گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ احضار وزیر ارشاد به کمیسیون فرهنگی مجلس مصداق این ضرب‌المثل معروف است: «گنه کرد در بلخ آهنگری، به شوشتر زدن گردن مسگری!» گناه اصلی را شخص دیگری مرتکب شده و این کمیسیون فرد بی‌گناهی را گناهکار می‌داند و فرا می‌خواند!
بدپوشی برخی از بازیگران در مجالس و محافل، چندی است که اتفاق می‌افتد اما این مسئله نه ربطی به وزارت ارشاد دارد و نه به سازمان سینمایی‌اش. کنترل و برخورد با این ناهنجاری ها برعهده برگزار کنندگان مراسم، حراست مکانی که در آن برگزار می‌شود و در نهایت اداره اماکن است. وقتی مسئولیتی به گردن وزیر ارشاد نیست چرا باید پاسخگوی اهمال و تقصیر باشد؟
اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس باید دایره اطلاعات شان را گسترده کرده یا کسانی را مشاور خود قرار دهند که هم آگاه به مسائل باشند و هم کارشناسانه و بی غرض و مرض نظر دهند.
در قضیه بدپوشی چند بازیگر نه چندان معروف که برای انگشت‌نما شدن دست به ناهنجاری زده‌اند، این کمیسیون محترم به خطا رفته و تحت تاثیر گزارشات نادرست قرار گرفته است. مسئول بدپوشی مردم و بازیگران وزیر ارشاد و سازمان سینمایی نیستند.
متین السادات ستوده که اصلی‌ترین این هنجارشکنان است، فرزند سیدحسین ستوده، کارمند ارشد و بازنشسته صداوسیماست که با حمایت پدرش برای اولین بار در مجموعه «بازنشستگی» مقابل دوربین رفت و پس از آن به لطف حمایت‌های بی دریغ و مسلسل‌وار در سریال‌های مختلف بازی کرده است. تعداد فیلم‌های سینمایی این بازیگر بسیار محدود است. در محافل هنری متین ستوده را به عنوان بازیگر تلویزیونی می‌شناسند، نه سینمایی!
کمیسیون فرهنگی مجلس باید کسانی را مورد سوال قرار دهد که چادر بر سر این بازیگر کردند و در سریال بی‌کیفیت «سر دلبران» نقش همسر یک روحانی را به او دادند و در ماه مبارک رمضان روی آنتن فرستادند! این مسئولان تلویزیون، یک سازمان به اصطلاح ارزشی که سرمایه این مجموعه را فراهم آورده و تهیه کننده آن که نظر کرده صداوسیماست باید پاسخگوی اعمال خود باشند،نه وزیر ارشاد!
اکثر قریب به اتفاق بازیگران مرد یا زنی که در بعضی از مراسم، بدپوشی و ناهنجاری پیشه کرده‌اند، خاستگاه‌شان تلویزیون است نه سینما.
صداوسیما لیست بازیگران و عوامل مجموعه های تلویزیونی را کنترل می‌کند، اگر مشکلی نبود اجازه فعالیت می‌دهد اما وزارت ارشاد دخالتی نمی‌کند مگر اینکه بازیگری با حکم مراجع ذی‌صلاح اجازه کار نداشته باشد. برای همین است که آمار ممنوع التصویرهای تلویزیون نسبت به سینما بسیار بالاست.
بارها و بارها اتفاق افتاده بعضی از بازیگران سریال‌های تلویزیونی و مجریان برنامه‌ها با رفتار نادرست‌شان در فضای مجازی و غیر مجازی حاشیه‌ساز شده‌اند اما سینما کمتر با این مشکل روبروست.
تعداد مخاطبان تلویزیون نیز با سینما قابل مقایسه نیست. اگر در سینما ناهنجاری به وجود آید به خاطر تعداد کم مخاطبانش نسبت به جمعیت کشور کمتر به چشم می‌آید اما در تلویزیون، در آن واحد میلیون‌ها بیننده شاهد آن ناهنجاری خواهند بود. درصد تخلفات افراد سینمایی نسبت به عوامل تلویزیونی نیز بسیار پائین‌تر است.
با این اوصاف، خواستن وزیر ارشاد به کمیسیون فرهنگی مجلس برای پاسخگویی به مسئله‌ای که کوچک‌ترین ارتباطی به وی و وزارتخانه‌اش ندارد، توهین به وزیر و این وزارتخانه محسوب می‌شود. بهترین کار این است که سیدعباس صالحی به نشانه اعتراض در کمیسیون فرهنگی حاضر نشود تا شان خود و وزارتخانه‌اش حفظ شود.
کمیسیون فرهنگی مجلس نیز به جای وزیر ارشاد، رئیس صداوسیما و مدیرانش را احضار کند تا آنان پاسخگو باشند، زیرا خاستگاه آن بازیگر تلویزیون است. متین ستوده اکنون نیز در سریالی تلویزیونی مشغول بازی است، چرا جلوی کارش را نمی‌گیرند؟! متاسفانه در این ایام نیز مجموعه بسیار ضعیف «سر دلبران»، که این بازیگر هنجارشکن یکی از نقش‌های اصلی آن را بازی می‌کند، روی آنتن یکی از شبکه‌هاست! چرا رئیس صداوسیما پس از رخ دادن این ناهنجاری هنوز جلوی پخش این سریال را نگرفته است؟!