به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ جبار آذین منتقد سینما و تلویزیون در یادداشتی درمورد سریال «از سرنوشت» نوشت: درام آسیب شناسانه خانوادگی و اجتماعی از سرنوشت ازمعدود مجموعه های به نسبت خوب نوشته و ساخته شده شبکه دوم تلویزیون است. این مجموعه با محوریت داستان ویژه دو کودک که همراه کودکانی مانند خود در یک مرکز خیرانه مردمی به نام خانه سالاری مورد توجه و مراقبت و آموزش هستند، از زوایای غیرکلیشه ای و نگرشی تحلیل گونه به زندگی، موقعیت، کاستی ها و ویژگی های این نوع کودکان درجامعه می پردازد و تماشاگر را بافراز و فرود زندگی آن ها همراه و همدل می کند.
گرچه پبشتر درباره کودکان بدون سرپرست که زیرنظر بهزیستی و زیرمجموعه ها و تشکل های مشابه مردمی، فیلم و سریال ساخته شده، ولی کمتر اثری مانند از سرنوشت به معرفی و شناسایی واقعگرا وباورپذیر روانشناختی، انسانی و اجتماعی آن ها پرداخته وبدون شعر و شعار از نقش خیران و سازمان های دولتی وملی و مردمی در این ارتباط سخن گفته است.
"سهراب" و "هاشم" کودکانی هستند که درخانه سالاری زندگی می کنند. پیگیری نوع زندگی و عملکرد های آن ها در مواجهه بامخاطرات، مشکلات وموانع ومسائل اجتماعی وسهم آنها و دیگران درخودسازی و حتا خودویرانی، درسه فصل سریال ازسرنوشت، به تصویر درآمده و مسیر پرالتهاب و پرحادثه زندگی آن دوازکودکی تانوجوانی و جوانی...بازگوشده است که از منظرداستان سازی و نگارش فیلمنامه، کارگردانی هوشمندانه وبازیهای خوب بازیگران آن حایزاهمیت و توجه است.
با آنکه قهرمان های از سرنوشت برای بافتن گلیم زندگی خود از وادی های تلخ و سیاه عبور می کنند،اما امیدوارند و به فردای بهتر نظر دارند و این از جمله ویژگی های این مجموعه است که بااندکی کوتاهی و لغزش می توانست ازسرنوشت را تبدیل به سریالی تلخ و سیاه کند که به مدد نگرشهای مثبت نویسندگان و کارگردان های کاربلد آن به سلامتی ازاین جاده گذشته و همپای کاراکترهای اصلی سریال و مخاطب به روشنایی ها امیدبسته است. ازسرنوشت ازمجموعه های به یادماندنی تلویزیونی است که اغلب سریالهای آن نه تنها به یادماندنی نیستند که به سختی قابل تحمل اند.