کریستف رضاعی، آهنگساز و سازنده موسیقی فیلم، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: به نظر من نمی‌شود قضاوتی دقیق بر وضعیت امروز موسیقی متن فیلم‌های کشور داشت. امروز به واسطه وضعیت بد اقتصادی شرایط تولید آثار هنری نیز بسیار سخت است و به همین دلیل وضعیت فرهنگی نیز وضعیت مساعدی نیست. امروز زندگی کردن سخت است، تولید آثار هنری که دیگر جای خود دارد.
رضاعی تصریح کرد: به طور قطع توانایی مالی ما برای تولید آثار هنری در سال‌های اخیر بسیار کمتر شده و معمولاً در این وضعیت اولین قربانی فرهنگ است و سینما می‌تواند در این حوزه آخرین قربانی باشد چرا که مردم ارتباط بیشتری با سینما دارند اما وقتی مردم در تأمین اولین نیازهای خود با مشکل روبرو هستند قطعاً کمتر به سراغ خرید آثار فرهنگی هنری می‌روند و از آنجا که مخاطب، موفقیت آثار هنری را می‌سازد کیفیت و حتی کمیت آثار نیز به حداقل می‌رسد، در نتیجه هنرمند نیز با انگیزه کمتری به تولید اثر فکر می‌کند.
او افزود: من با این تحلیل که امروز کیفیت موسیقی فیلم‌های ما نسبت به گذشته کمتر شده مخالفم اما اگر چنین وضعیتی وجود داشته باشد به عدم توانایی یا کم‌سوادی هنرمندان مربوط نیست، همانطور که اشاره کردم این موضوع به وضعیت حاکم در سینما و تلویزیون برمی‌گردد که انگیزه هنرمندان را به حداقل رسانده و ابزار لازم برای خلق اثر را از آنها گرفته است. خلق آثار هنری به روحیه‌ای نیاز دارد که دستیابی به آن در شرایط حاضر با هزاران مشکلی که همه با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم تقریباً غیر ممکن است.
این آهنگساز در ادامه گفت: در سینما دو طیف کارگردان وجود دارد. برخی کارگردان‌ها به گفته خودشان سعی دارند به واقعیت نزدیک باشند و به همین دلیل از موسیقی استفاده نمی‌کنند و طیف دیگر از موسیقی برای تأثیرگذاری در ریتم، کارگردان، فضاسازی و... استفاده می‌کنند. طیفی که با استفاده از موسیقی متن مشکلی ندارد معمولاً سعی دارد با کمترین هزینه به نتیجه مطلوب برسد. متأسفانه هزینه تولید یک موسیقی بسیار بالا رفته و اگر آهنگساز ابزار ساخت را خودش داشته باشد باید ابزارها را هر چند ماه یک بار به روز کند و این به روز شدن هزینه‌های بسیاری را در بر دارد که طبیعتاً باید دستمزد آهنگسازها نیز افزایش پیدا کند اما متأسفانه با وجود بالا رفتن هزینه‌های ضبط و آهنگسازی دستمزدها بالا نرفته و آهنگسازها مجبور که کار کردن در همان شرایط قبلی هستند.
آهنگساز فیلم سینمایی «اژدها وارد می‌شود» در ادامه اظهاراتش، تصریح کرد: هیچ آهنگسازی به تولید آثار ضعیف علاقه ندارد اما وقتی شما برای تولید یک اثر چند برابر نسبت به گذشته هزینه می‌کنید اما دستمزدتان همان دستمزد قبل است ناخودآگاه ممکن است این وضعیت بر کیفیت اثرتان نیز تأثیر منفی بگذارد. امروز نگهداری از وسایل و ابزارهای آهنگسازی هزینه‌های بسیاری دارد، لوازم یدکی لازم برای سازها و ابزارها در ایران موجود نیستند و ما مجبور به خرید آنها از خارج از کشور هستیم.
رضاعی با اشاره به نقش موسیقی در فضاسازی، درباره این دیدگاه که موسیقی به واقعی بودن دنیای فیلم ضربه می‌زند، گفت: به نظر من موسیقی به واقعی بودن دنیای یک اثر سینمایی آسیب نمی‌زند. موسیقی ابزاری است که یک کارگردان می‌تواند با آن بُعد دیگری به اثرش بدهد و اگر ما تصور کنیم که موسیقی، اثر را از واقعیت دور می‌کند به نظر من برداشت اشتباه از موسیقی متن است. موسیقی متن زاویه دیگری به فیلم می‌دهد و باعث می‌شود که وقتی من واقعیت را می‌بینم درگیر ابعاد دیگری از فیلم باشم. به نوعی موسیقی متن نه تنها به واقعیت آسیب نمی‌زند بلکه عمق بیشتری به آنچه که فیلمساز قصد ارائه‌اش را دارد، می‌دهد.
آهنگساز فیلم سینمایی «در دنیای تو ساعت چند است؟» در پایان گفت: به نظر من هدف از فیلم دیدن و سینما رفتن تلاشی برای بیرون رفتن از واقعیت و درگیر شدن با موضوعی عمیق است. مخاطب وقتی یک فیلم می‌بیند انتظار دارد که فیلمساز او را درگیر مسأله‌ای عمیق و موضوعی جذاب کند و در این بین قطعاً موسیقی متن نیز می‌تواند ابزاری مناسب برای فیلمساز باشد.