«غلامرضا ظریفیان»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، درباره تاثیر ویروس کرونا بر مسائل جهانی به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: طبیعتا سختی‌ها و مصیبت‌ها و بحران‌ها می‌توانند دو چهره داشته باشند، یک چهره همبستگی‌های عاطفی است و بعد به میزانی که آن بحران مورد توجه قرار می‌گیرد، کسانی به کمک حل آن بحران می‌آیند این همبستگی‌ها، همبستگی عقلانی و ملی می‌شود. کرونا پدیده‌ی لوکال و منطقه‌ای نیست بلکه یک پدیده‌ی جهانی و یونیورسال است و طبیعتا نوعی همبستگی‌های جهانی را هم در عرصه‌های مختلف ایجاد کرده است.
این مدرس دانشگاه درباره امر ناخواسته ویروس کرونا، توضیح داد: کرونا در عین اینکه یک مصیبت است و رنج‌های زیادی را فراروی بشر قرار داده است، اما هر مسئله‌ای یک امر ناخواسته دارد و این امر ناخواسته افق‌های فراوانی را فراروی هم جامعه ایرانی و هم جامعه جهانی قرار داده است. ابتداً هم جامعه جهانی و هم جامعه ما با این پدیده خیلی غیرمترقبه روبرو شد و فکر نمی‌کرد که همچین ابعادی داشته باشد. در وهله اول حالت اضطرار، ترس و نگرانی‌های شدید ایجاد شد اما خود این پدیده دریچه‌هایی را برای زیستن و نگرش نو و فهم جدید مسائل فراروی بشر قرار داد.
ظریفیان افزود: درست است که این بیماری به لحاظ فیزیکی موجب دوری انسان‌ها از یکدیگر شده ولی اتفاق بهتری را ایجاد کرد که این دوری منجر به تامل شد. تامل درباره اینکه ما خیلی وقت‌ها در کنار هم بودیم ولی از نعمت وجود یکدیگر، از زندگی‌ای که با یکدیگر داشتیم، لذت نمی‌بردیم یا کم لذت می‌بردیم الان حسرت همان زندگی‌های عادی و دیدارهای یکدیگر را داریم، بنابراین در عین حال که این ویروس ما را به لحاظ فیزیکی از یکدیگر جدا کرد به لحاظ عاطفی و تجربی وابستگی‌ها را عمیق‌تر کرد. همه انسان‌ها در همه جای دنیا به یک شکلی تلاش می‌کنند که اگر مشکلی در زندگی شخصی ایجاد شد، به هر طریقی که می‌توانند کمک کنند.
او با بیان اینکه پیش از کرونا به ارزش علم کمتر توجه داشتیم، عنوان کرد: اما الان می‌فهمیم علم و توجه به علم چقدر می‌تواند در نجات یک جامعه موثر باشد. می‌توانیم جهان را به جهان قبل از کرونا، در حال کرونا و بعد از کرونا تقسیم کنیم و مطمئنا دریچه‌های زیادی را به روی بشر باز کرد.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با اشاره به افزایش همبستگی به واسطه شیوع این ویروس، بیان کرد: به نظر من همبستگی‌های عاطفی و انسان‌دوستی بیشتر شد. وقتی یک نفر خبر فوت یک اسپانیایی، افغان و.. را می‌شنود رنج می‌برد و این رنج رنجی متعالی است. درست است که سختی‌های فراوانی داشته اما رنج‌های متعالی گشودگی‌های زیادی را ایجاد می‌کند. انسان در فضای کرونایی بوی آدمی و انسانیت را بهتر استشمام می‌کند.
ظریفیان در خصوص تاثیر این اپیدمی بر فضای سیاسی کشور گفت: در عرصه‌های سیاسی ممکن است مرزبندی‌هایی شود و یا به یکدیگر بهتان بی‌عرضگی بزنند، اگر کرونا نبود هم این حرف‌ها به اشکال دیگری وجود داشت.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه کرونا حتی در عرصه‌های سیاسی نیز نوعی همدلی ایجاد کرده است، اظهار کرد: یک احساس بهتری برای اینکه اگر جایی عقب بوده‌ایم، مشکلاتی داشته‌ایم، شلختگی در جایی هست و.. اما به نظر می‌رسد که همه دارند تلاش می‌کنند، کمک می‌کنند تا با این بحران عاقلانه و با تدبیر روبرو شوند.
او در پایان افزود: اینکه تعداد زیادی از سناتورها، روزنامه‌نگاران، هنرمندان جهان و... درباره تحریم‌های ایران و برداشتن تحریم‌ها صحبت می‌کنند، این مسئله نشان می‌دهد که هنوز وجدان‌هایی در عالم زنده است و این بحران‌ها بخشی از وجدان‌ها را زنده می‌کند. کرونا در عین اینکه یک تهدید است فرصت‌های بسیار زیادی را هم فراروی مباحث معرفتی، کارکردی و توجه به علم و ضرورت رویکرد اخلاقی به مناسبات انسانی، قرار داد.