رسول عزیز،می دانم که روزها و شب های سخت و اندوهباری بر تو، همسر و خانواده داغدارت می گذرد و چون شکیبایی تو را در طول سال های همکاری و خدمات بزرگ و راهگشایی که به صنعت مخابرات و ارتباطات کرده ای شناخته ام خوب می دانم که در برابر این مصیبت بزرگ لب فرو بسته ای و این داغ جانکاه را در دل نهان می داری.
داغ از دست دادن ۲ جوان نخبه و عزیزان دلت، «محمد جواد و ساجده» جانگداز و کمرشکن است. چقدر سخت و سنگین است به پای نهالی نشستن و صبوری کردن تا به بار بنشیند و ثمر دهد، آنگاه به یکباره طوفانی بیاید و ثمر سالهای عمر را با خود ببرد. باورش بسیار دشوار و تحملش از توان خارج است.
از نزدیک شاهدم که در این چند روز میان همکاران وزارتخانه حزن و غمی جانکاه حاکم و چه اشک هایی که آشکار و پنهان روان است.
اینک من و همکارانمان در وزارتخانه با دلی پرخون از این سوگ بزرگ که بر شما و همه مصیبت دیدگان حادثه سهوی سرنگونی هواپیمای مسافربری حادث شده گرد هم می آییم تا شاید ذره ای از آلام بی پایان شما و خانواده های داغدار را التیام بخشیم.
از پیشگاه حضرت پروردگار که «ان الله مع الصابرین» است می خواهم در این روزهای سخت همراه و پشتیبان تان باشد.