به گزارش خبرگزاری برنا، این روزنامه آمریکایی در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی به قلم مکس بوت نوشت: تاکنون، تمایلی به برچسب زدن دونالد ترامپ به عنوان بدترین رئیس جمهور در تاریخ آمریکا نداشته ام. من به عنوان یک مورخ، می‌دانم چقدر مهم است که اجازه دهیم گذر زمان این مسئله را روشن کند. برخی از روسای جمهور آمریکا (مانند هری اس. ترومن) برای افراد معاصر خود بسیار ناخوشایند به نظر می‌رسیدند یا (مانند آیزنهاور، جورج دبلیو بوش) غیرقابل تحمل بودند، اما اکنون با نگاهی به گذشته خیلی بهتر به نظر می‌رسند و برخی دیگر مانند توماس جفرسون و وودرو ویلسون مانند گذشته خوب به نظر نمی‌رسند؛ بنابراین من نوشته ام که ترامپ بدترین رئیس جمهور در زمان معاصر – نه در همه دوران‌ها - است. ممکن است جیمز بوکانان، اندرو جانسون، فرانکلین پیرس، وارن هاردینگ و برخی دیگر سخت‌تر مورد قضاوت قرار بگیرند. اما در یک ماه گذشته و با سوء مدیریت فاجعه بار ترامپ در بحران ویروس کرونا، وی خود را به بدترین رئیس جمهور در تاریخ آمریکا تبدیل کرده است.
یکی از اصلی‌ترین رقبای وی بوکانان است که آمریکا را به یک جنگ داخلی سوق داد – مرگبارترین درگیری در تاریخ آمریکا. بوکانان ممکن است هنوز بزرگترین بازنده باشد. اما جنگ داخلی به طور ناگهانی اتفاق می‌افتد، در حالی که چنین فاجعه گسترده‌ای که ما اکنون با آن مواجه هستیم، اجتناب پذیر بود.
اوضاع بسیار وخیم است. نشریه آتلانتیک نوشت: "در طی رکود بزرگ در سال ۲۰۰۸-۲۰۰۷، تقریبا ۹ میلیون نفر شغل خود را از دست دادند". در حالی که در طی رکود حاصل از این بیماری همه گیر فقط ظرف مدت دو هفته ۱۰ میلیون نفر بیکار شده اند. روزنامه نیویورک تایمز تخمین می‌زند میزان بیکاری اکنون حدود ۱۳ درصد است، که بالاترین میزان از زمان رکود بزرگ است که ۸۰ سال پیش به پایان رسید.
موضوع بدتر فاجعه انسانی است. ما بیش از هر کشور دیگری موارد تایید شده ابتلا به ویروس کرونا را داریم. ترامپ در ۲۶ فوریه (۷ اسفند) ادعا کرد میزان شیوع این ویروس به زودی به صفر خواهد رسید. اما اکنون می‌گوید اگر تعداد مرگ و میر ۱۰۰ هزار تا ۲۰۰ هزار نفر باشد – بالاتر از تلفات آمریکا در همه جنگ هایش از سال ۱۹۴۵ تا کنون – ثابت خواهد شد که وی کار خود را بسیار خوب انجام داده است.
خیر این گونه نیست، بلکه نشانه این خواهد بود که وی یک شکست خورده تیره بخت است، زیرا ویروس کرونا قابل پیش بینی‌ترین فاجعه در تاریخ آمریکا است. کارشناسان در رسانه‌ها و دموکرات‌های برجسته از جمله جو بایدن، نامزد احتمالی ریاست جمهوری، زنگ خطر را در ماه ژانویه به صدا درآورده بودند.
مقامات دولتی به طور مستقیم همین هشدار‌ها را به ترامپ داده بودند. گروهی از خبرنگاران واشنگتن پست روز شنبه نوشتند: "دولت ترامپ اولین بار به طور رسمی درباره شیوع ویروس کرونا در چین در سوم ژانویه (۱۳ دیماه) مطلع شد. ظرف مدت چند روز، دستگاه‌های جاسوسی آمریکا جدی بودن این تهدید را با گنجاندن آن در گزارش روزانه به رئیس جمهور متذکر شدند. اما ترامپ توجهی نکرد.
الکس آیزار، وزیر بهداشت و خدمات انسانی آمریکا اولین بار در ۱۸ ژانویه (۲۸ دیماه) به ترامپ درباره ویروس کرونا اطلاع رسانی کرد. آیزار به همکارانش گفت رئیس جمهور معتقد است که وی فردی است که هراس بی مورد ایجاد می‌کند. در ۲۲ ژانویه (۲ بهمن) زمانی که برای اولین بار به صورت علنی از ترامپ درباره ویروس کرونا سوال شد، وی گفت همه چیز تحت کنترل است.
در روز‌ها و هفته‌ها پس از هشدار آیزار به وی درباره این ویروس، ترامپ در هشت گردهمایی انتخاباتی شرکت کرد و شش بار گلف بازی کرد گویی هیچ توجهی به جهان ندارد.
واشنگتن پست نوشت، عدم توجه ترامپ به این مسئله موجب سردرگمی شدیدی در میان مردم شد و با پیام‌های اضطراری کارشناسان بهداشت عمومی مغایرت داشت. همچنین موجب شد تست‌های کافی در دسترس قرار نگیرد و تجهیزات لازم و دستگاه‌های تنفس مصنوعی نیز ذخیره نشود.
کشور‌های دیگر مانند تایوان، سنگاپور، کانادا، کره جنوبی، گرجستان و آلمان بسیار بهتر عمل کردند و از این ویروس لطمه کمتری دیدند. کره جنوبی و آمریکا در یک روز اولین موارد آلودگی به این ویروس را کشف کردند. اکنون در کره جنوبی ۱۸۳ نفر جان باخته اند – یا ۴ مرگ در هر یک میلیون نفر. اما در آمریکا شش برابر بدتر است (۲۵ مرگ در هر یک میلیون نفر) – که این آمار به سرعت در حال افزایش است.
اقدام ترامپ در روز جمعه در برکناری بازرس کل دستگاه‌های اطلاعاتی آمریکا که تلاش وی را برای اخاذی از اوکراین افشا کرده بود نشان می‌دهد که وی نادانی و بی لیاقتی جورج بوش یا کارتر را با فساد ریچارد نیکسون با هم دارد.
ترامپ از لحاظ شخصیتی به شدت تلاش می‌کند دیگران را – چین، رسانه ها، فرمانداران، باراک اوباما، دموکرات‌های مسئول استیضاح، همه را به جز همبازی‌های گلفش – برای اشتباهات خود سرزنش کند. این عبارت ورد زبانش است که "من به هیچ وجه مسئولیت قبول نمی‌کنم. "، اما بالاخره مشخص می‌شود که آیا رای دهندگان بهانه‌های وی را می‌پذیرند یا خیر. هر اتفاقی هم که در ماه نوامبر [زمان انتخابات] بیافتد، ترامپ نمی‌تواند از قضاوت بی رحمانه تاریخ فرار کند.