صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

استفاده از اسپری‌های ضد تعریق چه بلای بر سرمان می‌آورند

۱۳۹۸/۱۲/۰۴ - ۲۲:۲۰:۴۹
کد خبر: ۹۶۸۶۴۰
همه ما برای از بین بردن بوی بد عرق از انواع دئودورانت ها و ضد عرق ها استفاده می کنیم اما باید بدانید استفاده مداوم از این محصولات عوارض خطرناکی را به دنبال دارد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ دئودورانت یا ضد عرق یک محصول کاملا شخصی است . همه ما به آن نیاز داریم و از طریق آن می توانیم بوی زیر بغل خود را کنترل کنیم و حتی این محصول می تواند برای بوی بد پای ما و بهداشت دیگر قسمت های بدن موثر باشد.

معمولا مغازه ها به شما اسپری های ضد عرق ، ژل ها ، چسب ها و رولر ها و یا پودرهای آن را پیشنهاد می دهند . انواع آلومینیومی این دئودورانت ها نیز وجود دارند که البته می تواند عاملی برای سرطان یا دیگر مشکلات سلامتی باشند.

خطرات مربوط به دئودورانت های آلومینیومی تازه چند سال است که به اثبات رسیده است . حال در این قسمت از سلامت نمناک در مورد این محصول و اثرات مضر آن صحبت خواهیم کرد.

ضد عرق یا دئودورانت چیست ؟

اگرچه که بیشتر افراد دئودورانت و یا ضد عرق را یکی می دانند اما بین آن ها تفاوت هایی هم وجود دارد که در این قسمت به آن ها اشاره خواهد شد :

ضد عرق ها هم عرق و هم بوی بد بدن را کنترل می کنند :

آن ها با نمک های آلومینیومی حل شده روی سطح پوست از عرق کردن جلوگیری می کنند و در نزدیکی غده عرق یک حفره ایجاد می کنند . محصولات رولی و اسپری ضد عرق معمولا حاوی آلومینیوم کربوهیدرات برای کنترل عرق می باشد ، در حالی که ضد عرق های سبی و ژلی حایو آلومینیوم زیرکونیوم هستند.

دئودورانت ها بیشتر حاوی عوامل ضد میکروبی برای جلوگیری از بوی بدن می باشند و از جریان عرق جلوگیری نمی کنند :

مواد اصلی شیمیایی استفاده شده در دئودورانت ها شامل تریکلوسان یا پولی اگزامتیلن می باشد . مرکز کنترل بیماری ها هشدار می دهد که استفاده مکرر از مواد ضد میکروبی ممکن است که باعث ایجاد زنجیره های باکتری مقاوم به آنتی بیوتیک ها شود.

خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در اثر مصرف ضد عرق‌ها

بیشتر داروهای ضد عرق تجارتی حاوی آلومینیوم هستند . مطالعات نشان می دهد که این نوع آلومینوم می تواند عاملی برای ابتلا به بیماری جنون باشد که معمولا افراد بالای 65 سال را درگیر می کند.

بعضی از مطالعات نشان می دهد که مغز بعضی از انسان ها غلظت بالاتری از آلومینیوم را در خود دارد که مقدار زیادی از این آلومینیوم می تواند باعث سمی شدن عصب و ابتلا به بیماری آلزایمر شود.

به راحتی می توان چگونگی انباشته شدن محصولات را در بدن مورد مطالعه و مشاهده قرار داد اما دئودورانت ها تنها محصولاتی نیستند که حاوی این آلومینیوم هستند . این محصولات آلومینیومی ضد اسید ، در محصولاتی از جمله خمیر دندان ها ، جوش شیرین ، کرم ها ، قرص نمک ، آب آشامیدنی و پنیرهای فرآوری شده وجود دارند.

خطر ابتلا به سرطان سینه در اثر استفاده از ضد عرق و یا دئودورانت‌ها

آلومینیوم فعال در این محصولات در کنار غده عرق یک حفره ای را ایجاد می کنند که از تعریق جلوگیری می کند . مواد شیمیایی بر پایه آلومینیوم به پوست جذب می شوند ، مخصوصا زمانی که قبل از استفاده از آن ها شیو کرده باشید . مواد خطرناک موجود جذب شده از این محصولات می تواند عاملی برای سرطان سینه باشد زیرا زیر بغل نزدیک به سینه است.

این محصولات همچنین می توانند روی استروژن نیز اثراتی را به جا بگذارند . از آن جایی که هورمون استروژن توانایی ارتقای رشد سلول های سرطانی سینه را دارد ، در نتیجه احتمال ایجاد سرطان سینه از طریق این محصولات بالاست.

در مطالعه ای در سال 2002 که روی 813 نفر انجام شد ، محققان به این نتیجه رسیدند خانم هایی که بعد از شیو کردن از دئودورانت یا ضد عرق استفاده می کنند ، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند البته که هنوز هم به مطالعه و تحقیقات بیشتری در این امر نیاز است.

خطر ابتلا به بیماری کلیوی بر اثر استفاده از ضد عرق‌ها

ارتباط بین بیماری های کلیوی و ضد عرق ها سال ها پیش کشف شد . محققان متوجه افزایش ماده ای به نام آلومینیوم هیدرواکسید در خون افراد دیالیزی شدند که متاسفانه این افراد نمی توانند به راحتی و به سرعت از شر این آلومینیوم خلاص شوند.

پارابن‌های موجود در ضد عرق‌ها

مواد دیگری نیز در دئودورانت ها یا ضد عرق ها وجود دارند که ممکن است باعث آلرژی و یا افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه شوند . چنین گروه شیمیایی ، پارابن ها هستند که می توانند عامل افزایش دهنده ابتلا به سرطان سینه باشند.

بهم ریختگی هورمون‌ها

بسیاری از برندهای ضد عرق می توانند باعث آشفتگی های هورمونی که به علت وجود پارابن ها یا تریکلوسان است، باشند زیرا این دو ماده با تیروئید و عملکرد ژن واکنش نشان می دهد و در نتیجه باید برچسب روی آن را بخوانید و مواد تشکیل دهنده آن را بررسی کنید.

واکنش‌های آلرژیک

اگر بعد از استفاده از ضد عرق ها با علائمی از جمله خارش ، قرمزی و حساسیت مواجه شدید ، باید از آن ها دوری کنید . کلماتی مثل “Yellow Number 1” و “Fragrance” نشان دهنده حساسیت زا بودن این محصولات است.

تغییر میکروبیوم زیر بغل

تحقیقات جدید نشان می دهد که ضد عرق روی نوع باکتری تاثیر می گذارد که در حفره های پوست زندگی می کنند که البته اثرات آن نیاز به تحقیقات بیشتری دارد . البته هنوز گزارشی حاکی از پیدا کردن بافت آلومینیومی در سرطان سینه گزارش نشده است.

تفاوت دئودورانت‌ها یا ضد عرق‌های طبیعی با دئودورانت‌های بر پایه آلومینیوم

بیشتر دئودورانت ها یا ضد عرق های تجارتی به آلومینیوم و یا مواد ضد میکروبی برای کنترل بو و عرق اعتماد می کنند . این محصولات اغلب دارای پارابن ها و مواد نگهدارنده هستند و بعضی از آن ها حاوی نوعی ماده شیمیایی هستند که اعمال آن را روی پوست راحت تر می کند . این مواد شامل سیلیکون ها ، مثل سیکلومتیلون، PEG-8، روغن کرچک هیدروژنه و ... می باشند.

دئودورانت های طبیعی اغلب عرق را کنترل نمی کنند اما می توانند از راه امن تری به کنترل بوی بدن بدون کمک آلومینیوم بپردازند . معمولا نمک های معدنی اصلی ترین اجزای کنترل کننده بو در دئودورانت های طبیعی هستند.

نمک های معدنی و پتاسیم در کنار یکدیگر به طور کاملا طبیعی یک لایه موقتی را روی پوست تشکیل می دهند تا این که منافذ را ببندند و این لایه از رشد باکتری هایی که باعث ایجاد بو می شوند ، جلوگیری می کند.

ممکن است که نمک های معدنی از عرق کردن شما جلوگیری نکنند اما در متوقف کردن بو دخیل هستند . نمک های معدنی پوست را حساس نمی کنند و مانند دئودورانت های طبیعی امن می باشند.

اگرچه که هنوز هیچ سند و مدرک دقیقی مبنی بر تاثیر مستقیم آلومینیوم بر سرطان سینه و آلزایمر وجود ندارد اما ممکن است که مصرف مداوم به تشکیل این بافت های خطرناک کمک کند.

بدن ما به آلومینیوم هیچ نیازی ندارد و باید بدانیم که دقیقا چه چیزی را به پوست خود می زنیم و در نتیجه باید از جذب شدن آن به پوست و جریان خون جلوگیری کنیم.

نکته :چنانچه ابتدای متن هم اشاره شد این عوارض در صورت استفاده ی بیش از حد و نامناسب از دئودورانت ها ایجاد می شوند و اگر شما محصول مطمئن تایید شده ی پزشک را تهیه کنید و به اندازه ی نرمال که استاندارد این اندازه ی نرمال بسیار کم است مطمئنا عوارض جدی پیش نخواهد آمد.

نظر شما