به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا؛ سمیه یزدانی، بانو رکابزن تیم ملی دوچرخه‌سواری استقامت و نیمه استقامت ایران، اولین بانویی است که موفق به کسب مدال برنز رقابت‌های قهرمانی آسیا شد و در این رشته تاریخ‌سازی کرد. او پس از کسب این مدال در با عملکرد درخشانی که در تورنمنت‌های بین‌المللی از خود نشان داد، در سال 2020 به عنوان لژیونر با یک تیم اسپانیایی قرارداد بست و به صورت رسمی وارد این تیم شد. گفتگوی نوروزی را با این بانوی رکابزن انجام دادیم که در زیر می خوانید.
سال 98 برای شما چطور گذشت؟
سال 98 یکی از بهترین سال‌های ورزشی در کل یکی از بهترین‌های زندگی من حساب می‌شود.
شیرین‌ترین و تلخ‌ترین خاطره شما از سال 98 چیست؟
سال 98 را خیلی دوست داشتم، چون بهترین اتفاقات برای من در این سال افتاد و شیرین‌ترین آن کسب مدال قهرمانی آسیا بود، این اولین مدال در طول دوچرخه‌سواری جاده بانوان محسوب می‌شود. تلخ‌ترین اتفاق سال هم لغو رقابت‌های قهرمان جهان انگلیس بود که از این بابت خیلی ناراحت شدم. پس از لغو اعزام به تور چین، شرایط کسب سهمیه المپیک برای من به وجود نیامد تا برای کسب سهمیه تلاش کنم. خاطره تلخ دیگر که مربوط به کل جامعه می‌شود، این بود که اشتباها هواپیمایی اوکراین را زدند و تعدادی از مردم در تشییع جنازه سردار شهید سلیمانی جانشان را از دست دادند.
از چه سالی و چطور وارد رشته دوچرخه‌سواری شدید؟
از سال 90 دوچرخه سواری حرفهای را شروع کردم و تا الان یعنی 8 سال ادامه پیدا کرده است. پسر خاله من دوچرخه سوار بود و در رشته دانهیل فعالیت می‌کرد. دوستان دوچرخه سوار زیادی داشت و من هم از دوران کودکی بی‌نهایت عاشق دوچرخه سواری بودم، تا این که بالاخره وارد این رشته شدم و به صورت حرفهای شروع به فعالیت کردم. اما به طور تفریحی از بچگی دوچرخه سواری می‌کردم.
آیا قصد دارید پس از دوران قهرمانی در عرصه مربیگری فعالیت کنید؟
بعد از دوران قهرمانی به مربیگری علاقه زیادی ندارم و فکر نمی‌کنم وارد این عرصه شوم. شاید در مربیگری در رشته بدنسازی فعالیت کنم چون بدنسازی را خیلی دوست دارم.
چه چیزی در این رشته شما را جذب کرده است؟
علاقه شدیدی به دوچرخه سواری دارم با این که رشته سخت و سنگینی است و تمرینات پرفشار، طولانی و سختی دارد، اما خودم هم نمی‌دانم چرا باوجود این همه سختی به دوچرخه سواری علاقه دارم.
درآمدی از این رشته دارید؟
خوشبختانه توانستم برای سال 2020 با یک تیم اسپانیایی قرارداد ببندم و از این طریق درآمد داشته باشم.
اگر ورزشکار نمی‌شدید در چه عرصه‌ای فعالیت می‌کردید؟
اگر دوچرخه‌سوار نمی‌شدم، مطمئنا بدنسازی را انتخاب می‌کردم، چون علاقه شدیدی به بدنسازی و فیتنس دارم. اگر کلا ورزشکار نمی‌شدم، تحصیلاتم را تا حد عالی ادامه می‌دادم و همه وقتم را روی تحصیل می‌گذاشتم.
وقتی اولین مدال دوچرخه‌سواری بانوان را کسب کردید، چه احساسی داشتید؟
بعد از این که مدال برنز قهرمانی آسیا جاده را کسب کردم، بی‌نهایت خوشحال بودم و وقتی پرچم کشورم را دیدم که برافراشته می‌کنند، حس غرور به من دست می‌داد.
چطور با تیم اسپانیایی خود قرارداد بستید؟
پس از مسابقات قهرمانی آسیا در یک تور بین‌المللی چین در قالب یک باشگاه بحرینی شرکت کردم که مدیر آن تیم اسپانیایی بود. تعداد تیم‌ها در مسابقه خیلی زیاد بود و از بین 25 تیمی که حضور داشتند، شماره ماشین تیم ما به قرعه شماره یک شد و ماشین در کل مسیر یعنی 170 کیلومتر پشت سر من بود. مدیر این تیم در کل مسیر مسابقه عملکرد من را دید. پس از پایان رقابت‌ها به من گفت که سطح خیلی بالایی دارم. چند ماه بعد تیم ما و تیم بحرین می‌توانستند با اسپانیا یکی شوند، آن مدیر اسپانیایی شرط گذاشت که اگر می‌خواهید یک تیم شوید باید یزدانی جزو تیم باشد. پس از آن این تیم با من قرارداد بست، شرایط را پذیرفتم و وارد این تیم شدم.
مردم چه دیدگاهی نسبت به رشته شما دارند؟
نمی‌دانم مردم چه دیدگاهی به رشته ما دارند، اما تا وارد رشته دوچرخه سواری نشوند نمی‌توانند درک کنند چقدر این رشته سخت است.
اگر روزی مدال المپیک کسب کنید، آن را به چه کسی تقدیم خواهید کرد؟
اگر مدال المپیک داشته باشم، آن را به پدر و مادرم تقدیم می‌کنم چون آن‌ها تمام زندگی‌شان را برای پیشرفت من گذاشتند.
قصد دارید این اولین را باز هم تکرار کنید؟
برای من فرقی ندارد اولین چه کسی باشد، من دوست دارم همه با هم پیشرفت کنیم و مدال بگیریم. برای من فرقی ندارد اولین یا آخرین باشم، مهم این است همه با هم به موفقیت برسیم و هر کسی به نوبه خود به موفقیت دست پیدا کند.
الگو شما در زندگی چه کسی است؟
الگوی من در زندگی پدر و مادرم هستند.
هدف شما در عرصه ورزش قهرمانی چیست؟
به اهتزاز درآوردن پرچم کشور برای من خیلی لذت بخش است و دوست دارم همیشه در حد توانم پرچم کشورم را به اهتزاز دربیاورم تا یکی از بهترین‌های دوچرخه سواری در دنیا باشم. به همین دلیل هدف من در این عرصه به اهتزاز درآوردن پرچم کشورم است.
چه آرزویی در سال 99 دارید؟
امیدوارم سال 99 سالی خوب عالی و پر از سلامتی برای همه باشد. در این سال فقط آرزوی سلامتی و عاقبت بخیر شدن برای همه مردم دارم.