبلیغاتی با اشاره به سابقه فعالیتش در حوزه عکاسی صنعتی و فضای موجود در این حوزه گفت: من از سال 72 تا امروز مستقیم با صنعت گران در ارتباط بودم. اگربخواهم تعامل میان عکاسان و صاحبان صنایع را مقایسه کنم، این درک روند صعودی داشته است. در گذشتهشرایط فرق داشت اما درحال حاضر با توجه به ارتباطات و الگوبرداری‌هایی که صاحبان صنایع از کشورهای پیشرفته داشتند، یک بخشی متوجه این نیاز شدند؛ اما کماکان می‌توانم بگویم الزام آور بودن عکاسی صنعتی هنوز به اندازه کافی مسجل نیست و همچنان برای عده‌ای اولویت ندارد. درحالیکه عکاسی صنعتی برای تولید کننده نیز مواهبی دارد و از تکرار خطاهای قبلی جلوگری می‌کند. در مستندسازی با صرف هزینه کمتر می‌شود قدم‌های بلند برداشت.
این عکاس صنعتی و تبلیغاتی درباره ارزیابی رسانه‌ها در ارائه عکس‌های صنعتی، اظهار کرد: در زمینه فرهنگ سازی در این ماجرا، فعالیت گسترده‌ای انجام نشده است و تنهابه شکل محدود مقالاتی وجود دارد؛در حالیکه رسانه‌های تصویری برای افزایش درآمد خودشان می‌توانستند برای این موضوع فرهنگ سازی کنند. جدای از بحث فرهنگی، اگر هر رسانه‌ای درباره مهم بودن تبلیغات و مستندسازی کار کند،خودش نیز از درآمد بیشتری برخوردار خواهد شد.
کیانی تصریح کرد: یکی از دغدغه‌های تصویرگران این است که اگر درک تصویری یک ملت بالا رود آموزش دادن به آنها با سرعت بیشتری اتفاق می‌افتد.این ارتقاء سطح آموزش می‌تواند ملت باسوادتری بسازد و در راه توسعه قدم بردارد. به نظرم در این بحث شبکه‌های اجتماعی درک تصویری افراد را نسبت به گذشته بالاتر بردند و شاهد عکس‌های باکیفیت در این شبکه‌ها هستیم.