به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، متن یادداشت حجت الاسلام اکرمی، عضو جامعه روحانیت مبارز، به شرح زیر است:
1- پس از طلبه شدن و گوینده شدن در سال 45 شمسی، در آستانه ولادت امام علی (ع) در سال 40، به طور طبیعی، به مسجدی و حسینه‌ای و هیئتی رفتم و برای این ایام موسوم مراسمی داشتم و سخنرانی نمودم و شاد نمودم و شاد گشتم و از فضیلت آن حضرت گفتم: سال 98 شمسی استثنایی بود که اعلام شد اجتماع و جماعت و جمعه ممنوع و فقط از طریق فضای مجازی «اسعدالله ایامکم سعید» گفته شد و پیامک ارسال گشت. در برابر چشمانم حدیث «انزل القضا، ضاق الفضا» هم خودنما شد و عرصه را برابر خودم تنگ یافتم، چند روزی از محل کار، محل سخنرانی و جماعت و جمعه دور ماندم و برای پایان سال 98 در اندیشه عمیق ماندم.
2- در روز ولادت حضرت علی (ع)، تماسهای تلفنی و پیامکی داشتم و نکات ظریف و دقیق که هر یک پیام ویژه داشت. در برابر موضوع کرونا که حدود صد کشور را به خود مشغول نموده و برنامه‌های تجاری و سیاحتی و گردشی و اشتغالی، و علمی و صنعتی را دگرگون نموده است و در کنار خود هزاران قربانی داشته است، برخی از فداشدگان، عزیز، متین، دانشمند و امین و انقلابی بودند و نشد که تجلیل و تکریمی از آنان بشود، واژه غربت و مظلومیت برای آنان عنوان شد و بس.
3- در برابر این حوادث هراس آور و سوزنده، چه باید کرد، می‌توان فقط قصه خواند و غصه خورد و ابراز تأسف نمود، و یا چون برخی رویدادهای دیگر جامعه، بی تفاوت از کنار آنها گذشت و یا این داستان را در آزمایشگاه و آموزشگاه و آموزنده و سازنده، دانست. در این موضوع، درسهای علمی می‌توان گرفت و تجربه فراوان آموخت و ان‌شاءالله واکسن ضدکرونا ساخت و اختراعی به وجود آورد.
3- برخی کرونا را بیولوژیکی می‌دانند و گفتم کارشناسان باید بگویند که این موضوع ریشه علمی و سیاسی دارد یا خیر، آن گونه که در جنگ تحمیلی 8 ساله، شیمیایی نمودن برخی رزمندگان دفاع مقدس، تبعات آن مشاهده شد. در مورد بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی که ده‌ها سال از عمر آن می‌گذرد، تبعات تلخ آن را می‌یابیم.
4- در این حادثه تلخ، برخی انسان‌ها شریف و امین و پاک معرفی شدند و برخی پلید، سوداگر و لئیم شدند و از ماسک و دستکش و الکل و سیر و زنجبیل، خود را موجودی «پرواری» ساختند و تابلو «ذَرْهُمْ یَأْکُلُوا وَ یَتَمَتَّعُوا وَ یُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ» شدند. حادثه کرونا، خیر و دلسوز و فداکار و ایثارگر را به جهانیان نشان داد و در نقطه مقابل «و وَکَانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلَایُصْلِحُونَ» گروه فاسد و افسادگر را به دیگران بشناساند. برخی حیات خود را در مرگ دیگران می‌دانند و لاشخورند.
سیدرضا اکرمی 98/12/18