به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ علت خشکی چشم در اغلب موارد به مقدار ناکافی اشک برمی‌گردد؛ به این معنی که خیلی اوقات خشکی چشم وقتی رخ می‌دهد که چشم‌ها به هر دلیلی قادر به تولید اشک کافی نباشند. شاید تابه‌حال فکرش را هم نمی‌کردید که اشک چقدر در کارکرد طبیعی چشم‌ها مؤثر است! چشم‌ها با تولید اشک از خود در برابر گردوغبار و عفونت‌ها محافظت می‌کنند.
شایع‌ترین علائم خشکی چشم عبارتند از: سوزش، احساس بودن چیزی در چشم، قرمزی، تاری دید، خستگی چشم و همچنین احساس سنگینی پلک. گاهی پیش می‌آید که فرد براثر خشکی چشم حتی در حالت گریه قادر به اشک‌ریختن نیست و بعدها پس از گذشت دوره خشکی با حجم زیادی اشک مواجه می‌شود. خشکی شدید چشم می‌تواند به قرنیه آسیب بزند و در موارد وخیم روی بینایی تأثیر سوء بگذارد.
خشکی چشم گاهی حاصل استفاده از لنزهای تماسی یا ابتلا به عفونت‌های چشمی است. البته، عوامل طبیعی ازجمله افزایش سن و گاهی تغییرات هورمونی در دوران بارداری یا یائسگی نیز موجب کاهش رطوبت چشم می‌شوند.
علاوه بر عوامل نام‌برده، مصرف داروهایی نظیر آنتی هیستامین‌ها، داروهای ضدافسردگی و حتی داروی فشار خون هم می‌توانند تأثیرگذار باشند. از دیگر علل احتمالی خشکی چشم می‌توان به عوامل محیطی مانند مواجهه با باد و دود و همچنین بیماری‌های خاصی چون لوپوس، آرتروز و دیابت اشاره کرد.
البته، خشکی چشم در موارد زیادی از عوارض خیره‌شدن‌های طولانی به صفحه کامپیوتر و موبایل و پلک‌نزدن کافی است؛ اینجا قانون ۲۰ـ۲۰ـ۲۰ به کارتان می‌آید: هر ۲۰ دقیقه به‌مدت ۲۰ ثانیه به چیزی در فاصله ۲۰ فوتی (۶ متری) نگاه کنید!