جواد مزدآبادی کارگردان تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: دلیل موفقیت سریال «پایتخت» در فصل‌های متعدد کاملاً مشخص است؛ این سریال نمونه موفقی است در سال‌های اخیر تلویزیون که می‌توان آن را به عنوان سریالی که سنگ بنایش از ابتدای کار به درستی گذاشته شد، مثال زد.
مزدآبادی خاطرنشان کرد: «پایتخت» قصه‌های بسیار خوب و جذابی دارد و عوامل آن نیز پس از سال‌ها همکاری به یک هماهنگی خوب رسیده‌اند که در بازی بازیگران مقابل دوربین این هماهنگی دیده می‌شود. سریال «پایتخت» سال 90 که پخش خود را آغاز کرد ایده‌های خلاقانه بسیاری داشت و این خلاقیت است که امروز می‌بینیم همچنان می‌تواند نظر مخاطبان را به خود جلب کند.
او افزود: سریال «پایتخت» مسائل روز جامعه را به خوبی به زبان طنز مطرح می‌کند و صمیمیت و قابل لمس بودن دغدغه کاراکترها یکی از عوامل مهم در برقرار ارتباط سریال با مخاطبان است اما باید این نکته مهم را نیز در نظر بگیریم که فکر می‌کنم اصلی‌ترین دلیل در موفقیت «پایتخت» باشد. این سریال در پخش فصل‌های مختلفش یک تداوم داشته و معمولاً مخاطبان تلویزیون به این مسأله که هر دو سال یک فصل از «پایتخت» پخش شود عادت کرده‌اند. علاوه بر پخش فصل‌های جدید باید این را هم در نظر داشته باشیم که «پایتخت» در طول سال نیز بارها از شبکه‌های مختلف بازپخش می‌شود.
کارگردان مجموعه تلویزیونی «دنگ و فنگ روزگار» در ادامه اظهار داشت: معمولاً وقتی یک سریال در فصل‌های متعدد ساخته می‌شود، فصل‌های بعدی دچار اشکالات فراوان شده که دیگر مخاطب نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کند اما «پایتخت» در این مورد یک استثنا است که فصل‌های بعدی‌اش حتی بهتر از فصل اول بودند و مردم با هر بار پخش شدن این سریال خندیدند و بازیگرانش را بیشتر باور کردند.
این کارگردان در ادامه گفت: با وجود موفقیت «پایتخت» در فصل‌های متعدد فصل ششم اثری ضعیف‌تر از دیگر «پایتخت»ها بود و به نظرم «پایتخت 6» دیگر به قوت 5 فصل قبلی نیست. جای خالی خشایار الوند در این سریال به شدت احساس می‌شود و ضعف قصه یکی از موارد مهمی است که در «پایتخت 6» دیده می‌شود. سکانس‌های طولانی بسیاری در این سریال دیده می‌شوند که بعضاً آزاردهنده و خسته‌کننده می‌شوند و ممکن است مخاطب را از دیدن ادامه سریال منصرف کنند.
مزدآبادی در پایان گفت: با تمام این مسائل همچنان سریال «پایتخت» یک اثر دوست داشتنی و جذاب است که می‌تواند مردم را برای دقایقی پای تلویزیون بنشاند. اگر پراکندگی موضوع در سریال وجود نداشت و کمی انسجام در قصه دیده می‌شد می‌توانستیم این فصل از «پایتخت» را نیز اثری همانند دیگر فصل‌ها دانست. فصل ششم با وجود ضعف‌هایی که دارد به واسطه موفقیت این سریال در فصل‌های قبل و کاراکترهایی که مخاطبان با آن‌ها ارتباط برقرار کرده‌اند و برخی موقعیت‌های جذابش همچنان یکی از جذاب‌ترین آثار تلویزیون به حساب می‌آید.