به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ انسان به عنوان یک موجود اجتماعی همواره به دنبال برقراری ارتباط است و همواره نیز تلاش دارد که این ارتباط بهترین شکل صورت پذیرد، برقراری یک ارتباط خوب متشکل از فاکتورهای زیادی است که یکی از اصلی ترین فاکتور های آن خوب گوش دادن (شنونده خوب بودن) است.
در حال حاضر اما موضوع شنونده بودن در بیشتر اوقات رعایت نمی‌شود و حتی می‌توان گفت تبدیل به یک معضل شده است، معضلی که نشان می‌دهد جامعه ما و افراد موجود در آن هیچ‌گاه شنونده‌های خوبی نیستند.
مهرداد فلاطونی، روانشناس اجتماعی و پژوهشگر، در خصوص این موضوع که چرا شنونده‌های خوبی نیستیم به خبرنگار برنا گفت: یکی از عمده‌ترین دلایلی که در این رابطه وجود دارد این است که به دلیل احساساتی بودن جوامع جهان سومی و به صورت کلی خاورمیانه برخی از رفتارها حاکم است که شاید در باقی جوامع وجود نداشته باشد یکی از رفتارهای حاکم در مناطق ذکر شده عدم صبوری در بین مردم است.
او در پاسخ به این سوال که اگر صبور بودن درون جامعه وجود نداشته باشد چه مباحثی را به همراه خواهد داشت؟ بیان کرد: در این خصوص باید گفت چندین مطلب مطرح است، اولین مطلب در این راستا این است که قبل از حرف زدن طرف مقابل پاسخ او را آماده کرده ایم و به انتظار گفته‌های او نمی‌نشینیم در نتیجه هیچ چیزی را از سخنان طرف مقابل برداشت نمی‌کنیم و به او گوش نداده‌ایم، مطلب بعدی که به وفور در درون جامعه ما یافت می‌شود مرتبط با مبحث ذهن خوانی است به صورتی که بدون شنیدن حرف و قبل از آن اذعان به این موضوع داریم که می دانیم طرف مقابل چه می خواهد بگوید.
او ادامه داد: بحث دیگر در این خصوص تعجیل در زمان است به‌شکلی که در مقابل مواردی که بخش فراوانی از وقت ما را می‌گیرد بی‌تفاوت هستیم اما در خصوص ارتباط با فرد دیگر همواره عجله داریم و می‌گوییم وقتی برای حرف زدن نداریم. در واقع وقت لازم را داریم اما خودمان این زمان را به گفتگو و ارتباط موثر اختصاص نمی‌دهیم و ترجیح می‌دهیم که به بهانه کمبود وقت و عجله داشتن از کنار آن عبور کنیم.
این روانشناس با خاطرنشان کردن این موضوع که تمرین شنوایی و شنیدن نیز هیچ جایگاهی در درون زندگی ما ندارد گفت: بر اساس گفته‌های کارسناسان این امر باید در طول روز تمرینات شنوایی و شنیدن را انجام داد برای مثال گفته می‌شود که در صبح هنگامی از خواب بلند می‌شویم باید به صداهای پیرامون توجه داشته باشیم و به صورت دقیق به آن‌ها گوش کنیم چون تمرینی خواهد بود برای شنیدن باقی آواهایی که محیط اطراف ما وجود دارد.
فلاطونی در ادامه با اشاره به مشکلاتی که در روش‌های گفتگو مابین افراد وجود دارد عنوان کرد: عواملی چون ذهنی خوانی که به آن اشاره شد باعث به وجود آمدن مشکلاتی در روش‌های گفتگو و مذاکره مابین افراد شده است به شکلی که تغییرات ملموسی را در برقرای ارتباط به وجود آورده که در همین راستا شاهد هستیم کلاس‌های اصول و فنون مذاکره و همچنین تکنیک‌های سخنوری به صورت قارچ‌گونه در اجتماع ما تاسیس شده‌اند.
این روانشناس در پاسخ به این سوال که میزان هوش افراد به چه مقدار در این خصوص تاثیر دارد؟ خاطرنشان کرد: بیشتر موارد ذکر شده مانند مبحث ذهن خوانی به هوش هیجانی افراد باز می‌گردد، یعنی ما دارای هوش هیجانی فعالی هستیم اما در جهت صحیح از آن استفاده نمی‌کنیم. البته باقی طبقه‌بندی‌های هوش نیز در این خصوص تاثیرگذار هستند اما چیزی که باعث نشنیدن و گوش دادن می‌شود همان هوش هیجانی است.
او در پایان نیز با اشاره به شرایط اجتماعی جامعه گفت: اگر درون جامعه به صورت دقیق رفتار افراد را زیر نظر داشته باشیم خواهیم دید که دیگر همچون گذشته آن‌ها حوصله شنیدن ندارند، یعنی دیگر شنیدن برایشان مهم نیست و ترجیح می‌دهند کارهای خود را بر اساس اهدافی که برای خود تعیین کرده‌اند و با توجه به مشکلاتی که برای آن‌ها به وجود آمده است پیش ببرند، در نتیجه دیگر کسی گوش نمی‌دهد و شنونده‌های خوبی درون جامعه از بین رفته‌اند.