به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ بر اساس آمارهای وزارت بهداشت، خودکشی جزو سه علت اصلی مرگ افراد 15 تا 35 سال محسوب می‌شود، بنابراین پیشگیری نکردن از افکار خودکشی می‌تواند موجب خودکشی و مرگ ناشی از آن شود.
خودکشی دانش آموزان در مدارس پدیده‌ای جهانی است که تمام کشورها از جمله ایران با آن درگیر هستند که از شایع‌ترین علت‌های آن می‌توان به اختلافات خانوادگی، اختلاف با معلم و مسئولان مدرسه، مشکلات تحصیلی، ناتوانی خانواده در پرداخت شهریه، ترس از سرزنش به دلیل ناتوانی در کسب نمره مناسب، مشکلات روحی و روانی و غیره اشاره کرد.
در این راستا تشخیص تغییرات روحی و رفتاری دانش آموزان توسط مسئولان مدرسه و والدین می‌تواند در پیشگیری از اقدام به خودکشی در نوجوانان و جوانان نقش بسزایی داشته باشد
دانش‌آموزانی که قصد خودکشی دارند دچار علائمی مانند گوشه‌گیری، پرخاشگری، افت تحصیلی، بی‌حوصلگی، بیقراری، فقدان حمایت و غیره می‌شوند که تشخیص این علائم برای اولیا و مسئولان مدرسه در اولویت است.
در این رابطه با مهدی بهلولی، کارشناس آموزش و پرورش به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید.
آماری از خودکشی دانش آموزان وجود ندارد
بهلولی با بیان اینکه بعضی از مشکلات در تمام سیستم آموزشی دنیا وجود دارد، گفت: بعضی از ناهنجاری‌ها مثل خودکشی دانش‌آموزان، در همه جای دنیا وجود دارد اما مشکل اصلی سیستم ما، اعلام نکردن آمارهای مربوط به آن است.
او ادامه داد: خودکشی در ایران به نسبت خیلی از کشورهایی که وضعیت آموزشی بهتری نسبت به ما دارند، کم‌تر است اما بازهم آمارها اعلام نمی‌شود.
این کارشناس آموزشی اضافه کرد: کارشناسان باید با اطلاع از میزان آسیب‌های اجتماعی به مقایسه آن سایر کشورها بپردازند تا به یک دید جامع نسبت به وضعیت فعلی دست پیدا کنند و بعد برای کم کردن آن راه‌حلی بیاندیشند.
بهلولی تاکید کرد: برای مثال اگر می‌خواهیم راجع به آزار و اذیت دانش‌آموزان در ایران نسبت به معیار جهانی تحقیق کنیم باید حتما اطلاعات کافی در این باره داشته باشیم. حداقل در آموزش و پرورشی که رکن بسیار مهم هر جامعه‌ای است.
به سمت شفاف‌سازی آماری برویم
این کارشناس آموزشی با بیان اینکه باید به سمت شفاف‌سازی آماری برویم، ادامه داد: در گذشته گفته می‌شد حتی یک بچه بازمانده از تحصیل هم نداریم اما سر خیابان یک لشکر بچه کار ایستاده بود که هیچکدام درس نمی‌خواندند.
او ادامه داد: بعدها مشخص شد در حدود 2 تا 3 میلیون کودک بازمانده از تحصیل داریم که فقط 100 هزار نفر برای مثال در سیستان و بلوچستان هستند.
بهلولی تاکید کرد: وجود این آسیب‌ها حتی در کشورهایی که سیستم آموزشی بسیار قوی دارند تا اندازه‌ای طبیعی است اما در عین حال با اعلام نکردن آمار آسیب‌های اجتماعی دانش‌آموزان، انگار به‌جای درمان، بیماری را پنهان کرده‌اید.
آموزش و پرورش؛ وزارتی از هم پاشیده و بی‌هدف
او با اشاره به انحراف آموزش و پرورش از هدف اصلی خود گفت: در حال حاضر مدیران مدارس به دنبال تامین نیازهای اولیه هستند این در حالی است که آن‌ها باید به‌طور مداوم پیگیر نوآوری تحصیلی و وضعیت دانش‌آموزان باشند.
این کارشناس آموزشی اضافه کرد: یکی از مشکلات ما این است که مسئولان در حرف و سخنرانی درباره اهمیت آموزش و پرورش صحبت می‌کنند اما در عمل وزارت‌خانه‌ای از هم پاشیده می‌بینیم که هیچ هدف مشخصی ندارد.
او تاکید کرد: این وزارت‌خانه به‌اندازه‌ای با مشکلات ریز اجرایی درگیر است که هدف خودش را فراموش کرده و پژوهش در آموزش و پرورش تبدیل به فعالیت‌های حاشیه‌ای شده است.
این کارشناس آموزشی در پایان با بیان اینکه سیستم آموزشی ما پویایی لازم را ندارد، اضافه کرد: در بعضی از مواقع آموزش و پرورش طرح‌هایی را اجرا می‌کند که در تمام دنیا با شکست مواجه شده است اما باز می‌خواهد آن را تکرار کند و باز شکست بخورد.