به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ فوتبال پرطرفدارترین ورزش جهان است که در کشور ما نیز طرفدارهای بسیار زیادی دارد و افراد زیادی به فعالیت در این رشته علاقمند هستند، به گونه‌ای که جامعه فوتبالیست‌ها بسیار بزرگ و گسترده‌تر از رشته‌های ورزشی دیگر است. همین موضوع فوتبال را به پرطرفدارترین ورزش ایران تبدیل کرده است. وقتی اسم فوتبال می‌آید، همه ما ایرانی‌ها پس از تیم ملی، قطعا نام تیم سرخابی‌ها یعنی استقلال و پرسپولیس را به یاد می‌آوریم.
استقلال و پرسپولیس معروف‌ترین، قدیمی‌ترین و موفق‌ترین تیم‌هایی فوتبال ایران هستند که علاوه بر این بزرگ‌ترین جامعه هواداران را بین تیم‌های آسیایی دارند و افتخارآفرینی‌های بسیاری در این سطح داشته‌اند.
قرمز یا آبی، مجادله و رقابتی است که شاید بحث آن در هر جمع خانوادگی و دوستانه مطرح باشد و تفاوتی ندارد از کدام شهر این کشور باشند، همه یا قرمزاند یا آبی. دربی پایتخت و دیدار سرخابی‌ها تنها رویداد پس از بازی‌های جام جهانی است که مردم به بهانه آن دور هم جمع می‌شوند و تیم خود را تشویق می‌کنند و در تمام این سال‌ها کم‌تر دیده شده است که این بازی در ورزشگاهی خالی برگزار شود و هواداران این دو تیم همیشه با جان و دل در عرصه حضور داشتند و افتخار سرخابی‌ها شدند.
مجید ابهری، آسیب شناس و متخصص علوم رفتاری، طی گفتگو با خبرنگار برنا در این رابطه اظهار داشت: نمادها و رنگها هر یک دارای زبان، فرهنگ و ویژگی‌های خاص خود هستند که با انتخاب آن‌ها می‌توان آن ویژگی‌ها را تصاحب نمود و یا با تمرین آن‌ها بخشی از فرهنگ جامعه را تمدید و رشد بخشید. مثلا در زمینه‌های ورزشی رنگها هر یک سخنی دارند و نماینده یک ورزشکار یا ورزشگاه یا تیم هستند، از دیرباز هم چنین بوده است یعنی رنگ قرمز نماینده تیم پرسپولیس و رنگ آبی نماینده تیم استقلال بوده است و در کشورهای خارج نیز همین طور است. بنابراین هر رنگ برای تیمی نشانگر مشخصات آن تیم محسوب می‌شود، البته از نظر روانشناسی رنگها رنگ قرمز چون رنگ گرمی بوده و ایجاد هیجان می‌نماید برای جوانان مناسب می‌باشد. رنگ آبی به علت آرام بخشی و آرامش روانی رنگی است که می‌تواند جامعه و طرفداران آن را به سمت آرامش و امنیت روانی سوق دهد.
وی ادامه داد: متأسفانه بدون بیان ویژگی‌های رنگها باشگاه‌های مربوطه آن‌ها را انتخاب می‌کنند و به عنوان سمبل و نماینده آن باشگاه ارائه می‌دهند. در بسیاری از اوقات رنگها هستند که با یکدیگر و طرفداران حرف می‌زنند نه از فلسفه و اهمیت و برنامه‌های یک باشگاه. از دیرباز تا کنون باشگاه پرسپولیس با نام‌های مختلف و باشگاه استقلال نیز به همین ترتیب وجود داشتند که در طی زمان‌های مختلف عناوین متفاوتی را انتخاب نمودند از تاج تا آزادی و امثال آن نام‌هایی بوده که برای این دو رنگ انتخاب شده است. که بنا بر مقتضیات سیاسی هر کدام را در زمان خاصی انتخاب نموده‌اند.
ابهری عنوان کرد: رنگ قرمز به جهت هیجان رفتاری و ایجاد گرمای فکری و جسمی رنگ موفق و موفقیت‌آمیزی است چراکه می‌تواند جوانان را تحریک کرده و به سمت موفقیت هدایت کند. رنگ آبی رنگی است که آرامش را به جامعه هدیه می‌کند شاید مدیران یا برخی از طرفداران این باشگاه‌ها فلسفه این رنگها را ندانند. باید باشگاه‌های مربوطه برای طرفداران توضیح دهند علت انتخاب این رنگها و فلسفه آن‌ها چیست. گاهی رنگ قرمز باعث هیجان، خشم و پرخاشگری و تخلیه انرژی می‌گردد بنابراین باید توجه داشت که رنگها زبان فکر انسان‌ها هستند. آسمان آبی انسان را به آرامش می‌کشد، بنابراین نماد انتخاب رنگ برای یک باشگاه شاید باتوجه به فلسفه آن بوده یا بدون توجه به فلسفه رنگ به طوری که گفته شد انتخاب شوند. اما باید مدیران فرهنگی و تبلیغات باشگاه‌ها اصالت فکری و فرهنگی رنگها را برای طرفداران بیان کنند.
آسیب شناس و متخصص علوم رفتاری تصریح کرد: بعضی افراد صرفا برای عقب نماندن از غافله رقابت یا برای چشم و هم چشمی است که رنگی را انتخاب می‌کنند و هیچ مفهومی نمی‌تواند داشته باشد. برخی جوانان و نوجوانان گاهی برای تخلیه انرژی خود یک رنگ را نماد حرکت و تصورات خود قرار می‌دهند که جامعه برای تخلیه انرژی آن‌ها این رنگها را باید به شکل و نوعی انتخاب کند که جوانان را به سمت سلامت، آرامش، صلح، دوستی و برابری هدایت نماید. بنابراین شاید انتخاب رنگها اصولا بی‌غرض و بی‌هدف بوده و بعدها برای آن فلسفه‌ای انتخاب شده است. در هر حال رنگ نمی‌تواند بیانگر شخصیت، توانایی و اهداف یک باشگاه یا یک تیم باشد.
اما برخلاف این اظهارات گاهی نه رنگ و نه نماد نمی‌تواند ملاکی برای انتخاب تیم‌ها باشد، بلکه شخصیت و منش اعضای آن باشگاه نیز می‌تواند ملاکی برای انتخاب یک رنگ یا یک تیم باشد. این اتفاق ممکن است به طور آگانه در افراد بزرگسال و به صورت ناآگاهانه در نوجوانان و کودکان صورت بگیرد.
تقی ابوطالبی احمدی، عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان و دکتری تخصصی روانشناسی تربیتی طی گفتگو با خبرنگار برنا در خصوص روانشانسی رنگها و تاثیر آن برای انتخاب تیم بیان کرد: از نظر من بحث روانشناسی رنگها مصداق چندانی در این مسئله ندارد. در روانشناسی رنگها نظر به این است که انسان‌ها با توجه به مزاج‌های اصلی که در طب سنتی مطرح است، نگاه کلی که در واقع انسان‌ها نسبت به جهان پیرامون دارند در بحث شخصیتی و فرهنگی باعث توجه به یک رنگ می‌شود. موضوع روانشناسی شخصیت و رنگها در ارتباط با افراد است که در سنن، آداب، اندیشه، تفکر و الگوهای فرهنگی وابسته به جامعه انسانی در دوران گذشته تا کنون زندگی بشر مطرح بوده است.
وی افزود: بحث روانشناسی رنگها درباره فوتبال و این موارد به نظرم کاربردی ندارد. در بحث قرمز یا آبی که کودک، نوجوان، بزرگسال یا میانسال مطرح می‌کنند، به اعتقاد من منش و شخصیت بازیکنان و اعضای تیم باعث انتخاب می‌شود است. من احساس می‌کنم کودک و نوجوان با نگاه کلی که به بحث قرمز و آبی دارد، نسبت به شخصیت بازیکنان، جلوه‌های رفتاری آن‌ها، اخلاق حرفه‌ای، نوع تعاملاتشان در بازی، منششان در جامعه انسانی و تعاملات اجتماعی تیم مورد علاقه خود را انتخاب می‌کنند.
سخن آخر
تفاوتی ندارد، آبی یا قرمز هر دو این دو باشگاه تیم‌هایی را دارند که اعضا آن با جان و دل برای رسیدن به موفقیت تلاش می‌کنند و هوادران زیادی در سراسر کشور دارند. اما معنا یا مفهوم رنگ و حتی رفتار و منش بازیکنان و اعضا تیم‌ها باید به گونه‌ای باشد که جامعه را به سمت رشد و سلامت بکشاند و همچنین خشونت را از جوانان کشور دور کند.