به گزارش خبرگزاری برنا؛ حسام الدین شیخی - روزنامه نگار: می دانیم یکی از مهم ترین راه های نگهداری از منابع آبی احداث سد می باشد و سدها در نگهداری و استفاده از منابع آب و زمین و همچنین بهره برداری های اقتصادی از جمله تولید انرژی به انسان یاری می‌رسانند اما در منطقه ای در غرب استان کرمانشاه با وجود اینکه یک حوزه گردشگری است وضعیت آبی مناسبی برای روستاییان وجود ندارد و هرآنجا که آب نباشد آبادانی و بهداشت نیز نیست!
روستاهای این مناطق در استان کرمانشاه که در منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل که منطقه‌ای حفاظت‌شده و نمونه گردشگری است دچار بحران کم آبی شده است، تا آنجایی که مردم این مناطق نسبت به بی توجهی ها در خصوص آب معترض اند، منطقه ای گردشگری که باید تحت برنامه های استانداری در این حوزه تقویت می شده اما هیچ اثری از بهبودی اوضاع نیست!
این منطقه در غرب استان کرمانشاه به عنوان منطقه شکار و تیراندازی ممنوع و در سال ۱۳۷۸ به عنوان منطقه حفاظت‌شده به ثبت رسیده‌است. بهتر است بدانیم که در این منطقه بسیار ارزشمند از نظر پوشش گیاهی می‌توان به بلوط ایرانی، بنه، زیتون، مورد، ارغوان، گلابی وحشی، کیکم، زالزالک، زبان گنجشک، آلوچه، ختمی، سیاه‌تلو، لاله واژگون، و انواع گندمیان اشاره کرد. و از نظر پوشش جانوری بز و پازن، شوکا، قوچ و میش، گراز، پلنگ، سیاه‌گوش، سنجاب ایرانی، گربه وحشی، شغال، گرگ، تشی، روباه، تیهو، کبک، کمرکلی بزرگ، گنجشک‌سانان، عقاب، مارپلنگی، یله‌مار، گرزه‌مار اشاره کرد.
منطقه حفاظت شده بوزین و مرخیل، منطقه گردشگری ویژه
همچنین گفتنی است که تنوع زیستی گیاهی و جانوری بالا، جنگلهای با ارزش بلوط، کوهستان‌های زیبا، رودهای پرآب چون سیروان، لیله و زمکان، گلال، لون، مرخیل، جلوه‌های طبیعی، زمینه فعالیت‌های پژوهشی وگردشگری را در منطقه فراهم ساخته است.
طی بررسی خبرنگار خبرگزاری برنا در کرمانشاه مشکل خشک شدن باغات اهالی آن منطقه از ساخت سد نیست بلکه خشک شدن چشمه ها و یا به گفته اهالی روستای قلعه جی انتقال آب چشمه ها به جای دیگر است. در هر حال در مورد چشمه ها باید نظر کارشناسان را جویا شد.
اما آن چیزی که مهم تر از همه این موارد است، وجود طبیعت و منطقه ای گردشگری با روستاهای بکر است که روز به روز به سمت نابودی می رود، صرف نظر از نابودی طبیعت، مردم بومی آن منطقه نیز در حال از بین رفتن هستند.
طبق مشاهدات خبرنگار خبرگزاری برنا در کرمانشاه، روستای قلعه جی که در 59 کیلومتری شهر جوانرود قراردارد، نزدیک به 200 خانوار در آنجا زندگی می کنند که از ابتدای ورود به این منطقه با جاده های خطرناک و شکسته شدن آسفالت و خطر سقوط به دره مواجه می شوید، متاسفانه از مشکلات بهداشتی، تا بیکاری؛ عمده ترین مشکل آنها عدم وجود آب قابل شرب است که همین امر باعث بوجود آمدن مشکلات بهداشتی شده است، آنها در 24 ساعت 1 ساعت آب آشامیدنی دارند که می توانند آن را ذخیره کنند و برای استفاده نظافت و حمام نیز از آب های غیر قابل شرب استفاده می کنند، از همه اینها مهم تر روستاهای مسیر رودخانه لیله فاضلاب را به داخل آب رودخانه هدایت می کنند که این کار موجب شده تا آب رودخانه نیز آلوده و محیط آن دچار بوی نامطبوع شود که وضعیت بهداشت را در آن مناطق به نوعی بحرانی کرده است.
از نظر تحصیل در روستا، صرفا یک مدرسه ابتدایی وجود دارد که برای گذراندن دوره راهنمایی دانش آموزان این روستا یا مجبورند به روستای دیگر از مسیر های خطرناک عبور کنند یا ترک تحصیل کنند که به گفته اهالی این روستا دختران آنها همه با پایان دوره ابتدایی به دلیل نبود امکان تحصیل به پایه بالاتر ترک تحصیل می کنند.
یکی از اهالی این منطقه می گوید: باغات کوهستانی شهرستان جوانرود - روستای "قلعه جه" حدود 250 الی 300 هکتار است که طبق کارشناس دادگستری ارزش تقریبی 8 میلیارد تومان را دارد و حدود 350 الی 400 خانوار بصورت مستقیم و غیر مستقیم درآمد شان از طریق محصولات همین باغ ها بود و همچنین 16 چشمه که بجز آب آن مناطق و آب باغات، آب دو روستا هم تامین می کرد که حالا آب آن دو روستا هم قطع شده است.
ویدیو ارسالی توسط اهالی (یکی از چشمه های این مناطق پیش از خشک شدن)
این ساکن روستای قلعه جی گفت: ما به هر دری که می زنیم هیچ نتیجه ای نگرفته ایم و از رسانه ها استدعاد داریم که صدای ما را به مسئولین برسانند، حقیقیاً مردم اینجا مستضعف هستند.
به گفته او باغات این مناطق هم در روستای قلعه جی، روستای مله رش و روستای لاقله قرار دارد که دو روستای آخر بطور کامل آب ندارند و آب آنها از طریق تانکر های عشایر تامین می شود و وضعیت حادی دارند که متاسفانه بیش از پانزده خانوار آن روستاها کوچ کرده اند!