به گزارش خبرگزاری برنا، نشریه هیل (وابسته به کنگره آمریکا) در این مقاله به قلم دکتر بندی لی BANDY LEE، روانپزشک سازمان پزشکی قانونی در دانشکده پزشکی دانشگاه ییل، متخصص رویکردهای بهداشت عمومی در زمینه پیشگیری از خشونت، ویراستار «پرونده خطرناک دونالد ترامپ» و رئیس ائتلاف جهانی بهداشت روانی نوشت: وقت بیشتری برای هدر دادن وجود ندارد. افراد بیشتری در حال مرگ هستند. دهها تن از شهروندان بسیار باهوش، حتی نمایندگان شهروندان به اندازه کافی ابراز نگرانی کرده اند که به نظر میرسد یک پاسخ باید در دستور کار قرار گیرد. اینها همان نگرانیهای مربوط به سلامت روان است که ما از ابتدا داشتیم و همه گیری ویروس کرونا فقط این نگرانیها را عمیقتر کرده است. از این رو، مطابق با قوانین اخلاقی و وظیفه خود به جامعه، ما نسخهای پیچیده ایم.
بندی لی در این مقاله تحت عنوان دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تهدیدی برای سلامت عمومی است که باید به آن رسیدگی شود، افزود ما به عنوان متخصصان بهداشت، از یک کد اخلاقی تبعیت میکنیم و آن قرار دادن ایمنی و زنده ماندن انسان در اولویت اول است. ما از قبل، به عنوان بخشی از یک جامعه، انتخاب کردیم که اجازه ندهیم بیماران خودکشی کنند- هر چند ممکن است در حال حاضر بخواهند این کار را بکنند-، اما اکثر اوقات پس از بهبود وضعیت روحی عادی، انتخاب خود را تغییر میدهند. ما از قبل، به عنوان یک استاندارد پزشکی تعیین کرده ایم که اگر به ایمنی (فرد بیمار) کمک میکند، به خودمان اجازه دهیم هر قانون دیگر، حتی مقدسترین قانون رازداری را نقض کنیم. در حقیقت، قانون گاهی اوقات آن را مقید میکند. ما از قبل پذیرفته ایم که به عنوان متخصصان پزشکی، زندگی خود را وقف خدمت به بشریت کنیم و در موارد اضطراری هر کسی را که به عنوان بیمار نیاز به مراقبت دارد درمان او را بر عهده بگیریم. ما این اصول را از قبل انتخاب کرده ایم، زیرا وقتی زمان فوریت فرا میرسد، با توجه به شرایط وسوسههایی برای تغییر آنها وجود خواهد داشت.
از این رو، وقتی جامعهای در مسیر سرازیری صدمه زدن به خود قرار میگیرد، ما مطابق اصولی که از قبل ایجاد کرده ایم و به همان روشی که با بیماران انجام میدهیم، تعهدی داریم تا مداخله کنیم. مقدمه کد اخلاق ما روشن میکند که «ما در قبال بیماران ... و همچنین جامعه مسئولیت داریم». به عبارت دیگر، جامعه بیمار ما نیز هست. با پیشرفت علم و تحقیقات، نقش اجتماعی ما بزرگتر شده است و نه کوچکتر، زیرا ما راههای بیشتری یاد گرفته ایم که میتوانیم از بیماریها در جامعه بسیار مؤثرتر از آنچه ممکن است برای درمان یک بیمار تنها در زمانی که بیمار شده است، انجام دهیم جلوگیری کنیم. مراقبت از بیمار همیشه مهم خواهد بود، اما نباید از مراقبتهای اجتماعی غافل شد.
وضعیت اضطراری فعلی این است که ما رئیس جمهوری داریم که به رغم هشدارهای شدید ما از ابتدای دوره ریاست جمهوری اش، به او اجازه داده شده است به هرکاری در موقعیت خود ادامه دهد.
مراقبت شخصی وی برعهده پزشک شخصی اوست، اما مراقبتهای اجتماعی بر عهده متخصصان بهداشت مستقلی است که کارمند کاخ سفید نیستند و مطیع فرمانده کل قوا نیستند. البته آنها هنگام صحبت کردن باید عاری از هرگونه تعارض سیاسی منافع باشند.
دستورالعمل یک انجمن روانپزشکان داوطلب به نام «قانون گلد واتر» ما را ترغیب میکند که در رابطه با شخصیتهای عمومی بخاطر منافع جامعه به عموم آموزش دهیم: این تحت این اصل است که ما در بهبود جامعه و بهتر شدن سلامت عمومی شرکت کنیم. از آنجا که شخصیتهای عمومی بیماران ما نیستند، این دستورالعمل توصیه میکند از تشخیص بدون معاینه شخصی و از علنی سازی این تشخیص بدون مجوز خودداری کنیم. با این حال ما در جای دیگر توضیح داده ایم که چگونه این دستورالعمل غیررسمی با دولت ترامپ تغییر یافته و برای خدمت به رئیس جمهور فعلی مورد تحریف سیاسی قرار گرفته است.
در اینجا، ما در مورد مراقبت از بیمار صحبت نمیکنیم بلکه منظور ما مراقبتهای اجتماعی است. در صورت بروز خطر، تشخیص بی ربط است و تعهد ما به جامعه است و نه به شخصیت عمومی. ما از همان آغاز، خیلی قبل از این که خطرات رخ دهد، از طریق کنفرانس اخلاقی و از طریق کتاب خدمات عمومی ما – که همه عواید آن اهدا شده است تا بتوانیم خود را از درگیری دور نگه داریم - در مورد خطرات روانی دونالد ترامپ خاطرنشان کردیم و هشدار دادیم.
معمولاً استانداردهای پزشکی مستلزم آن است که از نظر ایمنی دچار خطا شویم، اما ما به همان روشی که با نیروهای امنیتی در صورتی که بیمار ما باشند انجام میدهیم اجازه داده ایم مقامات سیاسی در این باره تصمیم گیری کنند. با این حال، وقتی که نیروهای امنیتی شکست میخورند، این تعهد ماست که باید از قربانی شدن جامعه محافظت کنیم: ما نمیتوانیم به سادگی از آنجا بگذریم.
اکنون خطراتی که ما نسبت به آنها هشدار داده بودیم، ساعت به ساعت در حال آشکار شدن است و باعث مرگ صدها هزار آمریکایی میشود آن هم نه فقط از طریق تصمیم گیری که در بحبوحه یک بیماری همه گیر کشنده گرفته شد که به گونه خطرناکی از واقعیت جدا بود بلکه از طریق جلسات مطبوعاتی روزانه که در آن به دلیل اضطرار، وی برای ارتقاء یک واقعیت جایگزین، باید توجه را از متخصصان پزشکی و حتی مسئله مورد نظر جلب کند.
اگر اوضاع اضطراری شود، کد اخلاقی ما خاطرنشان میکند که ما این انتخاب را نداریم که مسئله اورژانسی را به عنوان بیمار خود قبول نکنیم. این چیزی است که ما میخواهیم به خصوص با توجه به پیچیدگیهای سیاسی احتمالی و نبود آموزش عمومی درمورد مسائل مربوط به سلامت روان به طور کلی از آن جلوگیری کنیم.
از این رو، ما نسخهای پیچیده ایم که به موجب آن ما اخراج رئیس جمهور از دفتر ریاست جمهوری و عزل از تمام اختیارات مربوط به همه گیری ویروس کرونا را پیشنهاد کرده ایم. این ممکن است یه نوعی دخالت سیاسی به نظر برسد، اما اینطور نیست. ما به عنوان متخصصان بهداشت تلاش میکنیم تا به مسئولیت خود در قبال جامعه و بهداشت عمومی عمل کنیم. ما نگران چگونگی انجام این کار نیستیم، اما باید این کار را انجام داد و ما از مقامات ذیربط میخواهیم تا سهم خود را در این باره انجام دهند.