به گزارش برنا از اراک ، در اینجا نمى خواهیم درباره حضور یا عدم حضور در آن حرفی بزنیم؛ مى دانیم ، بخشى از حکومت بی‌اعتنا به اصول و قواعد دموکراسى و گرفتار شده در یک شرایط بحرانى ، چه رویکردی را در آن پیش گرفته است .
متأسفانه پرونده این انتخابات مدتی است برای بخشی از مردم بسته شده است ؛ اما مى شود به استفاده‌هایی ازفضای آن توسط نیروهای سیاسی تحول‌خواه و اصلاح طلب اندیشید و پیشنهادهایی درجهت خیرهمگان از آن استخراج کرد.
تدوین برخی مطالبات بنیادین از میان برنامه‌ها و شعارهای نامزدها و جریانهاى حذف شده در انتخابات، از جمله مطالبات معترضان آبان ماه ٩٨ و نیز تحول خواهان ایرانى در سال ٨٨ مى تواند راهبردى مشخص در این عرصه باشد .
این کار لازم و ضرورى است، زیرا اقشار ناراضی و عاصی معمولا هنگام واکنش به رفتار حکومت ها ، فاقد مطالباتی اندیشه‌شده، اولویت‌بندی شده و مشخص هستند و معمولا معلوم نیست در مقابل آنچه نمی خواهند، چه طلب می کنند. تدوین این مطالبات شایدبتواند اندکى مورداستفاده آنها قرار گیرد .
امثال اعتراضات کور شهری در دیماه ٩۶ و یا آبان ماه ۹۸ به علت فقدان مطالبات مشخص معترضین، نمی توانسته و نمى تواند هرگز به نتیجه مشخصى منتج شود . این قبیل اعتراضات، آسیب‌زا شده و حکومت ها مى توانند هرچه مى خواهند در باره آنها ادعا کنند
خصلتهای اصلی این اعتراضات ، بی هدف ، بى نتیجه و بیهوده بودن آنهاست که توانایى جذب اکثریت جامعه را فقط در افسوس بر جانهای از دست رفته و خونهاى ریخته شده با خود همراه می سازد .
تحول‌طلبان و اصلاح جویان ایرانى می توانستند و همچنان مى توانند ، اهدافی فراتراز تحرک در انتخابات پیش رو برای این دوره از انتخابات قائل شوند. تدوین چند مطالبه عمومی مشخص و فراگیر ، که خواسته هاى بنیادی لایه‌های فرودست جامعه در آنها فرموله شده و در سطح جامعه تبلور یابند ، مى تواند یکى از این اهداف باشد .
این دوره از انتخابات را دانسته یا ندانسته به یخچاله‌ای بدل کرده اند که نشانگر نزدیک شدن به بن بست سیاست ورزى در ایران باشد . اماشاید بشود درحین برگزاری انتخابات، مطالباتی را در حوزه عمومى، مطرح و درخواست نمود که مانع از اعتراضات احتمالى آتى شود و یا در صورت اتفاق، آسیب هاى جانی و مالی این قبیل اعتراضات کور را کاهش دهد. این مهم مى تواند منفعتی حداقلی از این انتخابات براى جامعه متکثر ایرانى به دنبال داشته باشد .
یادداشت : شورای سردبیری