سال ۹۸ با همه سردی، گرمی، بالا و پایین به پایان رسید، سالی که نه برای ایران بلکه برای جهان سال سختی بود؛ سالی که سیل، زلزله، شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی، اتفاقات آبان، سقوط هواپیما، درگذشت سیامند رحمان و کرونا و چندین و چند اتفاق تلخ برای ایران عزیز به همراه داشت و برای دیگر کشورها هم تلخی‌ها به نوع و شکلی دیگر وجود داشت. سوریه همچنان درگیر جنگ با داعش بود، عراق و لبنان اعتراضاتی را تجربه کردند که بسیاری کشته شدند و در نهایت دولت‌ها کنار رفتند، جنایت‌های آل سعود هم در یمن ادامه دارد، مسلمانان هند سال را با تلخی به پایان رساندند و افغانستان همچنان محل درگیری طالبان، داعش و ارتش است و هزاران اتفاق تلخ دیگر در سراسر جهان رخ داد و در نهایت این سال با کرونا برای جهان به پایان رسید؛ کرونایی که مرز، نژاد، قدرت، دین و مذهب نمی‌شناسد و همه را درگیر می‌کند.
اما همه این تلخی‌ها حداقل در کشور عزیزمان ایران مانند همیشه زیبایی‌هایی به همراه داشت تا در اوج نگرانی و سختی به همه امید و آرامش بدهد. در همان ابتدای سال همزمان با سیل مخرب شاهد سیل همدلی ملت ایران بودیم و در پایان سال هم که کرونا تلخی، استرس و نگرانی به وجود آورد باز هم مردم همدلانه به میدان آمدند و هرکسی در حد توان تلاش کرد به مردم امید و آرامش بدهد و این دو اتفاق نمونه‌ای از خروارها همدلی بود تا کشور با وجود همه سختی‌ها و در سایه تحریم‌های ظالمانه بتواند به سلامتی از بحران عبور کند و اتفاقا هرکجا این همدلی پررنگ‌تر بود مسایل هم راحت‌تر حل شد و این باید چراغ راه کشور در سال ۹۹ باشد اما برخی دوست ندارند این اتفاق نه در ایران و نه در هیچ کجای جهان بیافتد و من و شما، «ما» بشویم.
بسیاری از اتفاقات سال ۹۸ برای ایران و جهان طبیعی بود اما در بسیاری دیگر ردپای مثلث شیطانی آمریکا، اسراییل و عربستان و امارات دیده می‌شود؛ این کشورها هرکجا توانستند هزینه کردند تا نگذارند ملت‌ها همدل شوند، آنها مخصوصا آمریکا نمی‌خواهند جهان جای بهتری باشد چون آرامش و دوستی در جهان منجر به تعطیلی کارخانه‌های اسلحه‌سازی‌شان می‌شود.
اگر سوریه، یمن، افغانستان، عراق و دیگر کشورها رنگ آرامش ببینند موجودیت آمریکا به خطر می‌افتد برای همین نه خود اجازه می‌دهد که همه ملت‌ها به جای من و تو تبدیل به «ما» بشویم نه مزدورانش اما درس‌های سال ۹۸ به ما می‌گوید اگر آرامش برای خودمان، کشور عزیزمان و آیندگان می‌خواهیم باید ما بشویم هرچند برخی نخواهند.
بیشترین هزینه آمریکا، اسراییل و عربستان و امارات برای ایجاد شکاف و تفرقه علیه ایران بود. آنها هرکجا اتفاقی افتاد چه با تحریم و تهدید و چه با شبکه‌های ماهواره‌ای که به زبان فارسی راه انداخته‌اند سعی کردند فضای همدلی را به دشمنی تبدیل کنند تا بتوانند به راحتی ایران را به زانو در بیاورند پس باید هوشیارتر سال ۹۹ را سپری کنیم و با همدلی بتوانیم قرن را با زیبایی به پایان ببریم.
یکی از راه‌های همدلی و عبور از مشکلات همین اسمی است که رهبری انقلاب برای سال ۹۹ انتخاب کردند؛ اگر امسال همه در کنار تولیدات ایرانی باشیم و کمک کنیم شاهد «جهش تولید» باشیم بسیاری از مشکلات کشور رفع می‌شود و این می‌تواند ستونی محکم برای سال ۱۴۰۰ بسازد. اگر در کنار تولیدکنندگان باشیم چرخ اقتصاد کشور حرکت می‌کند و اشتغال رونق می‌گیرد و از همه مهم‌تر وابستگی به نفت و دیگر کشورها کم‌تر می‌شود و آن وقت تحریم‌های ظالمانه هم دیگر نمی‌تواند برای مردم عزیزمان مشکل ایجاد کند.
پس بیایید با اینکه بسیاری نمی‌خواهند اما «ما» بشویم.