به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ 21 روز دیگر دومین سالگرد غرق شدن کشتی سانچی و جانباختن خدمه آن است. سانچی متعلق به شرکت ملی نفتکش بود که از عسلویه به سمت کشور کره‌جنوبی برای تحویل میعانات گازی حرکت کرد اما به یکباره در روز 16 دی ماه سال 1396 اخباری مبنی برخورد این کشتی با کشتی فله بر چینی مخابره شد که حاکی از اخبار ناگوار بود. اخباری که از آتش سوزی وسیع و جانباختن تمامی خدمه کشتی ایرانی می داد. پس از 8 روز آتش سوزی مداوم و اتمام عملیات خاموش کردن آتش و در نهایت غرق شدن کشتی، اعلام شد تمامی 32 نفر خدمه کشتی سانچی جان خود را از دست دادند و فقط پیکر 3 نفر از محل حادثه کشف شده و باقی پیکرها مفقود است.
پس از گذشت چند ماهه از این حادثه برخی از خانواده‌هایی که پیکر عزیزان خود را تحویل نگرفته بودند ادعاهای گوناگونی مبنی بر امکان زنده بودن برخی از افراد مطرح کردند. از جمله ادعاهای مطرح شده از سوی خانواده‌ها در این خصوص مبحث تماس‌های دریافتی از خدمه کشتی حادثه دیده سانچی بود. خانواده‌های معترض مدعی هستند که بعد از وقوع این حادثه، خدمه نفتکش سانچی تماس‌هایی را از کشورهای جنوب شرقی آسیا با آنها داشته اند.
طی روزهای گذشته اخباری مبنی بر ثبت شکایت برخی از خانواده‌های خدمه سانچی در دادگاه فدرال آمریکا علیه سه فرد حقیقی و حقوقی، بار دیگر موضوع امکان زنده بودن خدمه کشتی در رسانه‌ها داغ کرد و فردی با اعلام این موضوع که وکیل این خانواده‌هاست ادعاهایی را مطرح ساخت، از جمله استناد به تماس‌هایی که با خانواده‌ها از کشورهای جنوب و جنوب شرقی آسیا گرفته شده است. وکیل این خانواده‌ها که در کشور آمریکا حضور دارد گفته است: «شاکیان این پرونده می‌گویند اسنادی در اختیار دارند که نشان می‌دهد تا ساعت‌ها بعد از این حادثه، خدمه کشتی تماس‌هایی با شرکت ملی نفتکش داشته‌اند که به اعتقاد آنها این موضوع نیز احتمال کشته شدن همه سرنشینان در ساعت نخست حادثه را از بین می‌برد.»
در همین خصوص به سراغ یکی از مسئولان شرکت ملی نفتکش رفتیم و گفتگویی را با او داشتیم.
کاپیتان شهرام فرحبد، مدیر بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران در بیان تشریح جزئیات حادثه سانچی پس از حدود 2 سال از به وقوع پیوستن این حادثه به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: به صورت خلاصه باید بگویم در تاریخ 6 ژانویه سال 2018 میلادی کشتی ایرانی سانچی پس از برخورد با کشتی چینی کریستال که حامل بار فله بود، در 300 مایلی بند شانگهای چین دچار حریق و آتش‌سوزی شد و پس از گذشت 8 روز در عمق 115 متری دریا غرق شد. در این حادثه متاسفانه تمامی خدمه کشتی که 32 نفر بودند جان خود را از دست دادند، 30 نفر از خدمه ایرانی و 2 نفر نیز تبعه کشور بنگلادش بودند.
کاپیتان فرحبد در خصوص پرداخت غرامت به خانواده افراد سانحه دیده گفت: پرداخت خسارت بیمه‌ای بر اساس قوانین داخلی و قوانین بیمه بین‌المللی مستلزم طی کردن مراحل قانونی و اخذ گواهی انحصار وراثت برای رعایت حقوق تمام بازماندگان است خسارت به 22 خانواده از مجموع 32 خانواده که این مراحل را انجام داده اند، به صورت کامل و در قالب پرداخت ارزی انجام شده که رقم پرداختی تا به این لحظه حدود 2/5 میلیون دلار است. همچنین شرکت ملی نفتکش نیز به هر کدام از این خانواده‌ها در روزهای اول سانحه مبلغ 60 الی 70 میلیون تومان جهت انجام مراسمات و به عنوان هبه پرداخت کرد.
مدیر بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران در پاسخ به این سوال که به چه دلیلی 10 خانواده دیگر از دریافت غرامت امتناع کردند، تصریح کرد: مابقی خانواده‌ها خود روند پیگیری را انجام نداده‌اند و تاب حال نیز اقدام به دریافت غرامت نکرده‌اند، هرچند با این تفاسیر بازهم حق و حقوق این عزیزان سرجای خود است و هرگاه که مایل باشند می‌توانند پیگیری‌های لازم را با ارائه مدارک برای دریافت غرامت انجام دهند.
این مقام مسئول با بیان اینکه آن چیزی که به خانواده‌ها اعلام شده نتیجه کارشناسی دقیق و پیچیده است، عنوان کرد: تمامی نتایج منتشر شده که در اختیار خانواده ها و افکار عمومی قرار گرفته است بر اساس کار کارشناسی شده به صورت دقیق است نه بر اساس یافته‌های فردی. این نتایج پس از تجمیع نظرات کارشناسی از سوی کارشناسان و متخصصان حاضر به سمع و نظر خانواده‌های جانباختگان رسیده است.
کاپیتان فرحبد ادامه داد: برای مثال در امر غواصی آب‌های عمیق برای یافتن پیکیر و یا احتمال اینکه این عزیزان زنده هستند زبده ترین و خبره ترین نیروها بکار گرفته شد که با صراحت می‌توان گفت نیرویی بهتر از نیروها را نداشته‌ایم، در خصوص شبیه‌سازی حادثه نیز بهترین افراد با در اختیار داشتن امکانات و تجهیزات از روز اول انجام عملیات شبیه‌سازی حضور داشته‌اند که طی بازه‌ای چندماهه با سنجیدن شرایط و انجام عملیات شبیه‌سازی نتایج خود را اعلام کرده‌اند، متاسفانه نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که هیچ فردی زنده نیست.
مدیر بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران با اشاره به این موضوع که پس از وقوع حادثه از طریق تماس مستقیم با کشتی متوجه برخورد کشتی‌ها با یکدیگر نشدیم، اذعان کرد: در زمان وقوع هر حادثه‌ای که برای کشتی‌های نفتکش به وجود می‌آید، نفراتی تعیین می‌شوند تا حادثه را به شرکت اطلاع بدهند اما متاسفانه هیچ تماسی از سمت کشتی میسر نشد و مدیر بازرگانی وقت از طریق نماینده مستقر در کره‌جنوبی از این حادثه مطلع شدند که پس از آن عملیات اضطراری شروع شد.
کاپیتان فرحبد با بیان اینکه دریای چین یکی از پر خطر ترین دریاه است که در بازه زمانی 10 سال اخیر 140 الی 150 حادثه دریایی در آن به وقوع پیوسته است، یادآور شد: در زمان وقوع حادثه همان دو کشتی در آن حوزه حضور داشتند که مدت زمان 8 ساعت به منطقه وقوع حادثه می‌رسیدند. این دو کشتی به همراه باقی تیم‌های امدادی در منطقه شروع به جستجو کردند. تمام منطقه توسط قایق‌های نجات و کشتی‌های ایرانی حاضر و همچنین گشت‌های هوایی جستجو شد اما تنها نتیجه آن پیدا شدن 3 پیکر بود و غیر از این 3 پیکر هیچ چیز دیگری پیدا نشد.
او در پاسخ به این سوال که ادعاهای مطرح شده در رابطه با تماس از سوی کشورهای جنوب شرقی آسیا به بازماندگان خدمه شهید این کشتی به چه میزان صحت دارد، گفت: موضوع تماس‌های مشکوک را شنیده‌ایم، باید بگویم در این حوزه هیچ تخصصی ندارم و فقط در حد شنیدن این مباحث را دریافت کرده‌ام. ما یک شرکت دریایی هستیم و چیزی که در تخصص ما باشد و به آن پی ببریم حتما به اطلاع خانواده‌ها خواهد رسید. مرجعی دیگر باید وجود داشته باشد تا در خصوص تماس‌ها اطلاع‌رسانی انجام دهد. خوشبختانه ردیابی تماس‌ها در حال حاضر و در عصر ارتباطات مبحثی پیچیده نیست و به راحتی می‌توان به صحت و سقم آن پی برد.
وی در پاسخ به سوالی دیگر در خصوص استفاده از قایق نجات در کشتی سانچی و استفاده از آنها که منجر به وجود آمدن شائبه‌ها و شایعاتی شده است، اظهار داشت: هر کشتی بر اساس قوانین نجات دهنده در دنیا فعالیت دارد و تابع کنواسیون‌های بین‌الملی مرتبط با خود است، بر اساس این کنواسیون‌ها باید قایق‌های نجات برای پوشش وجود داشته باشد. کشتی سانچی دارای دو قایق نجات بود که در سمت چپ و راست کشتی مستقر بود اما هیچ‌کدام از این قایق‌ها از جایش تکان نخورده و مورد استفاده قرار نگرفته و حتی در تصاویری که موجود است نیز این موضوع کاملا مشهود است و پس از اتمام عملیات حریق تصاویر منتشر شده از کشتی نشان می‌دهد قایق‌های نجات ذوب شده بود.
کاپیتان فرحبد ادامه داد: قایق‌های نجات تعبیه شده در کشتی‌ها و نفتکش‌ها تندرو نیست بلکه برای دور شدن مقطعی از کشتی است و تمامی امکانات موجود در آن وجود دارد بازهم تاکید می‌کنم که قایق نجاتی به دریا نینداخته شده و حتی قایق سمت راست به صورت تمام ذوب شده بود.
این مقام مسئول در خصوص شکایت برخی از خانواده‌های جانباختگان سانچی که طی چند روز اخیر در فضای خبری کشور باعث داغ شدن دوباره بحث سانچی شده است، خاطرنشان کرد: می‌دانیم شکایتی تسلیم دادگاه شده است. مبنای این شکایت عدم رسیدگی خواسته‌های خانواده‌هاست که خواسته‌های ذکر شده در شکایت که مبحث زنده بودن عزیزان‌شان است. باید بگویم به صورت دقیق و با جزئیات به این مسئله ورود نکرده‌ایم و باید از کانال حقوقی پیگیری شود هرچند واقعیت‌هایی از نظر تخصصی در این میحث دیده نمی‌شود چون چندین و چندبار عدم امکان این موضوع اعلام شده اما بازهم با این شرایط گروه‌هایی متشکل از غواصان زبده تشکیل داده‌ایم که آنها نیز اعلام کرده‌اند چنین موضوعی امکان پذیر نیست.
مدیر بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران در رابطه پیدا شدن مدارک اعم از پاسپورت و کارت شناسایی یکی از خدمه نیز گفت: هیچ‌گونه مدارکی همراه پیکرهای یافته شده نبوده و تمامی مدارک اعم از پاسپورت و کارت‌های شناسایی در گاوصندوق کاپیتان قرار می‌گیرد و در پایان ماموریت پس از زدن مهر و تائید از سوی کاپیتان تحویل خدمه می‌شود.
این مقام مسئول در شرکت ملی نفتکش ایران در پایان با پاسخ به این سوال که ادعا می‌شود از مصاحبه با خدمه کشتی چینی کریستال جلوگیری می‌شود و محتویات جعبه سیاه کشتی سانجی در اختیار افکار عمومی قرار نمی‌گیرد، تصریح کرد: تا به این لحظه خدمه کشتی چینی کریستال 2 بار با رسانه‌ها مصاحبه کرده‌اند و هیچ‌گونه اعمال فشاری از سوی هیچ کشوری روی این خدمه نبوده، همچنین بخشی از محتویات جعبه سیاه که مجوز آن صادر شده بود در اختیار رسانه‌ها قرار گرفت و به صورت کاملا شفاف در معرض افکار عمومی قرار گرفته است.