به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ جنجال در یک تئاتر و فریادهایی که می گویند در حیاط سالن نوفل لوشاتو کشیده می شده است، پرونده ای را پیش روی مخاطبان برنامه زنده رادیویی گیومه باز کرد که همان هیاهوها را در دل خود جای داد و ابهاماتی که گاه پاسخ داده شد و گاهی بی پاسخ ماند. تئاتر مدرسه پینوکیو به کارگردانی آرش سنجابی که در یک حرکت عجیب و غریب، در شب اول نمایش، چهار بازیگر خود را تغییر داد و همین امر باعث به وجود آمدن حواشی فراوانی شد. مصاحبه پشت مصاحبه و افشاگری هایی که باید پرده از آنها برداشت. برنامه زنده گیومه چهارشنبه 20آذر ؛ محمدرضا ایمانیان خبرنگار حوزه تئاتر و علی جعفری فوتمی کارشناس-مجری واز اعضا کانون ملی منتقدان تئاتر درباره همه حواشی پدید آمده با آرش سنجابی گفتگو کردند:
ایمانیان -آیا حواشی به وجود آمده در نمایش خود را قبول دارید؟
آرش سنجابی-در وهله اول باید بگویم که من در مورد این مساله صحبتی نکرده ام و این اولین بار است که در خصوص این نمایش می خواهم صحبت کنم. هر خبرنگاری هم که با من تماس گرفت، پاسخ دادم که اجرای من روی صحنه است و این مهم ترین پاسخ من به این سوال است. اما کوتاه م یگویم که این افراد دوستان من بودند و هستند و در اولین شب اجرا، چند دقیقه پیش از آنکه روی صحنه برویم، فرزاد حسنی مشکلی با لباسش داشت که این مشکل را شخصا رفتم و گفتم اگر حس می کنی مشکلی با لباست داری، خودت با لباسی که خودت داری روی صحنه برو و برای فردا شب من قضیه را حل می کنم. اما وی در قاطعیتی بود که اگر تا ساعت 18 این مشکل حل نشود، من روی صحنه نمی روم. همه ماجرا به همین سادگی بود.
ایمانیان-آیا برای شب اول اجرا لباس های اجرا در اختیار بود و بازیگران با لباس های شان مشکل داشتند یا اصلا لباسی نبود؟
سنجابی-بازیگران نه. یک بازیگر که فرزاد حسنی بود با لباسش مشکل داشت. آن هم نه با همه لباس ها، بلکه با پوتین هایی که برایش درنظر گرفته شده بود مشکل داشت. من یک سری مطالب را دوست ندارم وارد شوم اما وقتی عنوان می شود که قراردادی در میان نبود، شما از تهیه کننده ما بخواهید، قرارداد مکتوب با آقای حسنی را برای شما ارسال می کنیم.
ایمانیان-با بازیگران قرارداد بسته بودید؟
سنجابی-با همه بازی گران قرارداد بستیم و تفاهم کردیم. نیلوفر لاری پور روی رقم و حتی جزییات به توافق رسیده بودیم. گرچه زمان منتهی به اجرا، اختلافاتی در این عدد بود اما زمانی که رقم قطعی شد، تشریف آوردند.
ایمانیان-چرا با همه عوامل قرارداد مکتوب منعقد نشده است؟
سنجابی-من این پاسخ را نباید بدهم و تهیه کننده باید بگوید. اما عارضم که در تئاتر یا در هر شرایط انسانی دیگر، وقتی به توافقی می رسید، آن منزله توافق است. الان من این سوال را می توانم بپرسم، آقای فرزاد حسنی که با من قرارداد داشته و قرارداد مکتوب 20 میلیونی دارد و از این رقم، 7 میلیون تومان به وی پرداخت شده بود، چرا باید به خاطر یک کفش روی صحنه نروند. قرارداد مکتوبی که در آن بندهای واضح و مشخص دارد. پس می بینید که چیزی ضمانت شخصی اجرا در تئاتر وجود ندارد. شما نمی خواهی امشب روی صحنه بروی، ایرادی ندارد در شب بعد این نمایش به کارش ادامه می دهد. من مایل نیستم بیشتر صحبت کنم.
ایمانیان-نمایش چطور به صحنه می رسد زمانی که ظرف 24 ساعت 4 بازیگر را می توان عوض کرد. مکانیزم تمرین چطور جلو می رود؟
سنجابی-اثر 11 پرسوناژ دارد. من قبلاپاسخ دادم. گروهی دارم به نام گروه تئاتر دیگر که متشکل از بازیگران بزرگی است. بازیگران مطرح تئاتر و سینمای ایران. با این متن ها بارها زندگی می کنیم و در آن گروه با هم تمرین می کنیم.
ایمانیان-یعنی برای نقش ها یک جایگزین درنظر می گیرید؟
سنجابی-گاهی وقت ها. از قبل اینطور نیست. ما در جلسات هفتگی شنبه، دوشنبه و چهارشنبه ها گاهی اوقات هر یک از این اپیزودها را بارها بازیگران مختلف تمرین کردند. حتی در برخی نقش ها، سه یا چهار گزینه را داشتم که پیش از آن کار کردند. با برخی مذاکره کردیم که سرکار بودند و برخی دیگر می گفتند، کل نقش را حفظ هستم. من در این شرایط کار می کنم. اصلا معنای تئاتر دیگر مشخص است. فرض کنید از یک روایت به 20 مدل مختلف می خواهیم بگوییم. فرض کنید، این 20 بشود 22 یا 18.
ایمانیان-اجازه بدهید این را نپذیرم که یک نمایش 11 کاراکتر دارد و ظرف 24 ساعت می توانیم 4 بازیگر را تعویض کنیم و هیچ صدمه ای به فضای دراماتیک نمایش وارد نشود..
سنجابی-اجازه بدهید من هم این را به شما بگویم که تا زمانی که شما نمایش من را روی صحنه نبینید، نمی توانید قضاوت کنید. این تجربه را باید به شکل عینی ببینید.
ایمانیان-نمایش های دیگر شما هم از این دست حاشیه ها داشته است...
سنجابی-می توانم بپرسم کدام کار؟
ایمانیان-بحث های مالی همیشه این حاشیه ها را داشته است...
سنجابی-من اصلا نباید این پاسخ را به شما بدهم. کارهای من تهیه کننده داشته است. اگر شما مایل هستید بحث را به سمت دیگر ببرید، چرا من را روی خط می آورید؟ نمایشی که به صراحت می گویم، فرزاد حسنی قرارداد مشخص و مکتوب دارد. فقط به خاطر کفش روی صحنه نمی رود. بحث مالی کجا می رود؟
علی جعفری فوتمی-می دانید این حق مخاطب شماست که وقتی نمایش شما را به واسطه بازیگران آن انتخاب می کند و به ناگاه با تغییر نام ها مواجه می شود دلایل واقعی آن را بداند. او متاسفانه یا خوشبختانه نام ها را انتخاب می کند. شما بهتر می دانید که نیلوفر لاری پور بازیگر تئاتر نیست.
سنجابی-من از شما می پرسم، خانم نیلوفر لاری پور با چه کسی تئاتر را شروع کرده است؟
جعفری-اساسا با شما آغاز کرده است اما نکته اینجاست که فرمایش شما درست است و می گویید آقای حسنی به خاطر لباس نیامده است اما جالب است که اولین شخصی که مصاحبه کرده و گفته است که از نمایش شما بیرون آمده است، نیلوفر لاری پور بوده و نه فرزاد حسنی. وی هم می گوید شب اول روی صحنه رفتم با لباس خودم رفتم. با چکمه و پالتوی خودم نقش یک زن روستایی را بازی کرده ام اما الان شما بحث قرارداد فرزاد حسنی را مطرح می کنید. خانم نیلوفر لاری پور آمده و گفته اساسا من نمی خواستم بروم روی صحنه و فرزاد حسنی گفته به احترام گروه و مخاطب بیا. این فضای تئاتر ماست و اینکه اینقدر شرایط به هم ریخته ای است و باید در مورد اینها توضیح داده شود و اینکه شما می گویید من فقط در مورد نمایشم صحبت می کنم، متاسفانه به صورت اتفاقی یا از قبل طراحی شده، نمایش شما با حاشیه شروع شده است...
سنجابی-خانم نیلوفر لاری پور از دوستان من بوده، هست و خواهد بود. ایشان اولین کار تئاترش را با من انجام داده است. همه این سال هایی که با من کار کرده، همیشه یکی از کسانی بوده که از من دفاع کرده است. مصاحبه هایش موجود است و حال خوبی را که عنوان کرده است. فاکتور متغیر من نبودم. من همیشه کار کردم و ایشان بدون من تئاتری را روی صحنه نرفته است که بتواند تجربه داشته باشد. به کلمات دقت کنید:« ما 6 ماه بدون نور کار کردیم!» مگر در تئاتر به غیر از یکی دو روز آخر شما اجازه دارید که زیر نور تمرین کنید؟ شما 5-4 ماه تمرین می کنید در حالی که سالن در اختیارتان نیست. شب آخر سالن را به شما می دهند. این پاسخ شما به بحث نور. ایشان نقش زن روستایی را نداشتند، در تمرینات مشخص بوده است. مشکلی که داشتند، سر رقم بوده است. من شفاف می گویم: تهیه کننده به وی گفته بودند 4 میلیون تومان و ایشان گفته بودند 6 میلیون تومان. چند روز قبل از اجرا با رقم 6 میلیون با ایشان به توافق رسیدیم و اگر ایشان مشکلی را داشتند، دارند، تفاوت دو میلیونی بوده است که حل شد. شما می توانید بپرسید. در آن شب شرایط خاص که پیش آمد، آمدند و گفتند اگر فرزاد حسنی نیاید، من هم نمی آیم. اینها مسایلی است که باید به شکل دیگری به آن نگاه کرد.
نکته آخر...
تئاتر هیچ وقت قائل به مباحث مالی نبوده و نیست و بازیگری اگر به خاطر زیاده خواهی به مشکلی برخورده است باید با تهیه کننده صحبت کند.
گفتنی است، برنامه زنده گیومه رادیو نمایش، به تهیه کنندگی حسین معصومی، گویندگی مهدی طهماسبی، با حضور علی جعفری فوتمی کارشناس مجری و منتقد، شهرزاد عبدی خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر (در بخش میز خبر) ، محمد رضا ایمانیان خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر(در بخش میز خبر) و روایت های خاص امیر رضازاده، قلم عادل زمانی با پشتوانه تحقیق گیتا وفایی بصیر و هماهنگی مهدی خانزاده و گزارش های مهدیه پهلوانی، ستاره نجف آبادی، شنبه تا چهارشنبه هر هفته ساعت 9 صبح از موج 5/107 قابل دریافت است.