به گزارش خبرنگار برنا از لامرد؛ با ترس شیوع کرونا، این مهاجر متواری شده از چین و پناهنده ناخوانده در کشور، مرکز خرید دهشیخ و سیگار لامرد که قطب ارزانسرای جنوب فارس هستند به تعطیلی کشیده شد، برچسپ تعطیلی بر صنفهای طلا، ساعت، آرایشگاه های مردانه و زنانه، مجتمع الماس جنوب و کلیه پاساژهای لامرد خورده شده تا زیان مالی که نمیشود میزان آن را برآورد کرد به کسبه بازاری تحمیل و ندای به شهر ما سفر نکنید عَلَم شود؛ اما آنچه در میان ترس های مردم دیده نشد بغض شکسته شده نگرانی فرزندان مردان پاییزی (پاکبانان) لامرد که گویا فصل ها را گم کرده‌اند بود؛ همان هایی که قطار دردشان در جلوی چشمان برخی از مسئولین در حال حرکت است.
وقتی اوج احساسات درمورد سربازان سفید پوش بیمارستان ها که الحق و النصاف این روزها سنگ تمام گذاشته اند، بالا گرفت نارنجی پوشانی که نه آلودگی، نه خستگی، نه کرونا و نه احتمال ناقل این بیماری بودن نتوانست کمرشان را برای سر باز زدن از خدمت رسانی به خلق خم کند چشم کسی را نزد؛ این روزها بدون هیچ سازوکار حفاظتی و ایمنی، یک تنه بار آلودگی یک شهر در آستانه صنعتی شدن را به دوش میکشند و از غم، درد، حقوق عقب افتاده، بیمار و یا ناقل آن شدن دم بر نمی آورند.
متکدیان را جمع کنید
از سویی دیگر علیرغم ابراز نگرانی رسانه های محلی به دلیل ظهور روز افزون متکدیان در شهر لامرد و امکان ناقل ویروس کرونا بودن آنها کماکان شهرداری این شهر مشغول ترمیم آسفالت انتخاباتی بلوار غدیر است تا بلکه بتواند برگ زرینی به کارنامه غیرقابل قبول خود اضافه کند و بزرگترین بلوار شهرستان را از فلج بودن نجات دهد.
با وجود هشدارهای سازمان بهداشت‌ودرمان کشور مبنی بر عدم تردد غیرضروری در امکان عمومی، رعایت کردن بهداشت فردی، لمس مستقیم نکردن اقلامی چون کارت بانکی، پول، بادجه های بانکی، وسایل حمل و نقل عمومی و ... متکدیان در سکوت متولیان شهر لامرد، نه تنها این هشدار را جدی نمیگیرند بلکه با رعایت نکردن بهداشت احتمال شیوع کرونا رو به جد افزایش میدهد این در حالیست که پیش از این «خبرگزاری برنا» ضمن هشدار در خصوص افزایش بی سابقه متکدیان غیرایرانی در جنوب فارس از جمله شهر لامرد، از عدم جمع آوری آنها و سکوت مسئولان ابراز نگرانی کرده بود.
درگزارش خبرنگار برنا از لامردکه شرح حالی از بازدیدش از مراکز خرید لامرد بود، آمده است که «با متکدیان کم سن و سالی مواجه شده ام که با دست قطع شده به تکدیگری مشغول بودند؛ شدت جراحات وارد شده بر پیکره آنان، رخ رنگ پریده، تب، و سرباز بودن زخم های آنها از قطعی عضو در مدت زمان نچندان دور و عدم رخ دادن این حادثه جگرخراش خارج از مرزهای ایران، گواهی میداد...این متکدیان چگونه از جنوب فارس سر درآوردند، به راستی اهل کجا هستند؟! مسئول ایاب و اذهاب آنها کیست؟! و چرا جمع آوری نمیشوند؟!»
این موضوع به وضوح بیانگر عدم بهداشت و در موارد حادتر ناقل بیماری بودن این متکدیان است، اما به راستی چرا با این آشفته بازار این متکدیان جمع آوری نمیشوند؟! چه کسی مسئول به خطر انداختن سلامت مردم جامعه جنوب فارس از جمله لامرد است؟ تنها چیزی که این میان به جرات میتوان آن را بیان کرد این است که رو سیاه شدن و ابراز ندامت مسئولین عاری از حس مسئولیت بعد از شیوع ویروس کرونا در لامرد جوابگو مردم نخواهد بود چرا که دیگر بر روی زمین های لامرد جایی برای ریختن روغن و نذر دیگری کردنش وجود ندارد.