به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ مرتضی پورمیرزای گفت: سال ۲۰۱۶ در مقاله‌ای که ۵۴ نفر از افراد سرشناس حوزه حفاظت از یوزپلنگ در جهان منتشر کردند، جمعیت یوزپلنگ آسیایی کمتر از ۵۰ فرد اعلام شده است. امروز و پس از ۴ سال، کمتر کسی روند کاهشی جمعیت یوزپلنگ آسیایی در سال‌های اخیر را انکار می‌کند. این موضوع زنگ خطر بزرگی برای جمعیت باقیمانده یوزپلنگ در ایران است. در این شرایط می‌بایست تمامی افراد در حفاظت همکاری کرده و منابع مالی افزایش یابد. همچنین استفاده از تجربیات بین‌المللی می‌تواند راهگشا باشد.
وی افزود: تعداد تشکل‌های غیردولتی، کارشناسان، پژوهشگران و محیط‌بانان فعال در زیستگاه‌های یوزپلنگ در ایران با کشورهای آفریقایی قابل قیاس نیست. نبود نیروی انسانی کافی منجر شده بسیاری از تجارب کشورهای دیگر در خصوص حفظ یوزپلنگ در ایران قابل پیگیری نباشد. زیستگاه‌های یوزپلنگ با وسعت بالا نیازمند تعداد بالایی از کارشناسان است که همزمان در مناطق فعال بوده، شرایط زیستی را پایش کرده و نیازهای حفاظتی را تا مرحله تأمین پیگیری کنند.
پورمیرزای یادآور شد: انجمن در ۱۸ سال فعالیت خود تلاش کرده است تا بتواند بیشترین زیستگاه ممکن را تحت پوشش فعالیت‌های خود قرار دهد. پایش ۱۱ منطقه تحت حفاظت شده و قرق اختصاصی برای جمعیت یوزپلنگ آسیایی از جمله این تلاش‌ها بوده است. انجمن همچنین تلاش کرده است تا مدیریت منابع آبی، تعمیر و تأمین تجهیزات برای محیط‌بانان، تأمین هزینه افزایش نیروی گشت زنی و … به ارتقا حفاظت مناطق کمک کند.
مدیرعامل انجمن یوزپلنگ ایرانی گفت: از سال ۹۷ انجمن یوزپلنگ ایرانی، طرحی را در جهت تکثیر در شرایط نیمه طبیعی یوزپلنگ، مورد پیگیری قرار داده است. این اقدام که از سوی سازمان حفاظت محیط زیست و پروژه بین‌المللی حفاظت از یوزپلنگ آسیایی، سال‌های پیش مورد نظر بوده، در مجموعه اقدامات انجمن، به عنوان فعالیتی موازی با حفاظت زیستگاه‌ها به آن توجه شده است. همچنین انجمن تلاش کرده تا ضرورت گام برداشتن در این طرح حفاظتی را برای کارشناسان تبیین کند و در این خصوص در جلسات و نشست‌هایی که توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست برگزار شده در کنار اساتید دانشگاه و کارشناسان متعدد حضور داشته است.
پورمیرزای افزود: از جمله محورهای دیگری که انجمن در پیشبرد آن مؤثر بوده، طرحی است از سوی سازمان حفاظت محیط زیست، برای تکمیل در اختیار انجمن قرار گرفت و انجمن به صورت داوطلبانه، این طرح را که ماحصل تفکرات و تلاش‌ها و پیگیری‌های مدیران پیشینِ پروژه حفاظت از یوزپلنگ بوده، تکمیل و با توجه به علم روز دنیا اصلاح کرد. این طرح که نزد سازمان محیط زیست است، از این قابلیت برخوردار است که با توجه به زیرساخت‌های و محدودیت‌های استانی، در هر استانی اجرا شود.
وی درباره انتقال اخیر یوزه‌ای پردیسان به سمنان گفت: به نظر می‌رسد سازمان در تلاش است تا انتقال یوزپلنگ‌های پردیسان به پارک ملی توران تکثیر یوزپلنگ را در زیستگاه دنبال کند. انجمن امیدوار است این انتقال در راستای احداث ذخیره‌گاه نیمه طبیعی یوزپلنگ بوده باشد. در صورتی که اداره کل محیط زیست استانِ سمنان، قصد جدی برای اجرای طرحِ مذکور در توران را داشته باشد، لازم است به ضروریات و جزئیات آن توجه ویژه کند. همچنین ضروری است که این مسیر موازی با فعالیت‌های زیستگاه انجام گیرد و خللی به حفاظت زیستگاه یوزپلنگ وارد نشود.
مدیرعامل انجمن یوزپلنگ ایرانی در پاسخ به اینکه آیا انتقال اخیر یوزها با اطلاع و طبق جزئیات طرح پیشنهادی این انجمن انجام شده یا نه تصریح کرد: به هر ترتیب ذکر این نکته حائز اهمیت است که انجمن طرحی مختص استان سمنان نگارش نکرده است و در جریان روند انتقال و جزئیات طرح پیش رو در این استان نیز نبوده و نیست. همچنین شفاف نیست که استان سمنان کدام رویکرد تکثیر در اسارت یا شرایط نیمه‌طبیعی را مدنظر دارد. با این وجود انجمن در صورت انتقال موفقیت‌آمیز یوزپلنگ‌های پردیسان، طی همکاری با اداره کل سمنان تلاش خود را برای ایجاد ذخیره‌گاهی کاملاً استاندارد برای تکثیر یوزپلنگ در شرایط نیمه‌طبیعی آغاز می‌کند./ مهر