آیا می‌دانید عده‌ای تنها به دلیل سبک و هیجان گزارشگر فوتبال این رشته ورزشی را دنبال می‌کنند؟
آیا می‌دانید یک گزارشگر فوتبال می‌تواند از یک بازی معمولی، نود دقیقه جذاب بیرون بکشد!
آیا می‌دانید یک گزارشگر ضعیف می‌تواند پرهیجان‌ترین مسابقه فوتبال را به یک اتفاق معمولی در رسانه تبدیل کند؟
چه فاکتورهایی یک گزارشگر فوتبال را به ستاره تبدیل می‌کند؟
سواد تخصصی گزارشگر؛
توانمندی در اجرا؛
توانمندی در ایجاد هیجان؛
توانمندی در بالا نگاه داشتن اوج ریتم و تمپوی مسابقه؛
شناخت کامل بازیکنان و مربیان و...؛
اطلاعات جانبی موثر؛
صدای جذاب و گرم؛
چهره کاریزماتیک مجری؛
گزارش فوتبال در تمام رسانه‌های دنیا امروز به یک حرفه پر سر و صدا و البته تخصصی تبدیل شده که با توجه به ویژگی‌های لیگ‌های معتبر دنیا و البته خلق و خو و فرهنگ هر کشور به شیوه‌های مختلف طرفداران این ورزش پر هیجان را درگیر خود کرده است.
گزارش‌های فوتبالی در تلویزیون‌های کشورهای مختلف از جنوب قاره آمریکا گرفته تا کشورهای اروپایی و حتی رسانه‌های عربی امروزه یکی از نقاط عطف در تولیدات ورزشی محسوب می‌شود و گزارشگران مختلف در تلویزیون‌های ورزشی دنیا، امروزه به خصوص در عرصه فوتبال برای خود دارای امضا و سبک هستند و اتفاقا در میان خانواده ورزش (چه مخاطبان ورزش و چه ورزشکاران) در فضای مجازی و واقعی دارای طرفدارانی هم هستند.
این شواهد نشان از آن دارد که گزارش‌های ورزشی به‌خصوص فوتبال با توجه به علاقه‌ای که مخاطبان به این رشته ورزشی در تمام دنیا دارند حرفه‌ای پرطرفدار و البته خاص محسوب می‌شود چراکه بخش عمده‌ای از جذابیت، هیجان و البته اطلاعات لازم جهت دیدن یک مسابقه فوتبال و پیگیری نتایج و اتفاقات در طول هر مسابقه از طریق یک گزارشگر متخصص و جایگاه متخصص در بالابردن جذابیت یک مسابقه امری بدیهی محسوب می‌شود.
بارها در تلویزیون خودمان به این نتیجه رسیده‌ایم گزارش‌های بدون جذابیت و سرد و یخ برخی گزارشگران حتی یک بازی جذاب و گرم را از بین برده و مخاطب تلویزیون و برخی علاقه‌مندان به فوتبال سعی کرده‌اند حتی با صدای بسته فوتبال را از رسانه دنبال کنند و گزارش سرد و بی‌روح برخی از گزارشگران را نشنوند این در حالی است که گزارشگران کاربلد ورزشی می‌توانند از یک بازی کم‌رمق و کم اتفاق هم نود دقیقه‌ای جذاب و گیرا را ایجاد کنند.
متأسفانه با کنار رفتن عادل فردوسی‌پور و مهاجرت مزدک میرزایی کم‌کم شاهد افت کیفی گزارش‌های فوتبالی در تلویزیون هستیم و عملا می‌توان حس کرد رقابتی که پیش از این در سبک و سیاق گزارش، ایجاد هیجان، اطلاع‌رسانی و بالابردن سطح اطلاعات فوتبالی مخاطبان در میان گزارشگران ایجاد شده بود و انصافا شاهد ارتقای سطح فنی کار گزارشگران بودیم از بین رفته و اشتباهات فنی و غیرفنی گزارشگران که گاهی حتی سهوا اتفاق می‌افتد سوژه رسانه‌های مختلف به خصوص فضای مجازی شده است.
بدیهی است که رسانه ملی برای بالا بردن سطح کار کیفی گزارشگران به خصوص در رشته فوتبال که امروزه یکی از پرمخاطب‌ترین‌های رسانه ملی محسوب می‌شود باید فکر اساسی کند تا اتفاقاتی شبیه به گاف سرهنگ علیفر یا گزارشگر بازی استقلال و فجرسپاسی که عنوان یک تیم فوتبال را به یک بازیکن داد کمتر رخ ندهد.
اگر چه در حال حاضر هم تعدادی گزارشگر کاربلد و با سواد در رسانه ملی مشغول به کار هستند و کار آنها از درجه بالایی به لحاظ کیفی قرار دارد اما فراموش نکنیم برخی گاف‌ها می‌تواند کیفیتی را که در گزارش‌های فوتبال بزرگانی چون مرحوم بهرام شفیع، جهانگیر کوثری، محمد صالح‌نیا، مرحوم عطالله بهمنش و جوان‌ترهایی چون عادل فردوسی‌پور، جواد خیابانی، مزدک میرزایی و ... به دست آورده‌ایم زیر سوال ببرد.
در کشوری که فوتبال بخشی از زندگی مردم است و سطح سواد مردم در این عرصه زبانزد است رسانه هم باید پیشرفتی محسوس در این حوزه داشته باشد و نیروی انسانی کاربلدش را که محصول فرصت دادن در همین تلویزیون است به راحتی از دست ندهد. بی‌تردید گزارش فوتبال یکی از فاکتورهای مهم شبکه‌های ورزشی دنیاست که اتفاقا توجه بسیاری از علاقه‌مندان و حتی سیاسیون را به خود جلب کرده است. به اعتقاد بسیاری از کارشناسان توانمندی و تخصص در کار برخی از گزارشگران فوتبالی در دنیا، به بهتر دیده شدن این رشته ورزشی کمک دو چندان داشته است!