به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا؛ هنر معماری به‌خاطر ویژگی‌های برجسته‌ای که دارد بسیار موردتوجه است؛ آسمان‌خراش‌های غول‌پیکر، خانه‌های اپرا، پل‌ها و فرودگاه‌هایی که اطراف شهر را احاطه کرده‌اند.
اما زمانی که بحث مسیرهای اصلی می‌شود که انسان هر روزه به‌خاطر خرید، خوردن، خوابیدن یا حتی فقط قدم زدن، با آن‌ها سروکار دارد، موضوع اندکی فرق می‌کند. از ساختمان‌های بزرگ شهر نیویورک گرفته تا مسیرهای پوشیده‌ی ملبورن، معماری تاریخی شهر باث و جاده‌های درختی پرتوریا، زیباترین خیابان‌های دنیا هستند.
خانه‌ها و مغازه‌های چوبی سبک دودمان چینگ، مملو از فانوس‌های قرمز و علامت‌های قدیمی، باعث شده‌اند تا بزرگ‌ترین جاذبه توریستی چنگدو ظاهری تاریخی و دلپذیر پیدا کند.
خیابان جینلی که در سال ۲۰۰۴ بازسازی و به شکل الانش درآمد، قدمتش به ۱۸۰۰ سال پیش بازمی‌گردد و یکی از قدیمی‌ترین بازارهای استان سیچوآن است.
نیویورک دارای زیباترین و جذاب‌ترین خیابان‌های دنیا است. اما خیابان کانونت در هارلم، به‌خاطر ساختمان‌های قشنگ و پیاده‌روهای درختکاری‌شده، یک سر و گردن از همه بالاتر است.
مسیر بین خیابان‌های ۱۴۹ و ۱۴۵ غربی زیباترین منظره را دارد که شامل کلیسای بپتیسم خیابان کاونت و خانه اشرافی تننبام است.
خیابان لمبارد که به‌خاطر بلوارهای شبیه سنجاق سرش معروف است یکی از شلوغ‌ترین جاذبه‌های سان فرانسیسکو است. حتی زمانی که مردم داخل صف می‌ایستند تا برای صفحه اینستاگرام خود عکس بگیرند، شلوغ‌تر هم می‌شود.
گفته می‌شود این خیابان، پرپیچ‌وتاب‌ترین خیابان دنیا است. منظره این خیابان از بالا خود به‌تنهایی می‌تواند دلیل سفر به آنجا باشد. همچنین ساختمان‌های منطقه مسکونی راشن هیل به زیبایی‌اش افزوده‌اند.
کامینیتو به معنای «مسیر کوچک» رنگارنگ‌ترین خیابان بوئنوس آیرس است. در دهه ۱۹۵۰ پس از بسته شدن راه‌آهنی که از آن منطقه عبور می‌کرد و پیش از آنکه نقاش هنرمند، بنیتو کینکلا مارتین (Benito Quinquela Martin) دست به احیای منطقه بزند، این خیابان محتاج تعمیر بود (ریل همچنان آنجا است).
امروزه کامینیتو یک موزه‌ی خیابانی است و ساختمان‌های آبی، زرد و سبزش ویترین آثار هنرمندان محلی است.
مسیر بین معبد گینکاکو جی و معبد نانزن جی، به‌خاطر درختان آلبالویی که هر دو طرف را پوشانده است، زیباترین خیابان ژاپن و به نام پیاده‌روی استاد، است.
بهترین زمان دیدن این مسیر فصل ساکورا، شکوفه درخت گیلاس، است که از اوایل آوریل شروع می‌شود و تا دو هفته ادامه دارد. نام این مسیر برگرفته از نیشیدا کیتارو (Nishida Kitaro) است؛ استادی که هر روز در این مسیر مراقبه می‌کرد.
کمی پایین‌تر از ایستگاه متروی همپستید، پیاده‌روی فلاسک توجه همه را به خود جلب می‌کند. پیش از رسیدن به خیابان اصیل لندن، یک کوچه‌ی باریک آغاز می‌شود که از کنار یک کافه قدیمی و یک ویترین ویکتوریایی زیبا می‌گذرد و بعد وارد یکی از زیباترین خیابان‌های مسکونی با آن خانه‌ها و عمارت‌های جذاب شهر می‌شود.
از ایستگاه راه‌آهن ویوری تا اولد تاون (old town)، خیابان کاکبرن شاهکار معماری و طراحی ویکتوریایی قرار گرفته است.
این خیابان شیب‌دار و پرپیچ و خم که از میان منطقه قرون‌وسطی‌ای عبور می‌کند، در دهه ۱۸۵۰، به‌منظور دسترسی آسان‌تر به استگاه قطار ساخته شد. تا آن زمان مسافران باید از پله‌های تاریک و سراشیبی کوچه پایین می‌رفتند تا به قطار برسند.
از سال ۲۰۱۱ چهار خیابان اصلی آگوئدا، شامل خیابان Camoes، به بهشت‌هایی رنگی با سایه چترها تبدیل شدند. پروژه آسمان چتری بخشی از فستیوال سالانه‌ی هنر آجیتاآگوئدا است که طی ماه‌های ژوئیه، اوت و سپتامبر برگزار می‌شود.
به تمام سقف خانه‌ها سیم وصل است و از سیم‌ها چتر آویزان است تا هم از گرمای تابستان بکاهد و هم پیش‌زمینه‌ای رنگی برای رویداد‌ها و جشن‌ها باشد.
خیابان‌های هزارتوی شهر آبی که زیر قلعه مهرانگار (Mehrangarh) قرار دارد بهترین جا برای گم شدن است. دو طرف کوچه‌های باریک، پیچ‌درپیچ و ظاهرا بی‌انتها را خانه‌هایی تشکیل می‌دهند که به‌خاطر حضور برهمین یا کشیش به رنگ آبی رنگ‌آمیزی شده‌اند.
با اینکه برای داشتن یک تجربه واقعی باید حتما در میان این کوچه‌ها پرسه بزنید، اما بهترین منظره این خانه‌ها را از بالای قلعه می‌توانید ببینید.
پاریس شهری که خیابان‌های بی‌عیب و نقص بسیار باارزش هستند، خیابان Square de Montsoris از زیباترین خیابان‌ها است. این خیابان که از طریق خیابان Reille به Parc Montsoris متصل می‌شود، خیابانی سنگفرش و بسیار جذاب است. خانه‌های این منطقه جزو زیباترین از لحاظ معماری و آراسته‌ترین با کاشی و شیشه‌های رنگی هستند.
بسیاری از این خانه‌ها پوشیده از پیچک هستند و مجاورت این خیابان با زمین‌های جنگلی و باغ‌ها باعث شده تا در تابستان بهترین منظره را داشته باشد.
ملبورن به‌خاطر خیابان هنری‌اش شهرت جهانی دارد. هویستر لین با دیوارهای پوشیده از آثار هنرمندان گرافیتی از سراسر دنیا در مرکز این شهرت قرار دارد. این خیابان ارزشش را دارد تا با یک تور به دیدن هنرهایش بروید و به‌جای عکس‌های اینستاگرامی در آن قدم بزنید و عمیقا آن‌ها را درک کنید.
چشم‌انداز نوسکی در قرن ۱۸ به دستور پیتر کبیر (پتر یکم) ساخته شد و امروزه جاذبه اصلی سن پترزبورگ است که از ساختمان نیروی دریایی با آن ستون‌های مطلای فراموش‌نشدنی‌اش، تا ایستگاه قطار مسکو کشیده شده است.
ساختمان‌های آن شامل کلیسای ناجی در خون و کلیسای باشکوه کازان، از بهترین ساختمان‌های باقی‌مانده در روسیه است.
دارک هجز، با شاخه‌های بلند درختانش، مدت‌ها است که سوژه عکاسان در ایرلند شمالی است.
اما ظهور اینستاگرام و استفاده از آن به‌عنوان کینگزرود در «بازی تاج و تحت»، این ردیف درختان را که در قرن ۱۸ کاشته شدند تا مسیری زیبا به کلوب گلف Gracehill House بسازند، در قرن بیست و یکم به یک نماد تبدیل شده است.
در شهری که پر از بهترین معماری‌های جرجی است، رویال کریسنت حرف اول را می‌زند. این ردیف خانه‌های تراس‌دار در بین سال‌های ۱۷۶۷ تا ۱۷۷۵ ساخته شدند. این خیابان با آب‌وهوای عالی و چمن‌های زیبا به پارک رویال ویکتوریا مشرف است.
اگر دوست دارید در تاریخ این شهر غرق شوید، بهترین راه این است که در هتلی پنج ستاره با همین نام یک اتاق کرایه کنید.
خیابان کوروناری یکی از ایده‌آل ترین خیابان‌ها برای قدم زدن است. قدمت بیشتر ساختمان‌های آن به دوران رنسانس بازمی‌گردد، زمانی که نجیب‌زادگان برای خوشایند پاپ خانه‌های بزرگ می‌ساختند.
بهترین راه برای لذت بردن این است که به یکی از کافه‌های رومی بروید، یک اسپرسو بنوشید و گذر عمر را تماشا کنید. یا خیلی ساده می‌توانید در کوچه‌ها پرسه بزنید و از طراحی‌های پر نقش و نگار حیرت‌زده شوید؛ طراحی‌هایی که اگر عجله کنید آن‌ها را از دست می‌دهید.
هیچکس دلیل آبی بودن خیابان‌های شفشاون را دقیقا نمی‌داند. کوچه‌های آبی شفشاون واقع در شمال غربی مراکش، مکانی رویایی برای عکاسان است. تئوری‌های زیادی برای دلیل آبی بودن کوچه‌ها وجود دارد. برخی می‌گویند یهودیان مهاجر که از دست نازی‌ها فرار کرده بودند کوچه‌ها را رنگ زده‌اند و برخی نیز مدعی‌اند برای فراری دادن پشه‌ها بوده است. اگر به شفشاون سفر کردید حتما از کوچه‌های موزایکی Calle Sidi Buchuka و Calle Sidi Buchuka دیدن کنید.
کانال بروور در قرن ۱۷ و در میان انبارخانه‌های شهر بروورگراشت کشیده شد است. مناظر زیبایی که از کانال قابل دیدن است همچنین ساختمان‌های اطراف آن، این خیابان را به زیباترین خیابان هلند تبدیل کرده‌اند. کانال بروور نشان‌دهنده اهمیت بسیار زیاد پایتخت هلندی‌ها به‌عنوان یکی از مراکز بازرگانی مهم در گذشته است.
خیابان Cogels-Osylei نماد ثروت شهر آنتورپ در قرن ۱۹ است. زورنبرگ زیباترین بخش شهری است که به‌خاطر خیابان‌های تماشایی‌اش معروف است. ساختمان‌هایی حقیقتا تماشایی به سبک معماری آرنوو (هنر نو) و فان دو سیاکل (به معنی انتهای قرن) نشان‌دهنده ثروت فراوانی هستند که در اواخر قرن ۱۹ و ابتدای قرن ۲۰ به‌سمت آنتورپ سرازیر شدند.
خیابان Cogels-Osylei نقطه عطف این زیبایی‌ها است. خانه‌های اشرافی واقع در این خیابان چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌کنند.
خیابان هیشتراس که در طول بهار به رنگ صورتی درمی‌آید به خیابان شکوفه‌های آلبالو نیز معروف است. درخت‌های این خیابان از ژاپن وارد و در سال ۱۹۸۰ کاشته شده‌اند. وجود این درختان این فرصت را به ساکنان پایتخت سابق آلمان غربی مهیا می‌کرد تا بدون نیاز به سفر به آسیا از زیبایی ساکورا لذت ببرند. به جذابیت‌های این خیابان، مسیر سنگفرش شده و ساختمان‌های زیبا را نیز اضافه کنید.
پرتوریا بین ماه‌های سپتامبر و نوامر به شهر درخت نورا تبدیل می‌شود.
شکوفه‌های بنفش ۷۰ هزار درخت نورا را می‌توان از فاصله‌ی دور نیز دید. هرچند انتخاب تنها یک خیابان کار سختی است؛ اما خیابان هربرت بیکر در گرون کلوف (Groenkloof) با وجود صدها درخت نورا با شکوفه های سفید خود را از دیگر خیابان‌ها متمایز می‌کند.
هورا (Hora) یا همان شهر میکونوس یکی از مهم‌ترین شهرهای گردشگری در دنیا است. با این حال به‌راحتی می‌توان آرامش را در کوچه‌های زیبا و پیچ‌درپیچ شهر پیدا کرد. کوچه‌های باریک میکونوس به وسیله خانه‌ها و مغازه‌های سفید محاصره شده‌اند. در این میان در و پنجره‌های آبی، قرمز و زرد رنگ جذابیت این کوچه‌ها را چند برابر می‌کند.
منبع:کجارو