به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ سریال «مختارنامه» که به نوعی امضای داوود میرباقری در تولید سریال در ژانر تاریخی (تاریخ اسلام) است از جند جنبه قابل بررسی است. این مجموعه تلویزیونی در ساخت و تولید و جلوه های ویژه، دکور، لباس و گریم، قطعا یکی از آثار ماندگار رسانه ملی است که بی تردید به این زودی ها تکرار نخواهد شد، مگر اینکه میرباقری باز با سریال «سلمان فارسی» رکورد خودش را جابجا کند.
نگاه بین المللی سریال و انعکاس واقعیت شخصیت ها به دور از هرگونه جانبداریِ اعتقادی برگ بنده ای است که در این مجموعه تلویزیونی به شدت محسوس است.
سریال «امام علی(ع)» که استارت جدی تلویزیون برای تولید آثار فاخر با فرمول تاریخ اسلام بود، با آثاری چون «تنهاترین سردار»، «ولایت عشق» و «معصومیت از دست رفته» ادامه پیدا کرد. بی تردید مطالعه ویژه میرباقری روی تاریخ اسلام و زاویه نگاهی که برای شخصیت های مذهبی درنظر دارد او را در کارش با دیگران متمایز می کند.
دو نکته مهم و اساسی در سریال «مختارنامه» نمایش چهره قمر بنی هاشم بود که البته از سوی تلویزیون با ممیزی همراه شد و در فضای مجازی دست به دست شد و نکته دیگر استفاده از تکنیک فلاش بک و فلش فوروارد در این سریال است که میرباقری بدین وسیله در کنار قیام مختار بخشی از واقعه ظهر عاشورا را به تصویر کشید.