«حنیف غفاری»، کارشناس بین‌الملل، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری برنا، درباره توافق آتش بس در ادلب میان ترکیه و روسیه گفت: توافقی که بین ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان، روسای جمهور روسیه و ترکیه، شکل گرفت را نمی‌توان از جنس یک توافق پایدار دانست. دلیل آن هم سوابق تحولاتی است که در سال‌های گذشته در سوریه رخ داده است.
غفاری خاطرنشان کرد: واقعیت امر این است که اصلی‌ترین پیش شرط موفقیت‌آمیز بودن چنین توافقاتی، پایبندی همه بازیگران خارجی به اصل استقلال و اصل حاکمیت سوریه است اما رجب طیب اردوغان، نشان داده در عمل به این موضوع پایبند نیست و بر اساس همان هدف تقابلی اولیه که با نظام سوریه و شخص بشار اسد داشته، کماکان در صدد تضعیف حاکمیت سوریه است. همین مسئله باعث می‌شود در عمل و عرصه میدانی شاهد باشیم نیروهای ترکیه عملاً خودشان به مولد بحران امنیت در سوریه، تبدیل بشوند.
این کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به حق قانونی حاکمیت سوریه اظهار کرد: نکته حائز اهمیت دیگر این است که اصل دفاع از حاکمیت سوریه به عنوان یک اصل حقوقی در اختیار حکومت این کشور است؛ یعنی حاکمیت یک کشور از جمله حاکمیت سوریه حق دارد که در راستای تضمین و تامین حاکمیت خود با تروریسم تکفیری مبارزه کند. ترک ها اصرار دارند که این حق از نظام سوریه سلب شود تا عده‌ای از گروه‌های تروریستی بتوانند آزادانه در بخش‌های از سوریه تمرکز داشته باشند این مسئله در عمل امکان‌پذیر نیست.
غفاری درباره ارتباط ترکیه و جبهه النصره بیان کرد: مسئله سوم که انکار ناشدنی بوده این است که گروه میان جبهه النصره و ارتش آزاد با خود حکومت ترکیه و شخص اردوغان یک رابطه کاملاً مستقیمی وجود دارد. در جریان بمباران اخیر مواضع نیروهای ترکیه‌ای در سوریه هم که شاهد کشته شدن ده‌ها تن از نیروهای ترکیه بودیم، مشخص بود که این دو با یکدیگر ادغام بودند و جنگنده‌ها، کاروانی را مورد هدف قرار دادند که در آن نیروهای ترکیه‌ای و جبهه النصره با یکدیگر قرار داشتند.
او خاطرنشان کرد: این نشان می‌دهد بین آنکارا و تروریست‌های تکفیری پیوستگی وجود دارد و تا زمانی که این پیوستگی وجود داشته باشد و ترکیه به حق حاکمیت سوریه در عمل احترام نگذارد و سیاست‌های کلان تقابلی‌اش را کنار نگذارد، عملاً نمی‌توان به این توافق‌ها خوشبین بود.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل درباره دیگر بازیگران اختلافات میان ترکیه و سوریه گفت: واقعیت امر این است که سال ۲۰۱۱ که بحران شروع شد در آن زمان خیلی از کشورهای منطقه بودند که در این مسئله نقش آفرینی کردند و ترکیه را تحریک کردند که در این صحنه حضور پیدا کند؛ کشورهایی چون عربستان امارات قطر و همه این کشورها در یک جبهه ایفای نقش می‌کردند.
او آمریکا را اصلی‌ترین بازیگر این بحران معرفی کرد و توضیح داد: در حال حاضر اصلی‌ترین بازیگری که ترکیه را به ورود بی‌پروا به سوریه تحریک می‌کند، ایالات متحده آمریکاست. ترامپ این مسئله را در سیاست‌های ظاهری خود انجام نمی‌دهد ولی در حوزه دیپلماسی پنهان و مذاکرات پنهانی که با ترکیه دارد سعی می کند که خروجی این مذاکرات به گونه‌ای باشد که محصولش استمرار بحران آفرینی ترکیه در امور امنیتی سوریه باشد.