به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ با افزایش تعداد پزشکان و پرستاران مبتلا به کرونا یا در قرنطینه، کمبود کادر پزشکی فشار مضاعفی را بر بخش خدمات درمانی آلمانی وارد کرده است.
دولت آلمان تعداد تخت های بخش مراقبت های ویژه را از حدود ۲۴ هزار تخت به ۴۰ هزار تخت افزایش داده است و اکثر تخت ها به دستگاه تنفس مصنوعی مجهز هستند.
به کادر بیمارستانی در آلمان آموزش مجدد داده شده و جراحی های غیرضروری در سراسر کشور لغو شده است.
اما بخش خدمات و درمان برای مراقبت از بیماران مبتلا به کووید – ۱۹، افزایش تعداد آزمایش های کرونا و ردگیری افرادی که با بیماران در تماس بوده اند، به کادر پزشکی بیشتری نیاز دارد.
براساس اعلام انستیتو رابرت کُخ که توصیه های لازم درمورد بهداشت عمومی را در اختیار دولت قرار می دهد، ۲ هزار و ۳۰۰ پزشک بیمار یا قرنطینه هستند. اما ممکن است آمار بیش از این باشد. تنها در ایالت باواریا، ۲۴۴ پزشک به دلیل ابتلا به کرونا طبابت را تعطیل کرده اند.
در همین حال، وب سایت Match۴Healthcare که اقدامات مقام های درمانی آلمان را منتشر و به همت تیم داوطلبانهای از دانشجویان و هکرها تاسیس شده است، ماموریت دارد کارکنان و داوطلبان بخش مراقبت های بهداشتی را به کلینیک ها و مراکز مراقبتی معرفی کند. افراد یاد شده از میان شهروندان آلمانی و مهاجران مقیم این کشور انتخاب می شوند.
ایالت ساکسونی(زاکسن) در شرق آلمان پیشگام این طرح است و با راه اندازی کمپینی از پزشکان خارجی ازجمله افرادی که در سال ۲۰۱۵میلادی وارد آلمان شدند، دعوت به کمک و همکاری کرده است.
براساس اعلام گروهی تحت عنوان «پزشکان سوری در آلمان»، ۱۴ هزار پزشک سوری در آلمان منتظرند تا صلاحیتشان در بخش پزشکی مورد تائید قرار گیرد.
ایالت ساکسونی با جمعیتی بالغ بر ۴ میلیون نفر در مقایسه با دیگر ایالت های آلمان تحت تاثیر کرونا قرار نگرفته است، اما مقام های مربوطه از احتمال افزایش ابتلا در این ایالت نگران هستند.
انجمن پزشکی ایالت ساکسونی از پزشکان خارجی آلمانی زبان که در این ایالت زندگی می کنند، اما هنوز مجوز پزشکی شان را دریافت نکرده اند، درخواست کرد به کمک کادر پزشکی بشتابند.
اگرچه دولت آلمان در ابتدا میلی به بستن مرزهای این کشور با کشورهای همسایه برای جلوگیری از شیوع کرونا نداشت، اما بستن مرزها به عنوان موضوع سلامت ملی مورد توجه قرار گرفت.
در سال ۲۰۱۵، مخالفان با سیاست درهای باز دولت آلمان می گفتند مهاجران انرژی اقتصاد کشور را می گیرند و امنیت ملی را به خطر می اندازند. این در حالی است که افراد موافق با این سیاست معتقد بودند که مهاجران کمبود مهارت در آلمان را که به واسطه جمعیت کهنسال این کشور ایجاد شده است، جبران می کنند.