آراسته بیداربخت در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، در مورد استفاده از کتاب‌های صوتی می‌گوید: «راستش امید زیادی به کتاب‌های گویا ندارم. درست است مخاطب از یک کتاب استفاده می‌کند اما آن را روی دستگاهی برای پخش در اتومبیل و یا دستگاهی در خانه می‌شنوند و زمانش را صرف می‌کند اما در هر دو صورت موجب ایجاد اخلال در کار یا حواس‌پرتی می‌شود.»
بیداربخت در عین حال که از پدیده انتقاد می‌کند، اعتقاد دارد: «با وجود این معایب وجود چنین پدیده‌ای بهتر از این است که مردم به طور کلی کتاب نخوانند و از مطالعه دور بمانند. از طرفی کتاب‌های گویا مزایایی هم دارند و البته معایبی؛ باید دید این کفه ترازو به کدام سنگینی می‌کند و این را گذر زمان نشان می‌دهد.»
مدیر انتشارات آوای کلار با اشاره به کم‌رنگ شدن خط و نگارش برای شنونده کتاب‌های صوتی، می‌گوید: «این پدیده خط و نگارش زبان را از بین می‌برد. همچنین شنونده تلفظ کلماتی را می‌شنود که نگارش آنها را نمی‌داند. این پدیده روح خرید کتاب و کتاب‌خوانی را از بین می‌برد.»
او با اشاره به این جریان خارج از کشور می‌گوید: «درست است که در دیگر کشورها از فضای دیجیتال استفاده می‌کنند و در این زمینه از ما جلوتر هستند اما نمی‌توان جریانی که در کشورهای جهان اتفاق افتاده را با جریان داخلی مقایسه کنید. آنجا جوانی پناهنده از افغانستان کتابی می‌نویسد (بادبادک باز) و میلیاردها فروش می‌کند.»
بیداربخت در ادامه به سرانه پایین مطالعه در کشورمان هم اشاره می‌کند: «یکی دیگر از دلایلی که نمی‌توان مقایسه درستی میان جریان پدیده دیجیتال و صوتی کتاب در داخل و خارج از کشور داشت، سرانه پایین مطالعه در کشورمان است که چند دقیقه در روز می‌رسد. متاسفم که با این دید نگاه می‌کنم: تا فرهنگ کتاب‌خوانی ایجاد نشود _ حتی اگر کتاب‌های صوتی زیادی هم منتشر شوند _ تفاوت چندانی در میزان علاقمندی مردم به کتاب به وجود نخواهد آمد.»
او در آخر گفت: «در حال حاضر حتی کسی متنی پنج خطی را در فضای مجازی نمی‌خواند و باید دید کتاب‌های گویا می‌توانند موجب علاقمندی آدم‌ها به کتاب بشوند؟ مرور زمان می‌تواند قضاوت درستی از این پدیده داشته باشد. با وجود نو بودن این پدیده و ابتکاری که در آن وجود دارد، چشمم آب نمی‌خورد که کتاب‌های گویا بتوانند جای‌شان را باز کنند و کمکی بکنند.»