کیوان امجدیان، منتقد سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: ما از بی‌قانونی ضربه می‌خوریم، وقتی قانون نباشد سلیقه جای آن را می‌گیرد و یک سلیقه هیچ‌گاه نمی‌تواند شرایطی ایجاد کند که تکلیف همه چیز روشن باشد و افراد بدانند که رفتارشان در چه چارچوبی باید قرار بگیرد.
امجدیان تصریح کرد: در هالیوود کتابچه‌ای وجود دارد که در آن میزان قطرات خونی که کارگردان مجاز است در فیلمش استفاده کند، درج شده، در این کتابچه همه چیز جزء به جزء مطرح شده و همه تکلیف‌شان برابر قانون مشخص است و کارگردان، بازیگر، نویسنده، تهیه‌کننده و همه می‌دانند چه کاری باید انجام دهند اما در کشور ما همه چیز سلیقه‌ای است و یک اگر تلویزیون مدیر سخت‌گیری داشته باشد در آن زمان فضا بسته‌تر می‌شود و اگر مدیر تلویزیون یا شبکه فردی منعطف‌تر باشد فضا بازتر است و وضعیت هیچ ربطی به قانون ندارد.
او افزود: اگر یک بازیگر در خارج از کشور موضع‌گیری یا اقدامی علیه امنیت ملی کرد یا در فیلمی غیر اخلاقی حضور داشت طبیعی است که با او برخورد شود و حتی فیلم یا سریالی که در آن بازی کرده می‌تواند توقیف شود اما بزرگ شدن برخی حواشی در تلویزیون باور کردنی نیست. اگر یک نفر با کارگردان فیلم یا سریالی در تلویزیون دشمنی داشته باشد به راحتی با پخش فیلم ساده از زندگی خصوصی بازیگر می‌تواند زحمات کارگردان و کل گروه را از بین ببرد. تلویزیون چرا باید اینقدر ساده باشد که این مسائل را درک نکند؟
این منتقد در ادامه تصریح کرد: در بدترین شرایط باید بازیگر پاسخگوی رفتارش باشد و به حاشیه بردن یک فیلم یا سریال به هیچ‌وجه تصمیمی منطقی نیست. ما بسیاری از بازیگران یا هنرمندان‌مان را از کشور فراری می‌دهیم که خود بحثی مفصل و جداگانه است و باید برای جلوگیری از بیشتر شدنش تمهیدی اندیشید اما وقتی یک هنرمند به هر دلیل از ایران می‌رود و به عمد اقدامی سیاسی علیه کشور می‌کند طبیعی است که آثار او نیز تحت‌الشعاع رفتارش قرار بگیرند اما مسائل ساده‌ای مثل یک فیلم خصوصی از یک بازیگر یا دیگر اشتباهات کوچک نباید اینقدر بزرگ شوند. متأسفانه تا زمانی که همه چیز سلیقه است و قانون نقش چندانی ندارد، باید انتظار چنین وضعیتی را داشته باشیم.
امجدیان گفت: عادل فردوسی‌پور به عنوان یک شخصیت محبوب در تلویزیون به تصمیم مدیر شبکه سه سیما حذف شد. من به نظر مدیر شبکه سه احترام می‌گذارم و فکر می‌کنم حتماً دلیلی برای حذف او وجود داشته و این اتفاق را قضاوت نمی‌کنم اما آیا مدیران تلویزیون برای پیدا کردن یک جایگزین برای فردوسی‌پور و حفظ مخاطبان برنامه‌ای داشته‌اند. شخصی مثل عادل فردوسی‌پور با آن حجم از مخاطب و محبوبیت یک سرمایه برای کشور و رسانه ملی به حساب می‌آید که باید قدرش را دانست. ما اگر بهترین برنامه‌ها را بسازیم و مخاطبی نداشته باشیم در واقع هیچ کاری انجام نداده‌ایم. پیش از اینکه به فکر تولید محتوای خوب باشیم باید به جلب نظر مخاطب فکر کنیم.
او در پایان اظهار داشت: متأسفانه در کشور ما هر شخصی که به محبوبیت می‌رسد کم‌کم برای او حاشیه‌سازی می‌شود، او را به مرور از مسیر اصلی‌اش دور می‌کنند تا آرام آرام حذف شود. افرادی که می‌توانند مخاطبان تلویزیون را افزایش دهند سرمایه‌های رسانه ملی هستند و متأسفانه می‌بینیم تلویزیون از سرمایه‌هایش مراقبت چندانی نمی‌کند.