«صادق زیباکلام»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و استاد دانشگاه تهران، درباره پیروزی اصولگرایان تندرو در مجلس یازدهم و تلاش آنها برای پیروزی در انتخابات 1400 به خبرنگار سیاسی برنا گفت: قبل از انتخابات، به جریان تندرو مشخصا اصولگرایان تندرو اشاره کردم به علاوه طیفی که شامل زاکانی، جبهه پایداری و طرفداران احمدی‌نژاد بودند که این مجموعه، برنده نهایی مجلس یازدهم خواهند شد که شدند و شبیه همین پیش‌بینی را برای انتخابات سال آینده یعنی سال 1400 می‌کنم که یک شخصیت و چهره تندرو به احتمال زیاد، خود احمدی نژاد نامزد جریانات اصولگرایان، که متشکل از سه جریان فوق است، خواهد بود.
او در پاسخ به این سوال که آیا آنها موفق خواهند شد یا خیر؟ تاکید کرد: حال این که موفق شوند از شورای نگهبان، تائید صلاحیت احمدی‌نژاد را بگیرند یا خیر؟ نمی‌توانم نظر دقیقی ارائه دهم اما به این سادگی شورای نگهبان نمی‌تواند، تندروها و احمدی‌نژاد را کنار بزند. تندروها، اصلاح‌طلبان نیستند که هر گونه با آنها رفتار شد سر خود را بیشتر خم کنند و تسلیم شوند. از این رو به احتمال زیاد تندروها تسلیم نخواهند شد. اما اینکه تندروها موفق خواهند شد تائیدیه احمدی‌نژاد را برای ورود به انتخابات ریاست جمهوری 1400 بگیرند یا خیر، نمی‌دانم. اگر هم موفق نشوند تائید او را بگیرند نامزدشان فردی مثل سعید جلیلی خواهد بود.
او افزود: یقینا همان‌گونه که قوه مقننه در اختیار تندروها قرار گرفت، قوه مجریه هم نصیب تندروها خواهد شد. دلیل آن هم واضح است، بدنه اجتماعی اصلاح‌طلبان، به صندوق‌های رأی پشت کرد و آن 24 میلیون نفری که رای دادند، 10 درصد آن هم اکنون حاضر نیستند پای صندوق رأی بروند. در انتخابات اسفندماه هم نرفتند و در نتیجه اصولگرایان تندرو، برنده انتخابات شدند.
زیباکلام درباره کارکرد شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان نیز ادامه داد: در مجموع اصلاح‌طلبان تمام شده هستند. وقتی در اعتراضات دی ماه 96، آن شعار معروف سر داده شد که اصلاح‌طلب، اصولگرا؛ دیگه تمومه ماجرا! بنده به عنوان یک اصلاح‌طلب به این شعار توجهی نکردم و تصور می‌کردم این شعار بسیار عادی است و ارزش چندانی ندارد و در نتیجه فراموش خواهد شد. اما واقعیت این است که هر اندازه که از دی ماه 96 به سمت جلوتر آمدیم متوجه شدم چه اشتباه بزرگی می‌کردم و به واقع اصلاح‌طلبان به عنوان یک جریان اجتماعی، مدت‌هاست که تمام شده‌اند.
این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران به دوم خرداد 76 اشاره کرد و گفت: وقتی در دوم خرداد 76 که اصلاحات متولد شد، فرض بر این بگذاریم که همان شب یک نوزاد متولد شده باشد آن نوزاد اکنون یک جوان 22 ساله است و اگر به دانشگاه رفته باشد احتمالا در حال حاضر فارغ‌التحصیل شده و به تدریج به سمت زندگی و کار، خواهد رفت.
او عنوان کرد: حال اگر از آن جوان 22 ساله که در حال ورود به 23 سالگی است پرسیده شود اصلاحات به چه معناست و یک فرد اصلاح‌طلب از نظر اعتقادات سیاسی چه تفاوتی با یک فرد اصولگرا دارد؟ واقعا نمی‌داند چه پاسخی بدهد و این نداشتن پاسخ تقصیر آن جوان نیست. چراکه حتی ما اصلاح‌طلبان پس از گذشت دو دهه هنوز نتوانستیم بگوئیم چه می‌گوئیم، به دنبال چه چیزی هستیم و اولویت‌های ما چه چیزهایی هستند.
صادق زیباکلام تصریح کرد: به تعبیری زبان من مو در آورد از بس گفتم، نوشتم و نامه سرگشاده به خاتمی دادم که اصلاح‌طلبان باید به عنوان جریان آزادی‌خواه و دموکراسی خواه در ایران شناخته شوند در حالی که در ایران با این عناوین شناخته نشدند، به غیر از یک‌سری کلمات زیبا مثل این جملات که ما به قانون احترام می‌گذاریم، به همسایگان احترام می‌گذاریم و غیره. از این رو به جز گفتن این گونه کلیات، چیزی برای گفتن نداریم. در حالی که اصولگراها نیز همین حرف‌ها را می‌زنند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: شما هیچ اصولگرایی را پیدا نمی‌کنید که بگوید ما به قانون احترام نمی‌گذاریم. همه اصولگرایان می‌گویند ما به قانون احترام می‌گذاریم، قصد تجاوز به همسایگان را نیز نداریم و به آزادی اندیشه نیز احترام می‌گذاریم. از این رو اصولگرایان نیز از این حرف‌ها زیاد می‌گویند. در نتیجه باید گفت اصلاح‌طلبان نتوانستند مطالبات مردم و اقشار و لایه‌های تحصیلکرده اعم از دانشجویان، نویسندگان و روشنفکران و وکلا را مطرح کنند چه برسد به اینکه در راستای مطالبات آنها، بخواهند تلاش کنند. از این رو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان، مجمع اصلاح‌طلبان، کنگره عالی اصلاح‌طلبان و غیره، همه اینها در حقیقیت الفاظ بی‌معنایی بیشتر نیستند.
او در پایان اضافه کرد: در تهرانی که چهار سال پیش، عارف به عنوان سرلیست اصلاح‌طلبان یک و نیم میلیون رأی آورد، لیست‌هایی که مورد تائید کارگزاران و کواکبیان و غیره بودند در این دوره از انتخابات مجلس، 70 هزار رأی نیز کسب نکردند. اگر 10 درصد آن یک و نیم میلیون می‌خواستند به نامزدهای اصلاح طلب در دوم اسفند 98 رأی بدهند، آن نامزدها حداقل باید 150 هزار رأی می آوردند اما 50 هزار رأی نیز کسب نکردند. حال هنوز کارگزاران، کواکبیان و حزب اعتدال و توسعه هم نمی‌خواهند متوجه شوند در دی 96 به عنوان جریان اصلاحات، تمام شد.