به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ ناشنوایی یا کم شنوایی ممکن است از بدو تولد همراه نوزاد بوجود آید. امروزه با اقدامات پزشکی که صورت می‌گیرد، تولد نوزاد ناشنوا به ندرت رخ می‌دهد. اما بخش عظیمی از کم شنوایان و ناشنوایان بعد از تولد به این عارضه دچار می‌شوند. آلودگی‌های صوتی، شرایط نامساعد شغلی، بیماری‌های گوناگون، حوادث و تصادفات و استفاده از داروها خاص باعث می‌شود مشکلات ناشنوایی و کم شنوایی برای افراد جامعه بوجود آید.
ناشنوایی معلولیتی است که دیده نمی‌شود و تا زمانی که پای کلام و آوا برای ارتباط باز نشود فرد ناشنوا شناخته نخواهد شد و شاید همین مقوله موجب شده درک مشکلات متعدد ناشنوایان احساس نشود.
به‌رغم ظاهر عادی افراد ناشنوا و کم‌شنوا، رفتارهای جامعه با آن‌ها و مناسبات بین فردی، مشکلات بسیاری برای این افراد به همراه دارد که متاسفانه متوجه آن نمی‌شویم و این برخورد موجب ایجاد احساس ناخوشایندی در آن‌ها می‌شود.
باید دانست این افراد بسیار باهوش، خلاق و توانمند برای انجام فعالیت‌های جامعه هستند و فقط زبان‌شان با سایرین متفاوت است و تفاوت در زبان دلیل نمی‌شود که آن‌ها فردی موفق و توانمند نباشند.
ارتباطات ناشنوایان بر مبنای یک‌سری برداشت‌ها، تصاویر و زبان مخصوص به خودشان شکل می‌گیرد که بیشتر جامعه شنوا از آن بی اطلاعند، زبان اشاره، فرهنگ لغات خاص و لب خوانی که بین ناشنوایان رایج است مختص خود آن‌هاست و در این خصوص لازم است تا سیستم آموزشی کشور برنامه‌ای تدوین کند تا عموم مردم با این زبان بیشتر آشنا شوند.
طبق آمارها حدود ۴۵۰ هزار ناشنوا یا کم شنوا در کشور ما زندگی می‌کنند و هم اکنون ۱۲۱ هزار ناشنوا و کم شنوا در کشور شناسایی شده‌اند که ۹۳ هزار نفر آنان تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار دارند و ۱۰۵ مرکز شنوایی سنجی و ۱۲۶ مرکز گفتار درمانی دولتی و ۴۵ مرکز کودک و خانواده ناشنوا در بخش غیردولتی برای ارائه خدمات به ناشنوایان فعالیت می‌کنند.
لازم به ذکر است ژن کم شنوایی حتی در افراد سالم هم وجود دارد و ۹۰ درصد ناشنوایان از پدر و مادر شنوا به دنیا می‌آیند. یعنی ژن کم‌شنوایی ژن بسیار شایعی است اما ازدواج فامیلی یکی از عوامل مهم بروز کم شنوایی و ناشنوایی در کشور است.
در این خصوص با علی رمضانی، سخنگوی شبکه ملی ناشنوایان ایران، به گفت‌و‌گو نشستیم که در ادامه می خوانید.
زبان اشاره حق همه ناشنوایان است
رمضانی با بیان اینکه در کشور ما افراد مختلفی زندگی می‌کنند که بخش از آن را افراد دارای معلولیت شکل می‌دهند، گفت: 2 الی 8 مهرماه هفته جهانی ناشنوایان است که امسال شعار «زبان اشاره حق همه ناشنوایان است» از طرف فدراسیون جهانی ناشنوایان نام‌گذاری شده است.
او ادامه داد: افراد ناشنوا مشکل جسمانی ندارند و تمام توانایی‌هایی که یک فرد سالم می تواند داشته باشد در این افراد هم وجود دارد. آن‌ها مانند سایرین توانایی‌ها و پتانسیل‌های بالای جسمی، علمی، فرهنگی، اجتماعی، آموزشی، ورزشی و غیره را دارند.
مهمترین مشکل؛ عدم ایجاد ارتباط موثر با افراد شنوا
سخنگوی شبکه ملی ناشنوایان ایران با اشاره به اینکه تنها باگ این افراد عدم ایجاد ارتباط موثر با افراد شنواست، عنوان کرد: اگر بخواهیم عدالت اجتماعی و کرامت انسانی را در کشور رعایت کنیم باید ناشنوایان نیز چون اشخاص عادی، از حقوق شهروندی برخوردار و مانند سایرین در متن جامعه مشارکت اجتماعی داشته باشند و بسترهایی توسط دولت و قانون گذاران و شهرداری برای آن‌ها فراهم شود.
رمضانی افزود: متاسفانه به‌رغم تصویب حقوق معلولین در کشور چنین امکانی برای ناشنوایان در شهر دیده نمی‌شود. این در حالی است که ناشنوایان کشور دستاوردهای بسیار بزرگی در تمامی زمینه‌ها به‌ویژه فعالیت‌های ورزشی و فرهنگی داشته‌اند و حتی توانسته‌اند برای کشور مدال آفرین باشند.
«نرم افزار مترجم زبان اشاره» چاره‌ساز خواهد بود
او با بیان اینکه مشکل ارتباط آن‌ها با سایرین را می‌توانیم با نرم افزارهایی چون مترجم زبان اشاره حل کنیم، گفت: البته لازمه این کار نهادینه کردن فرهنگ میان مردم و سیاست‌گذاری درست مسئولان است.
سخنگوی شبکه ملی ناشنوایان ایران پیشنهاد داد: با پیشرفت تکنولوژی در سال‌های اخیر می‌توانیم یک سامانه اعزام مترجم زبان اشاره را به صورت آنلاین در کشور راه‌اندازی کنیم تا ناشنوایان در هنگام برقراری ارتباط با سایرین بتواند با اتصال به این مترجم آنلاین حرف‌های خود و سایرین را بدرستی انتقال داده و متوجه شوند.
سیستم آموزشی ناشنوایان ضعیف عمل می‌کند
رمضانی تصریح کرد: در مبحث آموزش ناشنوایان دچار مشکلات جدی هستیم چراکه سیستم آموزشی ناشنوایان بسیار ضعیف عمل می‌کند. در این راستا مشاهده می‌کنیم یک فرد ناشنوا با مدرک دیپلم هنگام فارغ‌التحصیلی، سواد لازم برای نوشتن یک نامه اداری را هم ندارد.
فرهنگ سازی مهمتر از بحث مناسب سازی معلولین است
او با اشاره به اینکه به جای بحث مناسب سازی در حوزه معلولین که شکلی فیزیکی دارد، بیاییم موانع موجود در ذهن و تفکرات جامعه را از میان برداریم، افزود: ما نیاز به فرهنگ سازی درست در میان مردم و مسئولان داریم تا به ناشنوایان به چشم ترحم نگاه نکنند.
سخنگوی شبکه ملی ناشنوایان ایران به موضوع اشتغال ناشنوایان اشاره کرد و گفت: ناشنوایان بیش از افراد سالم دچار مشکلاتی در راستای اشتغال و به دست آوردن شغل هستند چراکه دید کارفرمایان دو جامعه که از همان عدم فرهنگ سازی درست نشات می گیرد ،این افراد را ناتوان تصور می کنند.
در اشتغال و تهیه ابزارهای شنوایی دچار مشکل هستیم
او ادامه داد: دید جامعه امروز از عدم آگاهی می آید و از ظرفیت و توانایی ناشنوایان هیچ اطلاعات دقیقی در دسترس نیست. البته معیشت و اشتغال یک معضل کلی در جامعه و برای تمام افراد است حال تصور کنید ناشنوایان ما طی چندین سال گذشته نه تنها توانسته اند ضریب اشتغال خود را بالا ببرند بلکه گاهی با تعطیلی کارخانه‌ها این افراد بی کار شده و ناچارا برای به دست آوردن شغل به سازمان های مردم نهاد مراجعه کرده اند.
رمضانی تحریم های دارویی را مشکلی جدی برای ناشنوایان دانست و توضیح داد: ابزارهایی چون سمعک یک محصول وارداتی است و با وجود تحریم ها و افزایش قیمت ها تهیه این محصولات برای ناشنوایانی که حتی در معیشت خود دچار مشکل هستند یک مشکل جدی تلقی می شود.
او در پایان به عملکرد مثبت بهزیستی اشاره کرد و گفت: این مساله که رئیس سازمان بهزیستی کشور در نشست‌هایی که با افراد ناشنوا دارد به زبان اشاره با آن‌ها ارتباط می گیرد بسیار انگیزه بخش است. به علاوه باید یادآور بود که با توجه به اینکه سازمان بهزیستی متولی امر معلولین است و وسعت وظایفی که دارد گاهی از ظرفیت این سازمان خارج است به نظر می‌رسد در برخی از موارد سازمان های مردم نهاد بتوانند به عنوان بازوی توانمند دولت فعالیت های مثبتی را در این خصوص ارائه دهند.