به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ حجت قاسم زاده اصل، کارگردان تلویزیون با انتشار پستی در صفحه شخصی اش با انتقاد از تعطیل نشدن پروژه های سینمایی نوشت: «در باره‌ی چرایی تعطیل نشدن پروژه‌های سینمایی»
اول:
یکی از پزهای حرفه‌ای سینمای ایران این بوده که فلانی؛ پدر، مادر، خواهر یا برادرش را از دست داده اما سر کارش حاضر شده و کارش را تعطیل نکرده!
هیچ زمانی هم کسی نگفته که این کار نشانه‌ی «وجدان‌کاری» و «شعور» آن فرد نیست که بیشتر دلیل محکمی برای اثبات «بی‌وجدانی» بقیه‌ی همکاران آن پروژه بوده که حاضر نشده‌اند به خاطر یک انسان داغدار یک روز کارشان را تعطیل کنند.
دوم:
بارها پیش آمده که مجبور شدیم نیمی از یک سکانس را هفته‌ی اول و ادامه‌اش را هفته‌ی آخر بگیریم، یک پلان یا یک سکانس را چندین هفته بعد از پایان فیلم‌برداری تکرار کنیم، (هارد سوخته، فایل گم شده یا دچار آسیب غیرقابل جبران شده)
تکرار کردیم و هیچ بنی‌بشری نتوانسته بفهمد که فاصله گرفتن دو پلان متوالی فیلم، بیشتر از یک‌ماه بوده... این یعنی حرفه‌ای بودن و کاربلدی کارگردان.
اگر همین مقدار هم بلد نیستند و پروژه‌ها را تعطیل نمی‌کنند بهتر است از این حرفه کناره‌گیری کنند. ادامه‌ی یک فیلم بعد از وقفه‌ای طولانی حتی، غیرممکن نیست و بارها در تاریخ سینما اتفاق افتاده است.
سوم:
اما واقعیت این است که تنها تصمیم‌گیر عدم تعطیلی پروژه‌ها، تهیه‌کننده‌ها هستند. تهیه‌کننده‌هایی که یا سرمایه‌ی سرمایه‌گذار دست‌شان است یا از دولت بودجه گرفته‌اند و در قبال‌ش باید پاسخگو باشند. آیا این تهیه‌کننده‌ها حاضر هستند اگر کسی از عوامل فیلم کرونا گرفت و فوت کرد تا آخر عمر هزینه‌های زندگی خانواده‌اش را به عهده بگیرند؟
چهارم:
هیچ فیلمی ارزش جان و زندگی یک نفر را ندارد، ما فیلم می‌سازیم که از زندگی بگوییم، تهیه‌کننده‌های محترم سینما (و تلویزیون) هر کدام از این آدم‌ها، فرزند کسی هستند و پدر و مادر کسانی و عزیز خانواده‌ای، این به نوعی اقدام به تهدید جانی افراد است، متوقف‌اش کنید.»