به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ انجمن ادبی «اتاقی از آن خود» که چند سالی است در مشهد با دبیری فریبا شادلو شکل گرفته در چند هفته گذشته اقدام به برگزاری و حضور در جلسات مشترک با نویسندگان افغانستانی کرد.
فریبا شادلو دبیر انجمن «اتاقی از آن خود» گفت: رویکرد اصلی این انجمن ادبیات زنانه است و تمام اعضای آن را نیز زنان تشکیل می‌دهند. اما فعالیت‌های آنان صرف برای زنان نیست. او در مورد نوع حضور زنان در جامعه بیان کرد که به نادرست، برخی شغل‌ها و منصب‌ها بیشتر به مردان اختصاص داده شده است به طور نمونه در جامعه ادبیات پارسی شاعران زن بسیار داریم که در جلسات مختلف از آنان دعوت به شعرخوانی می‌شود اما اغلب منتقدان زن، هم کمتر شناخته شده است و هم این که معمولا کمتر جلسه‌ای است که برای نقد از منتقدان زن برای حضور در آن دعوت می‌کنند.
وی در ادامه به پایان‌نامه کارشناسی ارشد خود اشاره کرد و گفت: پایان نامه‌ام در مورد ادبیات زنانه در شعر چند شاعر زن خراسان است و در بررسی شاعران خراسان نمی‌توانید به راحتی بگویید که رابعه بلخی شاعر ایرانی است یا شاعر افغانستانی، بلکه شاعر این شاعران پارسی‌زبان هستند.
مدیر اتاقی از آن خود به برگزاری جلسه‌ای برای زینب بیات، شاعر و نویسنده معاصر افغانستانی اشاره کرد و ادامه داد: این جلسه را در راستای معرفی نویسندگان زن برگزار کردیم. در فضای فرهنگی و ادبی نباید خط‌کشی‌های سیاسی را وارد کرد. خوشبختانه فضای فرهنگی و ادبی در مشهد و بین نویسندگان افغانستان و ایران بسیار صمیمی و دوستانه است.
شادلو به ارتباط همیشگی «اتاقی از آن خود» با «کانون شعر» که برای نویسندگان افغانستان است اشاره کرد که برنامه‌های مشترک برگزار کرده‌اند. هفته گذشته نیز در جلسه نقد کتاب میدان هوایی از عارف حسینی، اعضای «اتاقی از آن خود» حضور داشته و فریبا شادلو و شهره شجیعی در آن جلسه از منتقدان این کتاب شاعر معاصر افغانستانی بودند.
فریبا شادلو بر گسترش روابط بین شاعران و نویسندگان پارسی‌زبان تأکید کرد و گفت «اتاقی از آن خود» به بهانه حضور عارف حسینی، شاعر خوب مهاجر که از تهران به مشهد آمده بود جلسه شعرخوانی ترتیب داد،
شادلو گفت: علی‌رغم آن که ما تبلیغات آن‌چنانی انجام نداده و فقط در صفحات مجازی «اتاقی از آن خود» پوستر برنامه را منتشر کرده بودیم، شاهد حضور چشمگیر و غافل‌گیرانه شاعران و هنرمندان افغانستان و ایران در این برنامه بودیم که نشان می‌دهد و تأکید می‌کند که مرزی بین کلمات نیست.