چندسالی از پرویز پرستویی در سینما محروم بودیم و او بیشتر زمانش را در شبکه‌های اجتماعی به خصوص اینستاگرام صرف موضوعات مختلف اجتماعی می‌کرد و اتفاقا در این حوزه بسیار به‌روز و تاثیرگذار بود.
پرستویی بی‌تردید یکی از مهم‌ترین بازیگران سینمای بعد از انقلاب است. اگرچه در کارنامه‌ی هنری‌اش بازی در آثار ضعیف و متوسط هم دیده می‌شود اما او قطعا می‌تواند از تجربه‌های حرفه‌ای‌اش در عرصه بازیگری دفاع کند اگرچه جنس بازی او به هر سینماگری نمی‌آید و به رغم تنوع ژانری که در سوابقش موجود است حاضر نیست ایفاگر هر نقشی در هرفیلمی باشد با این حال هنوز می‌توان ادعا کرد پرستویی تمام نشده است.
حاج کاظم «آژانس شیشه‌ای» چه در سینما و چه در تلویزیون جایگاه آرتیستی خود را حفظ کرده و شاید یکی از دلایل اصلی عدم فعالیت پررنگش در سینما به همین مسئله برمی‌گردد باتمام این اوصاف قطعا سلیقه او درسینما هنوز طرفداران خودش را دارد.
این روزها فیلم سینمایی «مطرب» به کارگردانی مصطفی کیایی روی پرده سینماهاست و پرستویی در نقش یک خواننده بدشانس پیش از انقلاب که حالا قرار است با ترفندهای دخترش (با بازی الناز شاکردوست) به ترکیه برود و در دنیای موسیقی و خوانندگی عقده گشایی کند.
قبل از اینکه بخواهیم فیلم مطرب را در کارنامه مصطفی کیایی با دیگر ساخته‌هایش مقایسه کنیم و این فیلم را مورد نقد، بررسی وتحلیل قراردهیم باید به این نکته اشاره کنیم که قطعا سینمای ما در این موقعیت خاص مدل های دیگری را نیز تولید و روی پرده سینما فرستاده اما نکته‌ای که قرار است نقطه عطف این فیلم سینمایی باشد حضور پرویز پرستویی در کنار مسلط محسن کیایی، الناز شاکردوست و مهران احمدی است که قطعا کارگردان در چیدمان تیم جلوی دوربینش انتخاب های درستی داشته است.
فیلم اگر چه ذاتِ درام دارد اما با کارگردانی فکورانه، پر از فضای و موقعیت‌های مفرّح کلید می‌خورد و درحقیقت کارگردان با فلاش بک و فلاش فورواردهای ممتد و مستمر موقعیت های نوستالژیک را برای تماشاگر ایجاد می‌کند.
فیلم شروع نسبتا خوبی دارد اما در ادامه که داستان شکل محوری به خود می‌گیرد و قرار است داستان تماشاگر را با خود پیش ببرد شاهد اتفاق پررمقی نیستیم در حقیقت اتفاقات داستان چیزی پرتعلیق و پرکشش از آب درنیامده است تقریبا همه چیز قابل حدس است و در این حالت شخصیت ها هستند که رنگ و لعاب محوری تری به خود میگیرند و عملا آن ها هستند که قرار است تماشاگر را حفظ کنند.
شاید اگر این نقش را پرویز پرستویی 8 سال پیش بازی می‌کرد قطعا شرایط متفاوت بود چراکه او در نقش یک خواننده می‌توانست ریزه کاری های بیشتری را در بازی و حتی خوانندگی‌اش اجرا کند پرستویی وزنه اصلی فیلم «مطرب» است و در چند سکانس درخشان نشان می‌دهد که او هنوز تمام نشده و لایه هایی از جنس بازی اش، نوع نگاهش و حتی استایل معروف راه رفتنش دست نخورده باقی مانده است او در چند گریم متفاوت حتی در برخی از لحظات ایفاگر تیپ کاراکتری است که شاید پیش از این در کارنامه اش دیده نشده است.
بازیگر سریال «زیر تیغ» در فیلم «مطرب» یک نوع از بازیگری با ریتم و تِمپوی مناسب را به نمایش می‌گذارد طوری که باید اعتراف کرد بازی دیگر بازیگران فیلم تحت تاثیر بازی او قرار می‌گیرد پرویز پرستویی که این سال‌ها کمتر در سینما دیده می‌شود اگر کماکان تصمیم بگیرد کم کار باشد و به راحتی به پیشنهادهای سینمایی اش بله نگوید قطعا یک پرویز پرستویی از سینمای ایران گرفته است و این بی انصافی محض است هنوز در سینمای ایران نقش هایی هست که نوشته نشده اما در قد و قواره های این بازیگر است پس بهتر است به جای گوشه گیری و نبودن انگیزه نهفته در استعدادش را بیرون بکشد و آماده ی فصل جدیدی از بازیگری برای خودش باشد.
حتما محسن کیایی، الناز شاکردوست و دیگر بازیگران این فیلم در دیده شدن درستِ پرستویی حضوری موثر داشتند اما نمی‌توان به راحتی از کنار بازی همیشه خوب مهران احمدی گذشت. احمدی در هیبتی متفاوت باهمیشه ضمن بالابردن دّز طنز فیلم «مطرب» در بسیاری از لحظات فیلم را با جنس بازی‌اش از حال مونوتن در می‌آورد و وزنه ای برای «مطرب» کیایی به شمار می رود.