به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، حسین جمالی کارگردان تئاتر در یادداشتی نوشت:
زمین خانه انسان است. در خانه و دوران زندگی ما، زمانها و مکان‌های کمی وجود دارد که انسانها سکوت کنند و یا اکثریتی به اقلیتی گوش فرا دهند.
تئاتر نام مکانی برای نمایش است. نمایش برای نشان دادن دریافت‌های با ارزش و ایجاد ارتباط عمیق‌تر صورت می پذیرد. نمایش حرکت سیال اندیشه در جریان اتحاد اذهان است. در طول هزاره‌ها هنر نمایش از طریق دریافت‌های تازه از دوره و جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، باورهای اشتراکی تازه را پدید می آورد تا آنچه را که انسان "جامعه" قلمداد می‌کند جای زیباتری برای زندگی باشد.
در نمایش آموخته‌ایم صحنه‌هایی که خرد و اندیشه ما برای تحلیل به کار می‌افتد، صحنه‌های سکوت و آرامش پس از گفتارهای پرطمطراق و حرکات و هیاهوست.
اگر تاریخ و دوره ما یک نمایش تلقی شود، نمایش هر کس با تولد خودش آغاز می‌شود. ما امروز در آستانه گشایش صحنه‌ی خردمندانه سکوت هستیم. این صحنه‌ی سکوت به معنای تعطیل شدن و نبودن تصور نمی‌شود. این واقعه همچون حقیقتی در شکل سکوت میانه‌ی یک سمفونی است. هنر نمایش همواره در حال تازه شدن است و از تکرار خود پرهیز می‌کند. از خود می‌پرسم: صحنه‌ی بعدی من با چه موضوعی رقم خواهد خورد؟