بهرنگ دزفولی‌زاده، کارگردان سینما، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، درباره شائبه‌های حضور برخی فیلم‌ها در بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر گفت: فیلم‌ها بر اساس قانون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب می‌شوند و در قانون ارشاد افرادی که اولین پروانه ساخت فیلم سینمایی را دریافت می‌کنند فیلم‌شان در بخش نگاه نو داوری می‌شود و جزو فیلم اولی‌ها به حساب می‌آیند. تجربه ساخت فیلم با پروانه ویدئویی در قوانین وزارت ارشاد جزو تجربیات سینمایی به حساب نمی‌آید. با توجه به این قانون در جشنواره امسال فیلم‌ها به درستی انتخاب شده‌اند و هیچ فیلمسازی در بخش نگاه نو تجربه دریافت پروانه سینمایی ندارد.
دزفولی‌زاده خاطرنشان کرد: فیلمسازانی که ساخت اولین فیلم سینمایی‌شان را تجربه می‌کنند با انگیزه و خلاقیتی پا به این عرصه می‌گذارند که به نظرم نیاز به حمایت دارند تا دیده شوند. برای ساخت اولین فیلم، هر فیلمساز شاید سال‌ها تمرکز روی ساخت اثرش داشته و اینکه شرایطی برای دیده شدن این زحمات فراهم شود می‌تواند امیدوارکننده باشد. بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر یکی از بهترین فرصت‌ها برای دیده شدن فیلمسازان جوان است.
این کارگردان در ادامه گفت: شاید نگاه فیلمسازان جوان ما به موضوعات اجتماعی تا حدی تلخ باشد، این نگاه که نشأت گرفته از شرایط تلخ جامعه‌مان است بعضاً با راهکارها و پیشنهاداتی همراه بوده که کورسویی از امید در آن دیده می‌شود. فیلمسازان جوان ما در سال‌های اخیر آثار امیدوارکننده‌ای ساخته‌اند و فیلم‌هایی چون «ابد و یک روز»، «اِو» و «امیر» فیلم‌هایی تلخ اما با پایانی امیدوارکننده هستند. حتی فیلم سینمایی «ملبورن» که شاید پایانی تلخ دارد به شکلی جذاب و هیجان‌انگیز تمام می‌شود و این نشانه‌ها در فیلم‌های فیلمسازان جوان سینمای ایران بسیار بیشتر از دیگر فیلمسازان به چشم می‌خورد. حتی قبل‌تر فیلمسازی چون اصغر فرهادی نیز در اولین آثارش مثل «رقص در غبار» و «شهر زیبا» خلاقیتی به کار برده و فیلمش را به شکلی به پایان رسانده که علاوه بر متفاوت بودن آثار نسبت به فیلم‌های دوره خود کورسویی امید در آن‌ها دیده می‌شود. به نظر من تنها از تلخی‌ها گفتن کافی نیست، ارائه راهکار می‌تواند توسط یک فیلمساز بسیار ارزشمند باشد.
کارگردان فیلم سینمایی «بی‌صدا، حلزون» اظهار داشت: دو سال پیش با حذف بخش نگاه نو واقعاً شرایط برای دیده شدن فیلمسازان فیلم اولی بسیار سخت و در حق این فیلمسازان اجحاف شد. قطعاً رقابت فیلم‌هایی که در شرایط سخت با تجربه کم توسط فیلمسازان جوان ساخته شده با فیلم‌هایی که توسط فیلمسازان با تجربه و کارکشته ساخته شده‌اند امکانپذیر نیست. فیلمسازان قدیمی‌تر علاوه بر تجربه‌ای که دارند به واسطه موفقیت در آثار قبلی امکان استفاده از ابزار و پروداکشن بیشتر را در اختیار دارند که این شرایط برای یک فیلمساز در اولین تجربه کارگردانی وجود ندارد. خوشبختانه بخش نگاه نو پس از اینکه در آن سال حذف شد، سال بعد به جشنواره برگشت و قطعاً وجود این بخش اتفاق امیدوارکننده‌ای برای فیلمسازان جوان است.
او افزود: فیلمسازان جوان که سراغ ساخت اولین فیلم‌شان می‌روند در برابر هر تغییری نسبت به فیلمنامه مقاومت دارند. به نظر من این مقاومت را باید کنار گذاشت. من برای ساخت یک فیلم، فیلمنامه را در اختیار افراد مختلف قرار می‌دهم و با آن‌ها درباره آن صحبت می‌کنم و آنچه که در صحبت با افراد مختلف به نفع فیلمنامه دستگیرم می‌شود را در بازنویسی‌ها به کار می‌برم. این تصور که هیچ تغییری در فیلمنامه نوشته شده نباید اعمال شود به نظرم می‌تواند تصوری غلط باشد که امروز در بین فیلمسازان جوان ما بسیار دیده می‌شود.
دزفولی‌زاده در پایان اظهار داشت: فیلم «بی‌صدا، حلزون» با همدلی و همراهی گروهی ساخته شد که برای ساخت آن بسیار تلاش کردند. کاراکترهای این فیلم شخصیت‌های پیچیده و خاصی دارند که من از بازیگران در ابتدا درخواست کردم پیش از شروع فیلمبرداری تمرین کنیم و آن‌ها نیز با من همکاری کردند. «بی‌صدا، حلزون» فضا و قصه‌ای خاص دارد که در سینمای ما فیلمسازان کمتری به سراغ آن رفته‌اند.