به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ اختلافات تمام نشدنی اصولگرایان با انتشار لیست ۳۰ نفره شورای ائتلاف به اختلافی لاینحل مبدل شده و حتی نمیتوان گمان کرد اصولگرایان بتوانند این اختلافات و دعواهای درون جریانی و منفعت طلبانه خود را به سمت سازش پیش ببرند و یا آن را حل و فصل کنند.
«جواد امام»، فعال سیاسی اصلاحطلب، در خصوص اختلافات درونی جریان اصولگرا به برنا، گفته است: دو جریان پایداری و عدالت خواهان با برخی افراد درون همین جریان مسئله دارند و با ارزیابی اینکه، میدان بیرقیب است نمیخواهند به جهت حضور افرادی که سابقه و عملکرد مناسبی ندارند و از طرف مردم مورد استقبال قرار نمیگیرند، در لیست باشند.
این فعال سیاسی اصلاحطلب درباره علت اختلافات درونی اصولگرایان نیز گفته است: «با توجه به اینکه تعداد داوطلبین در لیست تهران 30 نفر است و اصولگرایان بیش از این تعداد جمع شدهاند، بنابراین اصولگرایان سر تقسیم غنائم به رقابت و دعوا افتادهاند.»
همچنین عبدالله ناصری، دیگر فعال سیاسی اصلاحطلب، درباره دلایل اختلافات درونی اصولگرایان در ارائه لیست واحد انتخاباتی به خبرنگار برنا میگوید: «اصولگرایان سالهاست یک لیدر برجسته در میدان ندارند، علاوه بر اینکه اختلافاتشان بسیار جدی است. جریانی که آقای احمدینژاد و جبهه پایداری آن را نمایندگی میکند هیچ وقت با جریانی که در آن آقای قالیباف یا لاریجانی باشند، کنار نمیآید.»
با این تفاسیر، اصولگرایان از ماه ها قبل از انتخابات با وعده وحدت و انسجام خود را برابر اصلاحطلبان دلداری میدادند تا شاید به وحدت برسند اما اکنون با کنار گذاشته شدن تعداد زیادی از داوطلبان و چهرههای سرشناس اصلاحطلب از سوی شورای نگهبان نیز، دعوای درون گروهی اصولگرایان به نهایت خود رسیده و آنها در حال حاضر به جای کری خوانی برای رقیب خود یعنی اصلاحطلبان، به دلیل عدم حضور آنها، به گفته محمد مهاجری در حال دریدن خود هستند.
این فعال رسانهای اصولگرا در توییتری به تشدید دعوای اصولگرایان به ویژه بعد از انتشار لیست شورای ائتلاف اشاره کرده و در توییتر نوشته است: «طرفداران قالیباف و جبهه پایداری و این لیست و آن لیست کاندیداها به خاطر اینکه چرا من نیستم و او هست، افتادهاند به جان هم و بی آبرویی میکنند. اسمشان را هم گذاشتهاند انقلابی! اما در شب سالگرد پیروزی انقلاب همدیگر را میدرند. واقعا خاک بر سر ما اصولگراها».
دعوای اصولگرایان بر سر کرسیهای سبز مجلس و رسیدن به قدرت و سهم خواهی به پایداریها و قالیبافیها ختم نمیشود بلکه همزمان با لیست جداگانه دادن از سوی پایداریها، علاوه بر قالیبافیها، چهرههای احمدینژادی، عدالتخواهان و اصولگرایان سنتی شامل باهنریها و میرسلیمیها نیز عزم کوچ کردن از شورای ائتلاف کردهاند و نه تنها بر سر هیچ لیستی، نمیتوانند توافق کنند بلکه حتی این دعوا به چند لیسته شدن و چندسرلیسته شدن نیز رسیده است.
پایداریها بهرغم تاکید بر وحدت، خود همواره متهم به وحدت شکنی بودهاند و در دورههای قبل مجلس به ویژه مجلس نهم، سابقه لیست جداگانه دادن را دارند. حال این وحدتشکنی و بحث و جدلها از جلسات خصوصی اصولگراها با یکدیگر به توهینهای توییتری، هم رسیده است.
در این ارتباط یک فعال سیاسی اصولگرا به برنا گفته است:« از سوی اصولگرایان یا لیست واحد توسط شورای ائتلاف داده میشود یا لیست با مشترکات بالا مفهومی ندارد. پایداریها برای ۵ نفر سرلیست با شورای ائتلاف اختلاف دارند، سرلیست شورای ائتلاف قالیباف است و سرلیست پایداریها مرتضی آقاتهرانی، این اختلاف وجود دارد مگر اینکه توافق کنند یک لیست بدهند.»
حسین کنعانی مقدم با تاکید بر اینکه باید لیستمان سر باشد نه اینکه صرفا سرلیست داشته باشیم، تاکید کرد: فرصت پیوستن پایداریها به شورای ائتلاف چند روز بیشتر نیست.
«حمیدرضا ترقی»، نایب رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی، نیز درباره تاخیر در ارائه لیست نهایی اصولگرایان به خبرنگار برنا گفته است: تبادل و اختلاف نظرها با پایداریها تاکنون موجب تاخیر در ارائه لیست شده است و فکر میکنم تا امروز عصر (23 بهمن)، این اختلافات حل شود.
در سوی دیگر ماجرا، طرفداران قالیباف نیز لیست شورای ائتلاف را قبول ندارند. مخالفتی که از دلخوریهای سرلیست آنها یعنی قالیباف نشات گرفته است. به عبارت دیگر آنها نمیخواهند تجربه انتخابات 96 ریاست جمهوری و حذف قالیباف از رقابت انتخاباتی را مجددا تجربه کنند. از این رو تاکنون تلاش کردند هم شورای ائتلاف و اصولگرایان سنتی را حفظ کنند و هم در جبهه نواصولگرایی خود، بازی کنند آن هم با راهبردی تحت عنوان وحدت! حال نه وحدتی به دست آمده، نه لیستی و نه سرلیستی!
محمدباقر قالیباف ضمن مخالفت با این لیست 30 نفره در پی قرار نگرفتن چهرههای نزدیک به خود در توییتر نوشته است: «لیستی که به نام بنده اعلام شده مورد تائید نیست.» او که به گفته خود دغدغه اقتصاد مردم را دارد پازل جداییطلبانه پایداریها قبل از اعلام لیست شورای ائتلاف را با پازل خود مبنی بر مخالفت با لیست منتشر شده شورای ائتلاف، تکمیل کرده است.
در واقع سوالی که در اینجا پیش میآید این است این تائید و تکذیبها و لیستها و سرلیستهای متعدد از کجا نشات میگیرد که هنوز مورد موافقت قرار نگرفته است؟ برخی گمانهزنیها حاکی از این موضوع است که لیستهای شورای ائتلاف از سوی اسپانسر مالی خاصی تهیه و نهایی میشود و به همین دلیل نیز موردتوافق و مدنظر همه جریانات اصولگرای حاضر در انتخابات نیست. بدین گونه که هر کس هزینههای تبلیغات کاندیداهای لیست شورای ائتلاف را بپذیرد، میتواند لیست را نهایی کند.
لیست شورای ائتلاف حتی صدای مداحانی چون منصور ارضی را نیز درآورده و موجب انتشار چهارمین لیست انتخاباتی اصولگرایان شده است. او در بیانیه خود اعلام کرد: «از آنجا که لیستهای ارائه شده، مدنظر طیف وسیعی از دلسوزان انقلاب اسلامی نیست در فرصت باقیمانده لیستی از عناصرانقلابی و کارآمد با حمایت هیأتهای مذهبی و عزیزان حزباللهی و دردمند نظام ارائه خواهد شد و انشاءالله تا 48 ساعت آینده، لیست مردمی و انقلابی مقبول معرفی میگردد.» با این تفاسیر حتی اصولگرایان نیز بر سر واژه انقلابی بودن نیز به جمع بندی نرسیدهاند چه برسد که بخواهند به وحدت برسند!
دیگر گروهی که در جریان انتخابات مجلس یازدهم، حضور پررنگی داشتند، احمدینژادیها بودند. گروهی که نه در جریان اصولگرایان سنتی اعم از موتلفه و پیروان خط امام و رهبری، نه در میان پایداریها و نه در میان قالیبافیها جایگاهی دارند. از این رو آنها نیز به دلیل قرار نگرفتن در لیست شورای ائتلاف که از مدتها قبل نیز بعید به نظر نمیرسید، نیز اعلام کردهاند که لیست مستقلی ارائه خواهند کرد.
در این میان شورای ائتلافی که قرار بود عامل وحدت باشد خود عامل جدایی و یا بهانهای شده تا قالیباف و پایداریها به عنوان آغازکننده دعواها و سایر گروهها نیز برای چند لیسته شدن اقدام کنند. در نتیجه چندلیسته شدن جریانات اصولگرایی در واقع به معنای جنگی است که میان اصولگرایان به راه افتاده است. دعوایی که پایانی ندارد و آغازگر جنگهای جریانی دیگر است.