به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ کورتون‌ها یا همان کورتیکواستروئیدها گروهی از هورمون‌های طبیعی بدن انسان هستند که عملکرد اصلی آنها کاهش التهاب بافتی و همچنین دخالت در تنظیم برخی الکترولیت‌ها و قند خون بوده و برای اهداف درمانی، انواع مشتقات دارویی آنها هم ساخته شده است.
بیماری‌هایی که باعث افزایش ترشح این هورمون‌ها شوند مثل سندروم کوشینگ که به‌دلیل وجود توموری در هیپوفیز اتفاق می‌افتد یا مصرف طولانی و زیاد داروهای کورتونی، عوارض مهم و حتی غیرقابل جبرانی مانند دیابت، ضعف سیستم ایمنی و پوکی استخوان را سبب می‌شوند که اطلاع از این عوارض سبب ترس و نگرانی بیماران با شنیدن اسم داروی کورتونی شده است، اما باید دانست که اگر در مصرف داروهای ابداعی بشر زیاده‌روی و خطا رخ ندهد هر کدام از آنها می‌توانند رهایی‌بخش انسان‌ها از درد و رنجی باشند.
کورتون‌ها از سویی قوی‌ترین داروهای ضدالتهاب و از سوی دیگر معجزه بشر برای کاهش ورم مغز و نخاع هستند که عملکردی خاص و منحصر به‌فرد به شمار رفته و باعث شده این داروها جایگاه متفاوتی را در بیماری‌های مغز و اعصاب به خود اختصاص دهند.
کنترل توفان التهابی بیماری‌های روماتیسمی، برطرف کردن علائم آزاردهنده بیماری ام اس، کاهش التهاب نخاع و ریشه‌های عصبی به دنبال آسیب آنها در جهت افزایش احتمال بازگشت عملکرد این عناصر و مهار سیلاب ورم مغزی در بیماران دچار سکته یا تومورهای مغزی همه از جمله کاربردهای معجزه‌گونه کورتون‌ها است.
هر جا التهاب باشد درد هم احتمالا همراهش خواهد بود و به این دلیل در درمان دردهای شدید سیاتیک و امثال آن می‌توان از کورتون‌ها یا به صورت تزریقی یا به صورت موضعی استفاده کرد. در این‌که گاهی تجویز یا مصرف این داروها توام با زیاده‌روی است و نباید حتی یک عدد قرص را بدون منطق علمی مصرف کرد شکی نیست؛ اما وقتی صحبت از عوارض ترسناک کورتون‌ها می‌شود، معمولا اشاره به استفاده از آنها در دوز بالا و طولانی مدت است و ترس بیش از حد از این داروها مانع بهره بردن از خواص منحصر به‌فردشان در موارد لازم و ضروری خواهد بود.