به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ معمولا لنز برخلاف ظاهری نرم خودش می تواند موجب کاهش اکسیژن رسانی به قرنیه، عفونت و فشار به چشم شود. بعضی افراد این علائم را جدی نمی گیرند و باعث کاهش بینایی و حتی باعث کوری خود می شوند. هنگام خواب هم، به قرنیه چشم اکسیژن رسانده می شود ، اما اگر هنگام خواب لنز به چشم باشد مانع از اکسیژن رسانی مناسب به قرنیه خواهدشد. بدون اکسیژن لنزهای تماسی خشک می شوند و خارج کردن لنزها از چشم با دشواری انجام خواهد شد. هم چنین به دلیل کمبود اکسیژن رسانی به قرنیه، وریدهای جدیدی مسئول اکسیژن رسانی به قرنیه می شوند و مشکلی به نام نئووسکولاریزاسیون را پدید می آورند. علاوه بر این، افرادی که به طور منظم در هنگام خواب از لنزهای تماسی استفاده می کنند، دچار چشم درد و التهاب، عفونت خواهند شد.
بیماری نئو وسکولاریزاسیون سبب می شود تا فرد به سختی بتواند از لنزهای تماسی استفاده کند. عفونت ها ی چشمی شامل زخم قرنیه (پارگی محافظت نشده)،کراتیت (التهاب قرنیه) و نئووسکولاریزاسیون (رشد بیش از حد رگ های خونی در قرنیه چشم) است.