به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا محمد حسن طالبیان ،معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی کشور ، اظهار داشت: بنده با موسسه شرق‌شناسی شیکاگو مکاتباتی انجام دادم که این الواح به صورت یکجا به کشور برگردد که مباحثی از جمله بسته‌بندی و مشکلات حقوقی را مطرح کردند و مکاتبه‌ای نیز با پرفسور وودز انجام دادم که این الواح به صورت یکجا ارسال شود ولی اعلام کردند که در دو یا سه مرحله الواح را به ایران صادر می‌کنیم.
وی افزود: بنابراین ما قول گرفتیم که به فوریت مابقی الواح نیز به کشور بازگردند و آنها نیز قرار شد همکاری لازم را در این خصوص داشته باشند.
معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی کشور ادامه داد: موسسات علمی و فرهنگی کاری به سیاست ندارند و متاسفانه هنوز بخش اعظمی از این الواح خوانده نشده است که می‌طلبد پژوهشگران ایرانی بر روی آن تحقیق کنند و سایر اسناد دوره هخامنشی را مطالعه کنند.
در ادامه محمدرضا کارگر مدیرکل موزه‌های وزارت میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی کشور نیز در این نشست اظهار داشت: این اتفاقی که افتاده است ساده بوده و نیاز به این همه خبرسازی نداشته است.
وی افزود: دائما این اشیاء در بین موزه‌ها و مراکز علمی در تردد است و در این جریان دولت آمریکا مقابل ما نبوده و عوامل سیاسی باعث نیامدن این اشیا به داخل کشور نشدند و حکومت‌ها هیچ وقت در مسائل این چنینی دخالت نمی‌کنند.
وی افزود: ما در سال 1380 از موزه ملی شیکاگو وضعیت الواح را خواستیم که به ما خبر دادند و دانشگاه شیکاگو نیز تمام اطلاعات مربوطه از الواح را به کشور اعلام کردند و به همین منظور هم اولین محموله که 300 آثار آن توسط موسسه شرق‌شناسی وارد کشور شد و همان موقع نیز در موزه ملی تفاهم‌نامه‌ای نوشتیم که طی دو سال مابقی آن بازگردانده شود که پخش این خبر موجب شد عده‌ای به دنبال غرامت باشند و اعلام کنند این الواح را جایگزین غرامت خود بگیرند ولی دولت آمریکا جلوی آن را گرفت و ما تلاش کردیم که رای به درخواست آن گروه داده نشود.
وی ادامه داد: مانند همه جای دنیا دوره‌های دادرسی در این خصوص طولانی شد و نهایت نیز مطمئن بودیم که رای برای آثار فرهنگی هیچ کشوری در دنیا صادر نخواهد شد و قطعا مابقی الواح نیز طی زمان‌بندی مشخصی به ایران بازگردانده خواهد شد و مشکلی در این خصوص نخواهیم داشت.
کارگر گفت: ما همکاری‌های خود را با تمام نهادهای عملی و فرهنگی دنیا گسترش و توسعه خواهیم داد و در طول این مدت نیز ما ذره‌ای از اعتمادمان به هیچ نهاد علمی کم نشده و کم نیز نخواهد شد. حقایق علمی ، تاریخی مربوط به هر تمدنی فقط در سایه همکاری اندیشمندان امکان‌پذیر است.