به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ کودکان بدسرپرست از کودکان بی‌سرپرست به مراتب تنهاترند زیرا این کودکان اغلب دارای پدر و مادر یا سرپرستی فاقد صلاحیت و معتاد هستند و تمام دوران حضورشان در خانه رنج و عذاب می‌کشند.
کودک بدسرپرست درد دارد، او بسیار بیشتر از کودک بی‌سرپرست غصه دارد. کودکی که هرگز رنگ پدر یا مادر به خود ندیده شاید بتواند تصور کند یک شب پدر یا مادر از سر عجز و درماندگی مالی او را در خیابان رها کرده‌اند اما کودک بدسرپرست مادر یا پدر ناصالح خود را به چشم دیده و هرگز نمی‌تواند تصور والدین دلسوز را در ذهن بپروراند.
در این رابطه با مجید ابهری، آسیب‌شناس و رفتارشناس اجتماعی، به گفت و گو نشستیم که در ادامه می خوانید.
ابهری در ابتدا با بیان اینکه بیش از ۶۵ درصد از کودکان خیابانی در ردیف کودکان بدسرپرست قرار دارند، گفت: آسیب‌های مربوط به کودکان آثار مضاعف بر کودک، جامعه و کشور دارد. چراکه این کودکان جزو سرمایه‌های ملی بوده و نیروهای آینده کشور قلمداد می‌شوند.
او ادامه داد: کودکان از نظر بدسرپرستی به چند گروه تقسیم می‌شوند؛ کودکانی که در خانواده‌های متشنج رشد می‌کنند، یعنی پدر و مادر آنها درگیری لفظی یا فیزیکی دارند که این کودکان افرادی انتقام جو، ترسو و بد بین بار می‌آیند.
این رفتارشناس با اشاره به اینکه گروه بعدی، کودکان تک سرپرست است، عنوان کرد: کودکانی که والدین آنها به هر دلیل از یکدیگر جدا شده یا فوت کرده‌اند از دیگر کودکان آسیب دیده هستند. این گروه عموما والدین معتاد دارند این گونه کودکان که پدر یا مادر و یا هر دو آنها معتادند، اگر هنگام تولد اعتیاد نداشته باشند، در طول رشد خود به طور حتم آلوده خواهند شد.
او افزود: گروه بعدی کودکان خانواده‌های پرجمعیتی هستند که به دلیل فقر والدین به کارهای خیابانی یا تکدیگری مشغولند، کودکان کار در سر چهار راه‌ها در این گروه قرار دارند.
این آسیب‌شناس با بیان اینکه بسیاری از قوانین در بخش حمایت از کودکان بدسرپرست معطل مانده و اجرا نمی‌شود، تصریح کرد: در صورت وضع قوانین جدید باز هم این قوانین برای اجرا به بهزیستی ابلاغ می‌شود. بر این اساس جهت اقدامی موثر باید راه را کوتاه کنیم که این اقدام شامل بررسی دقیق امکانات و قوانین موجود است.
ابهری خاطرنشان کرد: دولت باید به علت نداشتن صلاحیت توسط والدین این‌گونه کودکان، آنها را از والدین گرفته و در مراکز نگهداری تحت سرپرستی قرار دهد یا به طور امانت نگهداری کند و در صورت سلامت والدین آنها را به خانواده تحویل دهد یا تا آخر تحت سرپرستی مراکز شبانه روزی قرار گیرند.
این متخصص علوم رفتاری تصریح کرد: در حال حاضر در زمینه سلب صلاحیت از والدین فاقد شرایط لازم خلأ قانونی وجود دارد و نهادهای متولی نمی‌توانند به سادگی از پدر یا مادر معتاد یا زندانی یا والدینی که فرزندان خود را به کارهای غیراخلاقی واردار می‌کنند، فرزند را بگیرند. بنابراین تصویب قوانین سلب سرپرستی در این زمینه از ضروریات است.
این رفتارشناس با بیان اینکه متاسفانه برخی از قوانین که بر اساس شرایط سه دهه قبل مصوب شده بودند، در حال حاضر اجرا می‌شوند در حالی که این موارد باید بروز رسانی شوند، عنوان کرد: ما قانون منسجم و شفافی که تمامی مسائل کودکان را در بر بگیرد نداریم.