صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

برندها و اسامی سریال را پیش نمی‌برند؛

بلایی که پخش‌کنندگان بر سر سینما آوردند

۱۳۹۹/۰۲/۱۳ - ۰۶:۵۷:۰۰
کد خبر: ۹۹۰۸۹۰
امیر پورکیان که تجربه کارگردانی و تهیه‌کنندگی چند اثر سینمایی و سریال در شبکه نمایش خانگی را دارد، معتقد است می‌توان بدون چهره‌های سرشناس هم سریال‌هایی ساخت که مخاطبان را پای تلویزیون بنشاند.

امیر پورکیان ابتدا درمورد تولید محترا برای شبکه نمایش خانگی به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: «زمانی باید با خواهش می‌خواستیم تا به شبکه نمایش خانگی توجه شود. آن زمان که فیلم‌های شبکه نمایش خانگی، فیلم‌های شانه‌ تخم‌مرغی نامیده می‌شدند و به زور در کیسه‌های خرید انداخته می‌شد و یادم است بچه‌ها از حلقه‌های DVD برای جشن تولد استفاده می‌کردند و کسی حتی حاضر به تماشای این آثار نبود. در آن ایام تلاش کردیم و فیلم «خیابان یک‌طرفه» را به عنوان پرتیراژترین محصول آن سال‌های شبکه نمایش خانگی منتشر کردیم و سپس نوبت به کارهای موفقی چون «قهوه تلخ» مهران مدیری رسید که با وجود کپی و فروش غیرمجاز فروش بسیار بالایی داشت.»

پورکیان در ادامه با اشاره به سریال «ممنوعه» که در شبکه نمایش خانگی منتشر شده است هم گفت: «در این سریال غیر از امیر جعفری و نیکی کریمی بازیگر شناخته‌شده دیگری ندارد و در واقع نوعی ریسک محسوب می‌شد اما فروش این سریال نشان داد، قصه و ساختار درست، کش‌وقوس‌‎ها در دل درام و پایان‌بندی دقیق در انتهای هر قسمت چقدر مهم و تاثیرگذار است و چطور مخاطب را به دیدن قسمت‌های بعدی تشویق می‌کند. در همین راستا معتقدم برای موفقیت یک سریالی هیچ نیازی به چهره‌های معروف و سلبریتی نیست و این موضوع می‌تواند روال استفاده از بازیگران معروف و هزینه بالا برای ساخت سریال را تغییر بدهد.»

این تهیه‌کننده معتقد است: «این بلا را پخش‌کنندگان بر سر سینما آوردند که با توجه به حضور بازیگران به فیلم‌ها اکران می‌دادند اما همین موضوع جز درمورد یکی‌دو چهره مثل رضا عطاران چندان هم جواب نداد و ثابت شد که هزینه بالا برای کشاندن چهره‌های معروف در فیلم‌های بد، نه‌تنها تضمین فروش نیست که این چرخه را فاسد می‌کند.»

پورکیان گفت: «وقتی می‌توان در یک تابوت فیلمی نود دقیقه‌ای ساخت که بیننده را میخکوب می‌کند، می‌شود فهمید که کارگردان مغز یک سیستم است و بدون مغز هرچقدر هم که دست و پای زیبایی داشته باشیم، کاری از پیش نمی‌بریم. باید استعدادهای جوان را به سریال‌سازی در تلویزیون دعوت کنیم. باید آدم‌های مستعدی چون سعید روستایی و محمدحسین مهدویان را برای کار به تلویزیون بیاوریم تا از این بن‌بست نجات پیدا کنیم.»

او در آخر به سریال‌های تلویزیون اشاره کرد و گفت: «متاسفانه در تلویزیون اعتماد وجود ندارد و این روابط هستند که کار می‌کنند و تهیه‌کننده و کارگردان تحت فرمان سیستم مدیریتی هستند عقاید از بالا به پایین با آمپول تزریق می‌شود! در موارد محدود اما شما سریال «نون.خ» را ببینید که با عوامل بومی موفق ظاهر شده و غیر چند بازیگر، دیگران همه ناشناس هستند. همچنین سریال «پایتخت» که در سری اول چندان بازیگران مطرحی نداشت و بازیگران پس از چند سری در یک قصه درست نزد مردم محبوب شدند و امروز نتیجه‌اش را می‌بینیم.»

نظر شما