به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، در یادداشت اختصاصی «سید رضا اکرمی»، عضو جامعه روحانیت مبارز، که در اختیار خبرگزاری برنا قرار گرفته، آمده است:
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
«روز شهدا»
تقویم ما هفته‌هایی به نام هفته دفاع مقدس، هفته دولت و هفته وحدت دارد و دهه فجر انقلاب اسلامی و دهه وقف و روز درختکاری و از جمله روز شهدا و روز ارتش و روز پاسدار دارد. تنوع نامگذاری‌ها پیام رسان و جهت‌گذار است، و کوشش مناسب خود را می‌طلبد.
از جمله روزهای ارجمند و ارزشمند، «روز شهدا» می‌باشد که در پایان هر سال شمسی مورد احترام و اکرام قرار می‌گیرد و کوشش می‌شود از شهادت و شهیدان و خانواده آنان یادی شود و فرهنگ شهادت پاس داشته شود.
خداوند حکیم و بصیر دستور می‌دهد شهیدان را گرامی بداریم و آنان را پاسدار ارزش‌ها بدانیم.
شناخت واژه‌های چون «خدا، پیامبر، امام، معلم، استاد، پدر، مادر، شهید، وطن» در ادبیات قرآنی و اسلامی و اخلاقی و گفت‌وگوهای عرفی، موضوعی پسندیده و ارجمند است و عنوان بزرگ و بزرگواری دارند و در چهار دهه انقلاب اسلامی برای واژه «شهید و شهادت» کلمه "چشم و چراغ جامعه" را به کار می‌برند.
در سوره‌های بقره و آل عمران و سوره محمد (ص) آیاتی گویا و رسا داریم که چهره شهدا را به وضوح معرفی می‌نماید. آیه کریمه «وَلَا تَقُولُوا لِمَن یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ ۚ بَلْ أَحْیَاءٌ وَلَٰکِن لَّا تَشْعُرُونَ»(بقره/۱۵۴) به این معنی است که قربانیان دین و وطن و عزت و حیات انسانی را مرده مپندارید و بلکه بدانید اینان زندگان واقعی جامعه بشری‌اند. بدانیم آن فرد و جامعه‌ای زنده است که پاسدار علم و عقل و عرفان و عبادت و اخلاق باشد و برای این ارزش‌ها، عزیزترین گوهر وجود خود را سرمایه‌گذاری نماید. در روایت داریم: «اشرف الموت القتل فی سبیل الله اغزوا تورثوا ابنائکم مجدا». شریفترین مرگ، کشته شدن در راه خداست.
در آیه کریمه می فرماید: «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یرْزَقُونَ» (آل عمران/۱۶۹) قربانیان راه خدا را مردگان نپندارید و بدانید زنده‌اند و در پیشگاه خدایند.
همگان بدانیم برخی زنده‌ی افقی‌اند و در حقیقت مرده‌ی عمودی‌اند و کمترین اثر و خاصیت را دارند و برخی انسان‌ها مرده‌ی افقی‌اند ولی زندگان عمودی جامعه‌اند که فکر و فهم و فقه و اخلاق و فرهنگ آنان در ذهن و زبان و قلم و تابلو جامعه اثرگذار می‌باشد.
سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آن است که نامش به نکویی نبرند
در سوره محمد (ص) می‌خوانیم (والذین قتلوا فی سبیل الله فلن یضل اعمالهم سیهدیهم و یصلح بالهم)،
شهدای راه خدا هرگز فراموش شدگان نیستند و سرمایه تلاش و جان و ایثار و فداکاری آنان در تاریخ محو نمی‌شود. بلکه شهادت آنان بذری است که بارور می‌شود و قربانی نمودن، نهالی است که درختی تناور و پرثمر خواهد شد و غیرت و شرافت و فضیلت و جاودانگی را پدیدار می‌سازد.
قبر سرباز گمنام، کانون عهد و پیمان بستنِ تازه‌دامادهاست. سرباز گمنام، روح بیدار جامعه است و شهید، چشم و چراغ جامعه است. قرآن مجید واژه «أحیاء» را درباره شهیدان اعلام می‌دارد.
امسال واقعه شهادت سردار دلها، حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس را در صبحگاه جمعه‌ی یکی از روزهای دی ماه در فرودگاه بغداد شاهد بودیم و اثرات آن را در شهرهای عراق از جمله بغداد، کاظمین، کربلا و نجف و شهرهای ایران از جمله اهواز، مشهد، تهران، قم و کرمان هنگامی که پیکر «اربا اربا»ی او بر روی دستان خیل میلیونی مردم تشییع می‌شد دیدیم و تجلیل این بزرگان را به صورت میلیونی از عمق جان مشاهده کردیم. آیا این تجلیل، معجزه شهادت نبود و نشان و نشانه حیات و جاودانگی برای همگان نبود؟
روز شهدا، روز نقل سرگذشت انسان‌های دلباخته برای عزت و عظمت و شرافت است. افرادی که خود را آماده فداکاری نمودند. روز شهدا، روز داد و ستد با خداوند است. «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ» که جانی که هدیه‌ی آفریدگار است را به صاحب جان تقدیم می‌کند و در اندیشه رضایت اوست. این داد و ستد در چندین کتاب الهی از جمله تورات و انجیل و قرآن بیان شده و با شفافیت اعلام می‌دارد که این معامله، معامله‌ای پیروز است «ذلک الفوز العظیم». این شهیدان و پاکباختگان، خداجویند و خداپرست و ستایشگر آفریدگارند و اهل سیاحت در سنگر توحید و مبارزه با شرک و کفرند. همه وجودشان رکوع است و سجود و در اندیشه بکارگیری دستورات خداوند می‌باشند. خود را پاسدار حدود و مرزهای الهی می‌دانند.
به راستی آیا داد و ستدی به این شکوهمندی سراغ داریم و تجارتی سودمندتر می‌شناسیم؟
تابلوی شهیدان در سه کتاب عظیم‌القدر تورات و انجیل و قرآن آمده است.
سید رضا اکرمی