به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ دعاهای توصیه‌شده برای شفای بیماران چه دعا‌هایی هستند؟ بیماری‌ها از جمله مشکلاتی هستند که برای عموم مردم در طول عمرشان پیش خواهد آمد و همه‌ی انسان‌ها باید با آن‌ها دست و پنجه نرم کنند. زمانی‌که شخصی بیمار می‌شود، حتما باید به پزشک مراجعه کند و وضعیت سلامت خود را جویا شود، ولی نباید فراموش کنیم که دعا و راز و نیاز با خداوند مهربان در بهبود روند بیماری و شفای زودهنگام، بسیار نتیجه‌بخش خواهد بود.
در ابتدا باید به این مسئله اشاره کنیم که با هر زبانی می‌توان با خداوند راز و نیاز کرد، ولی نباید فراموش کنیم که دعاهای توصیه‌شده (که معمولا از زبان علما و معصومان سفارش شده‌اند) نتایج عملی بسیاری داشته‌اند و گره از کار شمار زیادی از انسان‌ها گشوده‌اند.
1. دعای منسوب به پیامبر اکرم (ص)
سید بن طاووس در کتاب مهج الدعوات، این دعا را منسوب به پیامبر اکرم (ص) می‌داند که به‌واسطه امام جعفر صادق (ع) بیان شده‌است. مورد استفاده این دعا برای بیماری صعب‌العلاجی بوده که مجموع پزشکان زمان از درمان آن ناامید شده بودند. گفته‌اند که برای شفای مرض صعب‌العلاج، بعد از نماز صبح، چهل مرتبه این دعا را بخوانید:
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
بنام خداى بخشاینده مهربان
اَلْحَمُدللَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است
حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ
بس است ما را خدا و نیکو وکیلى است
تَبارَکَ اللَّهُ اَحْسَنُ الْخالِقینَ
تبریک باد بر خداوند که بهترین خلق کننده‌است
وَلا حَوْلَ وَلاقُوَّهَ اِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ
هیچ تحول و نیرویی جز به واسطه‌ی خداوند بلندمرتبه و بزرگ وجود ندارد.
2. دعای منسوب به امام صادق (ع)
دعای اول
از جمله دعاهای سریع‌الاجابه برای شفای مریض، دعای منسوب به امام صادق است. از زبان یکی از اصحاب امام صادق (ع) نقل شده که ایشان به امام گفته‌اند، دردی دارم و امام فرموده‌اند:
بگو: بسم الله
سپس بر قسمتی که درد دارد، دست بکش و بگو:
اعوذ بعزه الله، و اعوذ بقدره الله، و اعوذ برحمه الله، و اعوذ بجلال الله.
پناه می‌برم به عزت خدا! پناه می‌برم به قدرت خدا! پناه می‌برم به رحمت خدا! پناه می‌برم به جلال خدا!
و اعوذ بعظمه الله، واعوذ بجمع الله، و اعوذ برسول الله.
پناه می‌برم به عظمت خدا! پناه می‌برم به جمع خدا! پناه می‌برم به رسول خدا!
و اعوذ باسماء الله، من شر ما احذر و من شر ما اخاف علی نفسی
و پناه می‌برم به اسم‌های خدا از شر هر چه از آن حذر دارم و از شر هر چه که از آن بر خود بیمناکم!
و هفت مرتبه این‌کار را بکن.
دعای دوم
این دعا در کتاب عده الداعی که یکی از کتاب‌های نسبتا معتبر در این زمینه است) ذکر شده و منسوب به امام صادق است.
امام صادق (ع) فرموده‌اند: زمانی‌که در کنار بستر مریضی هستی، رو به آسمان کن و بگو:
اَللّهُمَّ اِنَّکَ عَیَّرْتَ اَقْواماً فى کِتابِکَ
خدایا اقوامى را در قرآنت سرزنش کردى
فَقُلْتَ: (قُلِ ادْعُوا الَّذینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَلا تَحْویلاً)
و فرمودى: بگو معبودهاى باطل خود را جز او بخوانید، که هرگز برطرف کردن زیان را از شما، و گرداندنش را نمى توانند.
فَیا مَنْ لا یَمْلِکُ کَشْفَ ضُرّى وَ لا تَحْویلَهُ عَنّى اَحَدٌ غَیْرُهُ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
اى که برطرف‌کردن زیان، و گرداندن آن را از من، کسى جز تو (او) نمى تواند، بر محمّد و خاندانش درود فرست.
وَاکْشِفْ ضُرِّى وَحَوِّلْهُ اِلى مَنْ یَدْعُو مَعَکَ اِلهاً آخَرَ
و زیانم را برطرف کن، و به‌سوى آن که معبود دیگرى جز تو را با تو مى‌خواند بگردان.
فَاِنّى اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ غَیْرُکَ؛ که گواهى مى‌دهم معبودى جز تو نیست.
3. دعای منسوب به امام باقر (ع)
امام باقر (ع) دعایی را از زمانی که امام علی (ع) مریض بوده‌اند و پیامبر (ص) برای عیادت به بستر ایشان رفتند، روایت کرده اند. پیامبر پس از عیادت، به امام علی سفارش می‌کنند که دعای زیر را زمزمه کند:
اللهم این سالک تعجیل عافیتک
بارالها! یا عافیتت را تسریع گردان.
او صبراً علی بلیتک
یا به من صبر در بلایت را عنایت کن
او خروجاً الی رحمتک
و یا روح مرا به سوی جوار رحمتت خارج فرما.
4. دعای " مَنْ کَبَسَ الاْرْضَ"
در کتاب "مصباح"، شیخ کفعمی گفته‌اند که وقتی مریض شدی، پس از اقامه یکی از نماز‌های واجب، بر موضع سجده خود دست کشیده و سپس دستت را هفت مرتبه بر جایی که درد دارد بکش و دعای زیر را بخوان:
یا مَنْ کَبَسَ الاْرْضَ عَلَى الْمآءِ
اى که زمین را بر آب فشردی.
وَ سَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ
و هوا را به آسمان بستی
وَاخْتارَ لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ الاَْسْمآءِ
و بهترین نام‌ها را براى خویش برگزیدی.
صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست.
وَافْعَلْ بى کَذا وَ کَذا وَ ارْزُقْنى وَ عافِنى مِنْ کَذا وَ کَذا
و با من چنین وچنان کن و روزی‌ام ده، و سالمم بدار از چنین وچنان.