«محسن روحی صفت»، معاون پیشین دفتر مطالعات سیاسی وزارت امور خارجه و کارشناس مسائل بین‌الملل، در رابطه با میزان اثرگذاری فشار افکار عمومی جهان بر تغییر رویه سیاست خارجی آمریکا در برخورد با ایران به خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا گفت: اگر بخواهند وضعیت عوض شود باید اراده‌ای در نهادهای حاکمیت آمریکا برای تغییر وضع موجود ایجاد شود و به دنبال این اراده هم، نهاد قانون‌گذاری این کشور که کنگره است و هم نهاد اجرایی که ترامپ است، در این مورد به اجماع برسند.
این تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل افزود: برای شکل‌گیری این اقدام باید نهادهای حاکمیتی آمریکا نشانه‌هایی بروز بدهند که یکی از این نشان‌ها لغو موقت تحریم‌ها به علت شیوع کرونا در جهان است، همچنان که در زمان بوش در ایران زلزله آمد و بخشی از تحریم‌های آمریکا علیه ایران به مدت 3 ماه تعلیق شد.
روحی صفت تصریح کرد: در حال حاضر رفتاری حاکی از اراده دولت ترامپ برای لغو تحریم‌ها مشاهده نمی‌شود و در واقع ترامپ برای تبلیغات ریاست جمهوری‌اش در آینده از کمک به ایران صحبت به میان آورده است. اما اگر یک اراده واقعی از سوی ترامپ دیده شود، می‌تواند در افکار عمومی جهان و مسئولین ایرانی تاثیرگذار باشد.
معاون پیشین دفتر مطالعات سیاسی وزارت امور خارجه با بیان آیا پیشنهاد کمکی که ترامپ کرد موثر بوده است یا خیر؟! اظهار کرد: با توجه به اینکه مطلب قابل توجهی در پیشنهاد ترامپ نبود به این معنی نه مقدار نه ظرفیت مواردی که در نظر داشتند برای ایران موثر نبود به عنوان مثال مواردی مانند دستگاه‌های سی تی اسکن، کیت‌های تشخیص و یا دستگاه‌های تنفس مصنوعی که نیاز اصلی مبتلایان به کرونا در این پیشنهاد نبود، لذا این یک حرکت تبلیغاتی بود.
روحی صفت یادآور شد: البته خود آمریکا به این دستگاه‌ها نیاز دارد و از چین وارد می‌کند. این پیشنهاد نشان‌دهنده یک اراده اجماعی برای تغییر نگرش در مناسبات ایران و آمریکا به حساب نمی‌آید چرا که همزمان با این پیشنهاد آمریکا، یکسری تحریم‌های دیگر را هم اضافه کرد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در بررسی این اقدام آمریکا از منظر حقوق بشر در پایان تاکید کرد: از نظر بشردوستانه این نکته قابل توجه است که وقتی جهان مواجه با چنین بحران بی‌نظیری در طول قرن‌ها شده است به طور طبیعی این وظیفه آمریکاست که برای کمک به بیماران، این تحریم‌های یکجانبه و ظالمانه را با شیوع کرونا موقتا لغو کند تا دولت و وزارت بهداشت ایران بتواند، پول داروهایی که لازم است از خارج وارد کند، را بپردازد.