عید نوروز در بین مردم کرمان، از دیرباز جایگاه ویژهای داشته و همراه با آداب و رسوم خاصی برگزار میشده است. برای آن که نگاهی اجمالی به این آداب و رسوم خاص داشته باشیم به سراغ حسین شهابی از کارشناسان فرهنگ عامه که مدیر خانه ادبیات استان نیز میباشد، رفتم تا با وی در این خصوص گفتوگو کنم. در ادامه خواننده این گفتوگو باشید:
***از آداب و رسوم مخصوصِ عید نوروز در استان کرمان بگویید.
با مروری بر تاریخ و فرهنگ مردم استان کرمان در خواهیم یافت که در مناطق مختلف استان کرمان، سال نو را با آداب و رسوم خاصی آغاز می کنند. برخی از این آداب هنوز در بین مردم مرسوم هستند اما بخشی هم در طول زمان رنگ باخته اند.
از جمله آداب قبل از فرا رسیدن سال نو خانه تکانی در بین مردم کرمان است؛ در روزگار قدیم و حتی جدید قبل از عید مردم خانه تکانی می کردند و اگر اتاقها به علت دودزدگی در ایام زمستان سیاه شده بود، حتما آنها را مجددا کاهگل و یا سفیدکاری می کردند و معتقد بودند که اگر این کار را انجام ندهند تا پایان سال جدید همه چیز در زندگی برای آنها به شکل نامطلوبی رخ خواهد داد.
تهیه و آماده کردن لباس نو از دیگر موارد مرسوم شب عید بوده است به طوری که در گذشته اگر بزرگترها توانایی خرید لباس نو برای خودشان نداشتند حتما دست کم برای کودکان یک تکه لباس نو و یا حداقل کفش میخریدند.
در بخش خوراکی ها هر جای استان کرمان متناسب با نوع و کیفیت زندگی از خوراکیها و میوهها استفاده میشده است، سهن ریختن، پختن کماچ و سمنو از جمله آداب قدیمی و مراسم خاص مردم کرمان قبل از ایام عید بوده است. برای این کار گندم را دو تا سه روز در آب خیس میکردند و سپس آب را خالی کرده یک شب آن را در قابلمه سر بسته قرار میدادند تا جوانه بزند سپس جوانهها را داخل یک سبد یا کیسه قرار میدادند و هر روز آن را نمناک میکردند تا جوانهها کاملا در هم فرو روند، سپس جوانههای در هم تنیده شده را خشک و آرد می کردند و از آن نوعی کماچ به نام «کماچ سهن» و «سمنو» میپختند. یکی دیگر از رسوم مردم کرمان در نوروز پختن سمنو است. خیرات کردن شیرینی، غذا و میوه بر مزار مردگان در روز پنجشنبه آخر سال که به آن عید مردهها میگویند از دیگر آیینهای قدیمی نوروز در استان کرمان است که البته امسال به دلیل توصیههای بهداشتی و وجود ویروس کرونا، این مقوله کم رنگ اجرایی می شود.
***کدام بخش از این آداب را جذابتر میدانید؟
یکی از آداب نوروزی که به نظرم جذاب رسید چنین بود که در قدیم در برخی از نقاط استان کرمان مردم باور داشتند که هنگام تحویل سال تمام آبهای جاری برای یک لحظه میایستند و اصطلاحا به آن "خواب آب" میگفتند. در برخی دیگر از شهرستانها موقع تحویل سال اقدام به رشته بری و پختن آش با آن میکنند و باور دارند که با این کار سررشته زندگی تا آخر سال به دستشان خواهد بود و در گذشته کسانی که با سواد و یا در اصطلاح عامیانه «ملا» بودند هنگام تحویل سال قرآن میخواندند و بزرگتر های خانواده سکهای به عنوان برکت به بقیه بخصوص کودکان میدادند.
در بعضی از مناطق استان دعای مخصوص تحویل سال را با زعفران و گلاب و یا مشابه آن بر بدنه یک کاسه چینی ودارای نقش و نگار می نویسند سپس از آن شربت درست می کنند و برای سلامتی اعضای خانواده در طول سال همگی از آن مینوشند.
مردم شهرها و روستاهای مختلف استان کرمان از قدیم به هنگام تحویل سال سفره پهن می کردند و هر چه در منزل داشتند از کماچ، نان و سبزی گرفته تا آیینه و قرآن و شیرینی و آجیل و تخم مرغ رنگ شده بر سر سفره قرار میدادند و بر این باور بودند که به هنگام تحویل سال تخم مرغ رنگی روی آینه تکان می خورد.
در دید و بازدیدهای عید مردم این استان سعی می کنند ابتدا به دیدن خانوادههای عزادار و کسانی که به تازگی عزیزی را از دست دادهاند بروند تا تسلی خاطر آنهاشود .
اگر از زمان عزاداری این خانواده ها حداقل چهل روز در اموات کهنسال و یک سال در اموات جوان گذشته باشد اقدام به عوض کردن لباسهای مشکی افراد خانواده به وسیله لباسهای رنگی اهدایی خود میکنند.
در یک کلام آداب و رسوم نوروز در کرمان مثل رنگین کمان زیبایی است که شایسته است در هر یک از شهرها و روستاهای آن تحقیق جامعی بخصوص از افراد باتجربه قدیمی در مناطق و طوایف مختلف در این زمینه صورت گیرد .
***صحبت پایانی...
با توجه به وضعیت خاص نوروز سال ۹۹ پیش بینی میشود که مردم استان کرمان برای حفظ جان خود و اطرافیان به دلیل شیوع بیماری کرونا بیشتر این آداب و رسوم برای نخستین بار اجرا نشود .
با آرزوی اینکه در نوروز سال ۱۴۰۰ شاهد برگزاری پر جنب و جوش آداب و رسوم نوروز در استان کرمان و سایر استانها باشیم.