مبتلایان به ویروس ایدز چه خوراکی‌های باید بخورند؟

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ ایدز نوعی بیماری است که توسط ویروس نقص ایمنی (HIV) در دستگاه ایمنی ایجاد می‌شود. این بیماری دارای سه مرحله است. در وهله اول، این ویروس با آلوده کردن زیر گروه خاصی از سلول‌های سیستم ایمنی به نام لنفوسیت‌های T( تحت عنوان CD4 مثبت) بیماری ایدز را به وجود می آورد.

این سلول ها زیر گروهی از گلبول های سفید هستند که به طور طبیعی پاسخ ایمنی به عفونت را تنظیم می کنند. HIV درون سلول های T و سلول های دیگر تکثیر می یابد و با تخریب آنها باعث کاهش این دسته از سلول ها می شود و در نتیجه قدرت دفاعی سیستم ایمنی کاهش می یابد.

هنگامی که تعداد سلول های T CD4 در فرد آلوده به HIV تا حد معینی سقوط کند، شخص مستعد ابتلا به مجموعه ای از بیماری ها می شود. این عفونت ها را اصلاحا عفونت های فرصت طلب می نامند. در نهایت بیماری زمانی وارد مرحله سوم یا ایدز می شود که شمار سلول‌های T CD4 به کمتر از ۲۰۰ سلول در هر میکرولیتر برسد.

علت و چرایی ایجاد این بیماری بهانه ای شد تا همزمان با روز جهانی ایدز مصادف با اول دسامبر (برابر ۱۰ آذر) گزارشی پیرامون این مساله ترتیب دهیم.

HIV با AIDS فرق دارد

دکتر بیژن صدری زاده، متخصص بیماری های عفونی، پزشک و کارشناس معتمد ایران و سازمان بهداشت جهانی با اشاره به اینکه آلودگی به HIV ( ویروس ایجاد کننده ایدز) با ابتلا به AIDS  تفاوت دارد وعمدتا این ویروس از سه طریق«خون و فرآورده های خونی»، «تماس جنسی» و «از طریق مادر به کودک» وارد بدن می شود، گفت: بیماری ایدز رابطه مستقیمی با شیوه زندگی انسا‌ن‌ها دارد. چه بسا افراد زیادی به علت ناآگاهی و داشتن روابط جنسی پر خطر به این ویروس مبتلا شده‌اند.

به گفته این عضو وابسته فرهنگستان علوم پزشکی ایران، هم اکنون 80 درصد مبتلایان به ایدز و «اچ آی وی» را مردان و 17 درصد آنها را زنان تشکیل می دهند؛ 52 درصد این افراد نیز در گروه سنی 21تا 35 سال قرار دارند.

مشاور رئیس فرهنگستان علوم پزشکی کشور در امور بهداشتی و بین المللی افزود: دوره نهفتگی این بیماری از طریق برقراری تماس جنسی بسیار طولانی است. چه بسا ممکن است این بیماری پس از گذشت 10 سال با علایمی مانند سرفه طولانی مدت، اسهال طولانی ( بیش از سه ماه)، کاهش وزن شدید (بیش از 10 درصد)، ایجاد گرفتاری در دستگاه های مختلف بدن( مانند ریه، مغز، پوست، مخاط، دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه تنفسی) بروز پیدا می کند.

بایدهای تغذیه ای مبتلایان ویروس ایدز

اغلب اختلال در حس چشایی مبتلایان به ایدز، منجر به کاهش اشتها و در نتیجه لاغری مفرط آنها می شود. در ادامه برای بهبود وضعیت اشتها این افراد به برخی مواد غذایی اشتها آور اشاره می شود.

هویج: دم کرده تخم هویج به مقدار یک قاشق قهوه خوری تخم هویج برای یک فنجان آب جوش، مقوی، مدر و اشتها آور است و همچنین عوارض پوستی را کاهش می دهد. آب هویج خام نیز بسیار مفید است. آب هویج علاوه بر اینکه از منابع بسیار عالی ویتامین Aدر بدن است، اشتها آور هم هست.

شلغم پخته: شلغم فسفر دارد و برای مغز و اعصاب مفید است. اشتها آور نیز هست.

ترب: اشتها آورو داری ویتامین های A،B،C و فسفراست.

روغن زیتون: مصرف روغن زیتون همراه با غذا اشتها آور بوده و به دلیل داشتن اسیدهای چرب مفید بسیار توصیه می شود به طوری که بهترین روغن برای آشپزی همین روغن زیتون است.

زنجبیل: این ماده غذایی علاوه بر درمان دارویی از دیرباز به عنوان یکی از بهترین طعم دهنده ها به ویژه در آسیای شرقی استفاده می شده است.

قارچ: انواع قارچ های خوراکی به دلیل پروتئین های موجود در آنها بسیار مفید هستند. همچنین عصاره نوعی قارچ به نام قارچ« شی یتیک» بسیار مفید است. در آزمایشی که در کشور ژاپن به عمل آمده بود، مشخص شد که عصاره این قارچ ضدHIV  است و اثر داروی معروف ضد رتروویروس به نام زیدوودین را بیشتر می کند.

سیر: خواص سیر به دلیل وجود ماده ای به نام الیلین در آن است. این ماده حاوی گوگرد، سیلیس و ید است که بدن را از بسیاری از بیماری ها محفوظ نگه می دارد و توان بدنی را افزایش می دهد. البته مصرف آن به کسانی که دارای عارضه های پوستی یا مشکلات گوارشی شدید بوده یا قرص آسپرین مصرف می کنند، توصیه نمی شود اما مصرف آن به شکل پودر منعی ندارد.

انجیر: سرشار از ویتامین های A،B،Cو قند است. انجیر مناطق گرمسیر شیرین تر است و وقتی کاملا برسد،30 تا 40درصد قند دارد بنابراین به افراد دیابتی توصیه می شود در مصرف آن احتیاط کنند. انجیر دارای مواد ازته،آهن،برم،منگنز وکلسیم است. بسیارمغذی است و علاوه بر اینها برای افرادی که دوره نقاهت را می گذرانند، توصیه نمی شود.

گلپر: نام علمی آن هراکلئوم اسفندیلیوم(هراکلئوم پرسیکا)است. این ماده غذایی برای تحریک اشتها و تقویت هاضمه بسیار مفید است.

عسل: در عسل املاح و ویتامین های بسیاری از جمله آهن،کلسیم،اسید فسفریک و ویتامینC وجود دارد. اگر به طور مرتب مصرف شود، دارای خواص معجزه آسایی است. همچنین در افزایش وزن، بسیار سودمند است. بنا به تجربه ثابت شده که مبتلایان به بیماری های عفونی و شدید مثل سل، پس از مصرف عسل تا حدودی بهبود می یابند که به دلیل ویتامین ها و املاح فراوان موجود در آن است.

انار: مصرف انار و لیمو ترش نه تنها شفا بخش بوده بلکه در حفظ سلامتی و جلوگیری از بیماری ها موثر است.این خاصیت شفا بخش انار به دلیل ویتامینC،₁B،₂B،₆B،فسفر،آهن و منگنز است. انار نقش تنظیم کننده و تعادل دهنده مایعات بدن به خصوص خون را دارد. نکته جالب اینجاست که بسیاری از مردم معتقدند انار شیرین اثر درمانی بیشتری دارد و علم هم این موضوع را ثابت می کند زیرا انار شیرین اناری است کاملا رسیده و ترکیبات شیمیایی آن کامل شده و تاثیرآن بهتر است. انار سموم بدن را دفع می کند و نشاط آور است.

شکلات: سال های اخیر دانشمندان به این نکته پی برده اند که درشکلات، آنتی اکسیدان های فلاوونوئید وجود دارد و مصرف این آنتی اکسیدان ها در تندرستی موثر است. البته میزان آنتی اکسیدان ها در شکلات تیره خالص بیشتر است ولی باید بدانید که مصرف شکلات یا قهوه همراه با شیر موجب جذب نشدن کلسیم شیر توسط بدن می شود.

عرق شاتره: یکی از عرقیاتی است که مصرف آن به شکل شربت شاتره معمول است و علاوه بر تامین مایعات بدن، اشتها آور هم هست.