تا به حال خیابان های شهر را بدون حضور مردم مجسم نکرده بودم، شهر بی شهروند بسیار بی احساس و وحشتناک است. این جمله که"شهر یک موجود زنده است" فارغ از معنای تخصصی آن، این روزها بسیار پر واضح است، شهری که خیابان هایش بدون شهروند باشد، غریب و خسته کننده است. به هر حال یک ویروس کوچک به نام"کرونا" باعث شده که ما این روی شهر را پس از سال ها(زمان جنگی تحمیلی) ببینیم، آبادانی که در اسفند و فروردین ماه به دلیل ازدحام مسافرین و حجم سفرهای نوروزی و دید و بازدیدها جای جای آن پر از چادر استراحت گردشگران بود، قرنطینه شد تا جایی که حتی شهروندانش نیز به خیابان ها نیامدند مگر برای خرید مایحتاج غذایی و بهداشتی. برای یک شهر بندری، "سکوت" و سکون بدترین حکم است.
