رضا مهدوی، کارشناس موسیقی، در گفت‌وگو نوروزی با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا در رابطه با وضعیت موسیقی کشور در سال گذشته و اینکه این عرصه چه پیشرفت‌هایی را کسب کرده اظهار داشت: نمی توانیم سال به سال پیشرفت هنر و موسیقی را بررسی کرد و همانند کارخانه ای نیست که تولیدی داشته باشد و درآخر خروجی آن را بررسی کنیم. هنر در مرور زمان خود را نشان می دهد اما می توانیم بگوئیم آثار درخشانی بر تولیدات سال های گذشته افزون شده است. میزان پیشرفت در عرصه موسیقی نیاز به پژوهش دارد و کسی نمی تواند بگوید که ما چقدر موفق و یا ناموفق بودیم اما آنچه که مسلمِ این است که ما هر سال پیشرفت هایی را به لحاظ تولید آثار شاهد هستیم اما نمی توانیم این ادعا را داشته باشیم که به لحاظ کیفی این پیشرفت ها مورد تایید است.
او در مورد میزان اثر گذاری موسیقی در حال و احوال مردم و جامعه بیان داشت: موسیقی در همه نوع شرایطی می تواند روحیات مردم را تلطیف، تشدید، نهادینه و یا حتی جهت دار کند. در تمام ملت ها موسیقی منشا اثر بوده است و این اثر می تواند منفی و یا مثبت باشد کشور ما یک کشور استثنایی است و دارای قومیت ها، زبان، آئین و لهجه های مختلف از زمان گذشته تا کنون بوده و همگی تحت زبان معیار تلاش کردند تا وحدت ملی را حفظ کنند. در زمان های مختلف موسیقی دانان همراه است البته که این همراهی دو وجهه دارد یک بخش سفارش از سمت نهادهای حاکمیتی است و بخش دیگرش به صورت خودجوش از سوی موسیقیدانان اتفاق می افتد که هنرمندان باید انگیزه بگیرند و تلاش کنند تا اثری را خلق کنند که بتواند حال مردم را دگرگون کند.
مهدوی درمورد تعدد خواننده و فرم در صنعت موسیقی کشور تاکید کرد و گفت: قطعا فراوانی ها باعث رشد و توسعه می شوند و این باعث تعدد باعث می شود تا مردم حق انتخاب پیدا کنند و زمانی که گونههای مختلف موسیقی وجود دارد هر هنرمندی براساس توانایی خود تلاش می کند و این فراوانی باعث تلطیف گوش های مردم می شود و آن ها می توانند خودشان انتخاب کنند و هنگامی که گونه های مختلف را محدود کنیم باعث خسته کردن شنوندگان می شویم. باید امروزه ضمن قدردانی از تعدد سبک ها و خوانندگان تلاش کنیم تا تمامی این نوع و گونه های موسیقی به گوش مردم رسانده شود.
این کارشناس موسیقی در پایان خاطرنشان کرد: برگزاری کنسرت ها و برنامه ریزی درست برای آن ها باز می‌گردد به وزارت فرهنگ ارشاد و دفتر موسیقی که باید نظارت دقیق درباره موسسات و شرکت هایی که بنیان گذار و برگزار کننده و حامی مالی و معنوی هستند و هر زمانی که بخش خصوصی خواست راهی و مسیری را کج برود و به آئین ها، ملیت و دیانت لطمه وارد کند تذکر دهد و مراقبت کند. این موضوع که برخی از شرکت ها و موسسات ورود پیدا می کنند و بعضی از هنرمندان را تحت سیطره خود قرار می دهند در جایی این حق طبیعی آنان است چرا که آن ها سرمایه گذاری می کنند باید به لحاظ مالی و معنوی برداشت هایی نسبت به سرمایه گذاریشان داشته باشند. طبیعتا یک شرکت هم زمانی که برای هنرمندی هزینه می کند درواقع از جیب شخصی خود هزینه پرداخت می کند و ما به ازای آن قصد کسب سود را دارد و این اقتصاد حلال و درست است اما درجایی مشکل به وجود می آید که خط و خطوطی و به سمت حرکت های مافیایی کشیده می شود و بخش خصوصی به پشت صحنه بخش دولتی وصل می شود و مانع فعالیت و رشد هم صنف های خود و دیگران می شوند اینجا محل اشکال است که نهاد حاکمیتی باید ورود پیدا کند و اجازه به رخ دادن چنین اتفاقی ندهد.